My Nerdy Boy

Chapter-24

Zawgyi

ေရပန္းေအာက္မွာ အၾကာႀကီးအေတြးလြန္ကာ ရပ္ေနမိတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးကေတာ့ ေဆာင္းဦးတစ္ေယာက္ ဖ်ားေနၿပီျဖစ္သည္။ေန႔လယ္ကေနပူထဲမွာေနမိတာေၾကာင့္ေရာ၊ေရအၾကာႀကီးခ်ိဳးမိတာေၾကာင့္ေရာေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္ကပူျခစ္ေတာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ေလျပည္ကသူ႔ကိုအိပ္ရာမွာလွဲေစလိုက္ကာ ေစာင္ၿခဳံေပးလိုက္သည္။ေဆာင္းဦးေဖေဖကေလျပည့္ေဘးမွာ ထိုင္ေနၿပီး ေမေမကေတာ့ ေဆာင္းဦးနားမွာ တပလင္ေခြထိုင္ကာ သူ႔ရဲ႕ေခါင္းကိုပုတ္ေပးေနသည္။

ေနမေကာင္းေသာေၾကာင့္ေဆာင္းဦးမ်က္ႏွာက ညႇိဳးေနသည္။ေလျပည္ကေတာ့ သူ႔ကိုၾကည့္ကာ သကျပင္းခ်လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ သာမိုမီတာကိုယူကာ အဖ်ားတိုင္းၾကည့္ေတာ့ အဖ်ားက(၁၀၀)ေလာက္ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ေလျပည္သူ႔ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဆာင္းဦးကမ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ၾကည့္လာသည္။

"ငယ္ေလးရယ္ ဘာလို႔ေရျမန္ျမန္မခ်ိဳးတာလဲ။ကဲ အခုေတာ့ဖ်ားၿပီမလား"

"ကိုႀကီးကလည္းကြၽန္ေတာ့္ကိုမဆူပါနဲ႔။ကြၽန္ေတာ္လည္းဖ်ားလိမ့္မယ္လို႔ဘယ္ထင္မလဲ"

ႏွာေခါင္းပိတ္ေနေသာေၾကာင့္ အသံေလးကႏွာသံျဖစ္ေနသည္။သူ႔ကိုဆူပုတ္ကာေျပာလာေတာ့ ေလျပည့္ဘက္ကပဲတစ္ထစ္ေလွ်ာ့ရျပန္ေတာ့သည္။

"မဆူပါဘူး။ကိုႀကီးကစိတ္ပူလို႔ပါ။ေနာက္ဆိုကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ ဟုတ္ၿပီလား"

"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ဂ႐ုစိုက္ပါ့မယ္"

"ကဲ သားေလး ေမေမသားအတြက္ၾကက္သားဆန္ျပဳတ္သြားျပဳတ္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္"

"ေမေမကလည္းဆန္ျပဳတ္ႀကီးမေသာက္ခ်င္ပါဘူးဗ်ာ"

"သားေလးကလိမၼာပါတယ္။ျမန္ျမန္ေနေကာင္းမွျဖစ္မွာေပါ့ ဟုတ္တယ္မလား သားရဲ႕"

"အင္းပါ ဒါေပမယ့္နည္းနည္းပဲေသာက္မွာေနာ္"

"ဟုတ္ပါၿပီကြယ္။နည္းနည္းပဲတိုက္မယ္ ဟုတ္ၿပီလား"

"ဟီးဟီး ဟုတ္ေမေမ"

ထို႔ေနာက္ေဆာင္းဦး၏ပါးကိုနမ္းလိုက္ကာ ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္ဖို႔အတြက္ မိဘႏွစ္ေယာက္စလုံးက အခန္းထဲမွထြက္သြားၾကေတာ့သည္။ေလျပည္ကေတာ့ ေဆာင္းဦးေဘးနားမွာထိုင္ကာ ေရဇလုံထဲသို႔အဝတ္ကိုႏွစ္ၿပီးေနာက္ ေဆာင္းဦး၏ႏွဖူးေပၚကိုတင္ေပးလိုက္သည္။