My Nerdy Boy

Chapter-11

Zawgyi

မနက္(၈)နာရီ..........

ဖုန္းကalarmျမည္သံေၾကာင့္ ထက္ဘုန္းမ်က္ေမွာင္ႀကဳံ႔လိုက္သည္။မနက္ေစာေစာစီးစီးနားၿငီးလိုက္တာကြာ။သူမ်က္စိမွိတ္ထားရင္းႏွင့္ပင္ စားပြဲေပၚရွိဖုန္းကိုမမွီမကမ္းယူဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ကံဆိုးတယ္လို႔ပဲေျပာရမလား၊ဖုန္းကသူ႔လက္ထဲမေရာက္ေအာင္ ထြက္ေျပးေနၿပီး ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။ထက္ဘုန္းစိတ္ရႈပ္စြာႏွင့္ေခါင္းကိုဖြၿပီး ညည္းညဴလိုက္သည္။

"က်ခ်င္လည္းက်ကြာ။ျပန္မေကာက္ဘူး။အိပ္ရတာေတာင္ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရဘူး"

ဖုန္းကိုရန္ေတြ႕လိုက္ၿပီးေနာက္ တစ္ဖက္သို႔ျပန္လွိမ့္ကာ ေစာင္ကိုေခါင္းၿမီးၿခဳံၿပီး တစ္ဖန္ျပန္အိပ္သြားေတာ့သည္။အိပ္ၿပီးမၾကာပါဘူး၊ဖုန္းသံကထပ္ျမည္လာေသာေၾကာင့္ သူအိပ္ရာကထလိုက္ကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္က်ေသာ ဖုန္းကိုေကာက္ယူလိုက္ၿပီး စိတ္ရႈပ္ရႈပ္ႏွင့္ကိုင္လိုက္သည္။

"ဘယ္သူလဲ။ဘာလို႔ဖုန္းဆက္တာလဲ။အိပ္ေနတာကိုနည္းနည္းပါးပါးနားလည္ပါလား"

"ဟို ကိုထက္......."

တစ္ဖက္ကၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံေသးေသးေလးေၾကာင့္ ထက္ဘုန္း၏ခႏၶာကိုယ္ျပန္မတ္သြားသည္။ထို႔ေနာက္ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ျပန္ဟန္႔ကာ ဖုန္းေခၚတဲ့သူကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဆာင္းဦးဆိုတဲ့နာမည္ကအထင္းသား။သူလည္ပင္းကိုပြတ္လိုက္ကာ ေဆာင္းဦးကိုျပန္ေျဖလိုက္သည္။

"ေဆာင္း......ေဆာင္းဦးလား"

"ဟုတ္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားတာလားဟင္။အိပ္ေနတုန္းဖုန္းေခၚမိလိုက္လို႔"

"မျဖစ္ပါဘူး လုံးဝမျဖစ္ဘူး။ကိုယ္လည္းအခုႏိုးၿပီ"

"ေတာ္ေသးတာေပါ့။ဒီေန႔ကိုထက္အိမ္မွာprojectကိစၥေဆြးေႏြးမယ္လို႔ေျပာထားတယ္ေလ။အဲ့ဒါအိမ္လိပ္စာမေျပာျပရေသးဘူး ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ၿဖိဳးဉာဏ္ကို"

"အာ ဟုတ္သားပဲ။ကိုယ္တကယ္ေမ့ေနတာ။အခုmessageပို႔လိုက္မယ္ေနာ္ အိမ္လိပ္စာကို"

"ဟုတ္ အဲ့ဒါဆိုဒါပဲေနာ္"

"ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီ"