Chapter-4

1K 113 8
                                    

Zawgyi

ေဆာင္းဦး ထိုေနရာကေနေျပးထြက္လာၿပီးေနာက္ အတန္းထဲသို႔ဝင္လာခဲ့သည္။ခုနကအေၾကာက္လြန္ေနေသာေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လံုးမွာလည္းေခၽြးေတြနဲ႔။ေနရာမွာထိုင္လိုက္ေတာ့ သူနဲ႔ႏွစ္စကတည္းကေပါင္းလာတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာသူငယ္ခ်င္း ၿဖိဳးဥာဏ္ေသာ္က စိုးရိမ္တႀကီးႏွင့္ေမးလာသည္။

"ေဆာင္းဦးရယ္ အိမ္သာသြားတာကလည္းၾကာလိုက္တာ။ဟင္ မင္းငိုထားတာလား"

"မ....မဟုတ္ပါဘူး"

"မလိမ္နဲ႔ေနာ္ ေဆာင္းဦး။ငါစိတ္ဆိုးလိုက္ရမလား"

"ဟင့္အင္း မဆိုးပါနဲ႔"

"အဲ့ဒါဆိုအမွန္အတိုင္းေျပာျပ"

ေဆာင္းဦးလည္းၿဖိဳးဥာဏ္ေသာ္ကို ခုနကအေၾကာင္းျပန္ရွင္းျပလိုက္သည္။တကယ္ေတာ့မနက္က သူတို႔testေျဖေတာ့ ထည္ဝါနဲ႔စိုင္းမာန္ကစာမရေသာေၾကာင့္ သူတို႔ကိုစာျပဖို႔ေျပာသည္။ေဆာင္းဦးတစ္သက္ႏွင့္တစ္ကိုယ္ စာျပဖို႔ေနေနသာသာ ခိုးခ်တယ္ဆိုတာေတာင္ ဘာမွန္းမသိ။

တကယ္ဘယ္လိုစာျပရမွန္းမသိတာေၾကာင့္ ေဆာင္းဦးေခါင္းခါလိုက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးက ေဆာင္းဦးကို အံႀကိတ္ၿပီးၾကည့္လာတာေၾကာင့္ေဆာင္းဦး အၾကည့္ျမန္ျမန္ျပန္လႊဲလိုက္ရသည္။ေဆာင္းဦးေန႔လယ္စာစားၿပီး အိမ္သာခဏဝင္မယ္လုပ္တုန္း ထိုႏွစ္ေယာက္ကေပၚလာကာ ေဆာင္းဦးကိုအိမ္သာထဲထည့္ပိတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။

"ဒီေကာင္ေတြကေတာ့ ငါလုပ္ရင္ေသေတာ့မယ္။မင္းဘယ္နားထိခိုက္သြားေသးလဲ"

"ၿဖိဳးဥာဏ္ကလည္း.....စိတ္ေလၽွာ့ပါ။ငါဘာမွမျဖစ္လို႔ အခုအေကာင္းအတိုင္းႀကီးရွိေနတာေလ"

"ဒါနဲ႔မင္းကိုအိမ္သာတံခါးဘယ္သူလာဖြင့္ေပးသြားတာလဲ"

"အယ္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ပဲ"

"ေအး ငါမေျပာေတာ့ဘူး။ေယာက်္ားေလးအိမ္သာပါဆိုမွ ေယာက်္ားေလးမဟုတ္လို႔ ဘယ္သူကလာဖြင့္ေပးမွာလဲ နလပိန္းတံုးရဲ႕"

"ငါမွသူ႔ကိုမသိ....ေဩာ္ အခုဝင္လာတဲ့တစ္ေယာက္"

ေဆာင္းဦးလက္ညႇိဳးထိုးျပတဲ့ေနရာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထက္ဘုန္းညီျဖစ္ေနသည္။

My Nerdy BoyWhere stories live. Discover now