Chapter-46

482 57 2
                                    

Zawgyi

ဘာလိုလိုႏွင့္ေဆာင္းဦးတို႔ႏွစ္ေယာက္တြဲလာတာ ေျခာက္လေက်ာ္ေလာက္ေတာင္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ဒီၾကားထဲမွာျပႆနာႀကီးႀကီးမားမားေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ၾက။ႏွစ္ေယာက္စလုံးကသဝန္အရမ္းတိုတတ္တာမို႔လို႔ တစ္ခါတေလကေတာက္ကဆေသးေသးေလးေတြေတာ့ျဖစ္ေလ့ရွိၾကသည္။

"ကိုထက္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေလဗ်ာ။ကြၽန္ေတာ္ယားတယ္လို႔"

"ကိုယ္ဘာမွမလုပ္ပါဘူး၊ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲထိုင္ေနတာေလ"

"ဟာ ခင္ဗ်ားကိုဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး။ေတာ္ၿပီ"

"ခင္ဗ်ားတဲ့လား။ဒီေကာင္ေလးေတာ္ေတာ္႐ိုင္းလာတာပဲ"

"ကြၽန္ေတာ္ကကိုယ့္ဘာသာကိုယ္စာလုပ္ေနတာကို ကိုထက္ကဘာလို႔လိုက္ကလိထိုးေနလဲ။ၿငိမ္ၿငိမ္ေနလို႔ေျပာတာလည္း နားမွမေထာင္တာ"

ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ကိုထက္ကေတြ႕ခ်င္သည္ဟုဖုန္းဆက္ဂ်ီက်ေသာေၾကာင့္ ေဆာင္းဦးတစ္ေယာက္ထက္ဘုန္းအိမ္သို႔ေရာက္ေနရသည္။'စာအတူတူလုပ္ရေအာင္'ဟုေျပာၿပီး လာခိုင္းေသာေၾကာင့္ သူလည္းျငင္းမေနေတာ့ဘဲ 'ဟုတ္'ဟုသာေျပာ၍ ထက္ဘုန္းအိမ္ကိုလာခဲ့သည္။

အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ ထက္ဘုန္းကသူေျပာထားသည့္အတိုင္း ေဆာင္းဦးႏွင့္စာအတူတူလုပ္ျဖစ္သည္။နာရီဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ပ်င္းလာၿပီဆိုေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ စာလုပ္ေနတာကိုရပ္ကာ ေဆာင္းဦးကိုလိုက္ေႏွာင့္ယွက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

တစ္နာရီနီးပါးေလာက္မေမာမပန္းဘဲ ေဘးနားမွာတတြတ္တြတ္စကားမ်ားႏိုင္ေသာထက္ဘုန္းေၾကာင့္ ေဆာင္းဦးလက္ေရာ၊ေျခေရာေျမႇာက္ခ်င္လာသည္။ကိုထက္စကားမ်ားမွန္းသိေပမယ့္ အဲ့ေလာက္ထိမရပ္မနားေျပာႏိုင္မယ္လို႔ လုံးဝကိုမေတြးထားမိခဲ့ေပ။

"ေဆာင္းဦး စာမလုပ္နဲ႔ေတာ့ေလ။စစေရာက္ကတည္းကလုပ္ေနတာ အခုထိနားလည္းမနားေသးဘူး။ခဏေလာက္ပဲနားေလ ေနာ္"

"ကိုထက္ဗ်ာ မရစ္နဲ႔ေလ"

"မရဘူး။ကိုယ့္ကိုခ်စ္ရင္ စာမလုပ္နဲ႔လို႔။ၿပီးမွအတူတူျပန္လုပ္ၾကမယ္ေလ ေနာ္။လိမၼာရဲ႕သားနဲ႔ကို"

My Nerdy BoyWhere stories live. Discover now