UNUSUALLY BEAUTIFUL

Epilogue

FERVID'S POV

"Hingiin niyo nga ang number noong pangit na kasama nila," nakangising sambit ni Bill.

Nagdilim ang paningin ko. Umigkas ang kamao ko sa mukha niya.

I really don't know why I did that. Huli na para pagsisihan, nakita na kami ng librarian.

Binitbit niya agad kami papunta sa University owner. Actually, we're bestfriend. Bill is my best friend.

Parang wala lang sa amin ang magsuntukan kaya lang nakita kami ng librarian kaya 'ayon wala kaming nagawa.

Pinaturuan tuloy ako ng leksyon kay Miyell. Siya rin naman ang dahilan kung bakit ko nasuntok si Bill. Mabait kasi siya, ibinalik niya pa ang I.D. ko kaya ayaw kong pinagsasalitaan siya ng ibang tao—nilalait siya. Hindi naman totoo 'yon.

She has unusual beauty. People never notice it, but me, I view it.

I don't know, but the day came... I fell in love with her. I was crazy, I don't want that feeling because I was too young for her.

Tinamaan, hindi kayang gawan ng paraan.

Lumalim, hindi na nakaahon.

Sinubukang iwasan, lalo lang nalugmok sa nararamdaman.

Until I decided to let it out! She deserved to know, but I was late.

Naging sila na.

Baka nga 'di talaga ako gusto kaya pinilit kong lumayo. Lalo lang lumago ang pagmamahal na sa akin ay nagpabago.

I pursued her. I could see in her eyes that there was something.

I knew it, she loved me, too!

Hindi lang sinabi, hindi lang pinaramdam, pero ipinakita ng matang kung tumingin sa akin ay may nararamdaman din.

"By hook, by crook or by rope, you'll be mine."

I did.

-------------

Pinaharurot ko ang kotse.

No! 'Wag niyong kunin sa akin si Miyell!

Hinabol ko ang sinasakyan niya, pero sa kasamaang palad naharangan na ako. Ilang linggo akong hindi natulog kaiisip ng paraan. Naisipan kong haranahin ang tatay niya. Kabaliwan man, pero ginawa ko.

Nagpatulong ako sa banda ni Denmeir, TDNJ Band. Kasama ko sila nang magtayo kami ng stage sa harap ng bahay nila Miyell.

Nagsimula akong kumanta sa paraang sinasabi ang laman ng puso ko.

Marry your daughter
By: Brian McKnight Jr.

"Sir, I'm a bit nervous 'bout being here today... Still not real sure what I'm going to say... So bear with me please... If I take up too much of your time."

Nanginginig ang kamay ko habang hawak ang mic. Hindi naman ako kagalingan kumanta, pero may boses pa rin naman na masasabi.

Bumukas ang ilaw ng bahay nila. Lumabas ang nanay niya, kapatid at ang huli ay ang tatay niya.

"But you see in this box is a ring for your oldest.."

Ipinakita ko sa kanila ang ring box na binili ko. Oo, bumili ako ng singsing kahit alam kong walang kasiguraduhan kung mababawi ko pa siya.

"She's my everything, and all that I know is... It would be such a relief... If I knew that we were on the same side... 'Cause very soon I'm hoping that I... Could marry your daughter."

Pumatak ang luha ko. Nagmamakaawa ang mga mata habang nakatingin sa tatay niya. Hinihiling na sana ako'y pagbigyan.

Gumaralgal ang boses ko. My tears flooding to my cheek. Please, bear with me. Give me back my Miyell.