Chapter-43

484 58 4
                                    

Zawgyi

Fresher Welcomeေန႔မို႔လို႔ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းလုံးမွာ ေနရာလြတ္မက်န္စည္ကားေနၾကသည္။အတန္းထဲတြင္လည္း တစ္ေယာက္စ၊ႏွစ္ေယာက္စမွလြဲ၍ ဘယ္သူမွမရွိၾကေပ။လူေလွ်ာက္စၾကၤေတြမွာလည္း လူေတြမ်ားလြန္းလို႔ တိုးႀကိတ္ေနရသည္။လူအစည္ဆုံးေနရာကေတာ့ ေက်ာင္း၏အလည္တည့္တည့္ရွိ stageစင္နားတြင္ျဖစ္သည္။

ထက္ဘုန္းကေတာ့ သီခ်င္းဆိုမွာျဖစ္သည့္အတြက္ စတိတ္စင္ေနာက္မွာအလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ေဆာင္းဦးတို႔ေလးေယာက္ကေတာ့ ေက်ာင္းကန္တင္းမွာထိုင္ကာ မုန္႔ထိုင္စားေနၾကသည္။လူေတြအရမ္းမ်ားေနေသာေၾကာင့္စတိတ္စင္နားမွာေနရင္ အသက္ရွဴၾကပ္ရင္ေတာင္ၾကပ္သြားႏိုငါသည္ေလ။

ေဆာင္းဦးကထက္ဘုန္းနဲ႔အတူတူေနဖို႔ လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ၿဖိဳးဉာဏ္ကအတင္းဆြဲေခၚေသာေၾကာင့္ကန္တင္းကို ကားယားကားယားႏွင့္ပါသြားရေတာ့သည္။ဆူပုတ္ပုတ္ႏွင့္ျဖစ္ေနေသာေဆာင္းဦးေၾကာင့္ သုံးေယာက္သားကမုန္႔စားေနရင္း လွမ္းေမးၾကသည္။

"ေဟ့ေကာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ဘာမွမစားေတာ့ဘူးလား"

"ဟင့္အင္း မစားေတာ့ဘူး။ဗိုက္မဆာဘူး"

"အင္း ၿပီးေရာ။ဒါနဲ႔မ်က္ႏွာကဘာလို႔အဲ့ေလာက္ဆူပုတ္ေနရတာလဲ"

"ဘာမွမဟုတ္ဘူး။ထက္ဘုန္းနားကေနအတင္းဆြဲေခၚလာလို႔ ဆူပုတ္ေနတာ ဟုတ္တယ္မလား"

"ဘာမွမဟုတ္ဘူး ဒီတိုင္းပဲ"

"အာ အဲ့ဒါေၾကာင့္ကို၊ထက္ဘုန္းနားကအဲ့ေလာက္ေတာင္မခြဲႏိုင္ဘူးကို"

"ထက္ဘုန္းညီကိုေတာ္ေတာ္ျဖစ္တယ္မွတ္ေနတာ။ေဆာင္းဦးစက္ကသူ႔ေလာက္နီးနီးပဲကို"

"မဟုတ္ဘူး။ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔လို႔။မင္းတို႔ေနာ္"

ရွက္ရမ္းရမ္းကာေခါင္းငုံ႔၍ေအာ္ေနေသာေၾကာင့္ သူတို႔လည္းစတာကိုရပ္လိုက္ကာ တဟားဟားႏွင့္ေအာ္ရီၾကသည္။ေဆာင္းဦးကေတာ့ အခုထိေခါင္းကိုျပန္မေမာ့ႏိုင္ေသးေပ။ဒီၾကားထဲမ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကလည္း နီျမန္းေနေသးသည္။

"Kingနဲ႔Queenေ႐ြးဖို႔အခ်ိန္နီးၿပီပဲ။လာ လာ သြားၾကရေအာင္။ဒီႏွစ္ေကာင္မေလးေတြကေတာ္ေတာ္လွတယ္တဲ့ကြ"

My Nerdy BoyWhere stories live. Discover now