Chapter-53

576 53 2
                                    

Zawgyi

ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ေဆာင္းဦးတို႔မိသားစုေလးေယာက္လုံးစုံေနၾကသည္၊Chocoႏွင့္ဆိုရင္ေတာ့ ငါးေယာက္ေပါ့။Chocoကေဆာင္းဦး ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ရင္း ဟိုၾကည့္လိုက္၊ဒီၾကည့္လိုက္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနရွာသည္။အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ တိတ္ဆိတ္ေနၿပီးမွ ေဆာင္းဦးကေခါင္းကိုငုံ႔၍ စကားစလာသည္။

"သား ေတာင္းပန္ပါတယ္"

"ငယ္ေလး၊ဘာမွေတာင္းပန္စရာမလိုဘူးေလ"

"သားႀကီး၊ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း။မင္းဝင္မပါနဲ႔"

သူ႔အေမ၏ဟန္႔တားမႈေၾကာင့္ ေလျပည္လည္းပါးစပ္ပိတ္ကာ ၿငိမ္ေနလိုက္ရသည္။ေဆာင္းဦး ေဖေဖ့ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးကိုမွိတ္ထားကာ နားထင္ကိုလက္ျဖင့္ႏွိပ္ႏွယ္ေနသည္။

"အစ္ကို အဆင္ေျပရဲ႕လား"

"အင္း၊ကိုယ္အဆင္ေျပတယ္။နည္းနည္းလန္႔သြားလို႔။သားႏွစ္ေယာက္ေမြးထားလို႔ တစ္ေယာက္မဟုတ္တစ္ေယာက္အလွည့္မွာေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ေျမးခ်ီရမယ္လို႔ ထင္ထားတာ။ကဲ အဲ့ဒါေတြထားပါေတာ့။အဲ့ေတာ့ သားငယ္"

"ဗ်ာ ေဖေဖ"

"သား အဲ့ေကာင္ေလးကိုတကယ္ေမတၱာရွိတာလား"

တည့္ေမးခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ ေဆာင္းဦးနည္းနည္းေတာ့ မ်က္ႏွာပူသြားတာအမွန္ပင္။အကုန္လုံးကလည္း သူ႔ဆီကအေျဖကိုေစာင့္ေနၾကေသာေၾကာင့္ ေခါင္းကိုညိမ့္ရင္း သူ႔အေဖ၏အေမးကိုေျဖလိုက္သည္။

"ဟုတ္၊သားသူ႔ကိုတကယ္ခ်စ္တာပါ။တစ္ခါမွမေတာင္းဆိုဖူးေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ေတာင္းဆိုပါရေစ။သားနဲ႔ကိုထက္ကို လက္ခံေပးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ကိုႀကီးကိုေတာင္ၿဖိဳးဉာဏ္နဲ႔လက္ခံေပးတာ သားကိုလည္းလက္ခံေပးသင့္တယ္မလား"

"အဟမ္း ဒါေပမယ့္မင္းေကာင္ေလးက အရမ္းရႈပ္တယ္ဆို"

"အယ္ ေဖေဖ့ကိုဘယ္သူေျပာတာလဲ"

"ၿဖိဳးဉာဏ္ေသာ္ေျပာတာ"

"အဲ့ဒါသူေလွ်ာက္ေျပာတာ။ရႈပ္တယ္ဆိုတာကလည္း အရင္တုန္းကပဲေလ။အခုကလိမၼာသြားပါၿပီဆို"

My Nerdy BoyWhere stories live. Discover now