You didn't mean it

* hoofdstuk 26

* hoofdstuk 26

Sarah POV.

BEEP.

BEEP.

BEEP.

Ik zucht wanneer ik wakker word van m'n wekker. Alleen vandaag nog. Ik pak morgen ochtend vroeg de trein naar Dennis. Naar Chris. Ik vond het wel eng. Ik was hier heen gevlogen, maar ging met de trein terug. Een trein die ondergronds onder de zee door ging. Heel erg eng dus..

Ik sta op en neem een douche. Tot mijn verbazing was Rebekka al weg. Ik zet de douche uit en pak een kort jurkje en trek hem aan. Hmm. Beetje te kort. Ik trek h weer uit en doe een zwart kort broekje en doe hem aan. Er boven doe ik een strak streapless roze shirtje aan.

Ik föhn mijn haren en stijl het dan. Ik doe naturel make-up op.

Ik doe witte sandaaltjes aan, doe een kettinkje om. Doe mijn oorbellen in en pak mijn zwarte tas dan. Ik stop mijn laptop en boeken er in en loop de kamer dan uit.

Wanneer ik de deur sluit komt Sam aanlopen. Shit. Ik glimlach zwakjes.

"Hey, je ziet er prachtig uit" zegt hij dan. Ik glimlach "Dankje" antwoord ik dan.

"Ehm.. Heb je al plannen voor morgen?" vraagt hij dan. "Jaa. Ik ga terug naar Amsterdam dit weekend" antwoord ik dan.

"Oh. Je moeder die je mist?" vraagt hij dan en grinnikt. Hij komt dichterbij staan en houd me lichtjes vast om mijn heupen. "Ehm, nee. M'n vriend" zeg ik dan en glimlach zwakjes.

"Ohh. Juist ja" zegt hij dan en laat me tot mijn verbazing niet los. "Maar wat als ik je nou vertel dat ik wat voor je voel?" vraagt hij dan.

Oh shit.

"Ehm. Tsja"zeg ik dan. Dan houd hij zijn hoofd schuin en zoent me. Tot mijn verbazing zoen ik automatisch mee.

Stop.

Niet doen.

Hou op.

Dan trek ik me gauw terug en loop zo snel mogelijk weg. Oh my gosh wat had ik gedaan..

Dan gaat mijn mobiel af. Nu voel ik me schuldiger dan ooit tevoren.. Ik neem op. "H-hey" zeg ik dan. "Hey lieverd. Pak een trein eerder morgen. Dan kom ik je om 9 uur ophalen op station. Dan zijn we langer samen" zegt hij dan.

Ik voel een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen "Oke. Doe ik" zeg ik dan.

"Wat is er?" vraagt hij dan. "Ehm. Ik vertel het je morgen wel. Ik moet eten en naar de les. Doei" zeg ik en hang op voordat hij antwoord kan geven. Dan zie ik Sam in de verte aankomen met zijn vrienden. Meteen loop ik naar de tafel waar de meiden, en Matt, omheen zitten en ga er bij zitten. "hee" zeggen ze allemaal. "Hey" zeg ik en pak een broodje van de schaal. Ik had er eigenlijk helemaal geen zin in maar ik mag ze niets laten merken.

De hele dag heb ik Sam ontlopen. Het is me gelukt ook. Een keer liep hij langs en knipoogde naar me. Maarja..

Aan het einde van de dag loop ik naar boven en open de deur van mijn kamer "Sarah" hoor ik mijn naam dan. Ik draai om. Sam..

"Ja?" vraag ik dan zo kortaf mogelijk. "Waarom vind je het zo erg? Je ontloopt me al heel de dag" zegt hij dan.

"Ik ga er niet om heen draaien" zeg ik uiteindelijk "Maar ik heb een zoon. Begrijp je. Dat is ook de reden dat ik je de avond na het gala niet zoende"

Even is het stil. "Maar.. Ik dacht.." zegt Sam dan. "Sorry. Echt waar het spijt me" zeg ik dan en loop mijn kamer in. Ik sluit de deur en barst in tranen uit.

"Sarah!" roept Dennis blij op station als hij me ziet. "Dennis" zeg ik blij en vlieg hem om zijn hals. Hij drukt meteen zijn lippen op de mijne. Het schuldgevoel word nu nog erger dan eerst. Ik zoen hem terug en besluit om het thuis te vertellen..

"Wat heb je toch?" vraagt Dennis dan de hele tijd. "Nee niks" antwoord ik ook de hele tijd.

Dennis POV.

We ploffen neer op mijn bed. Voordat ik haar wil zoenen zegt ze plotseling "Wacht" ik kijk geschrokken op. "wat is er?" vraag ik dan.

"Dennis het spijt me zo erg!" zegt ze dan en vliegt om mijn hals. "Het gebeurde gewoon zo onverwachts ik wilde het niet doen het spijt me!" zegt ze dan terwijl ze huilt. "Shhht maar. Wat is er?" vraag ik en omhels haar. "Ik. Het. Ik heb met..." zegt ze dan.

"Met Sam gezoend het spijt me zo erg!" zegt ze wanneer ze nog harder begint te huilen. Ik zucht. Er rolt een traan over mijn wang. Hoe? Zo iets zou zij nooit doen..

"Dennis?" vraagt ze dan wanneer ze een beetje kalm is. Ik kijk haar aan, maar ik zwijg. "Het spijt me" zegt ze dan zachtjes. "Ik weet het.." zeg ik dan en sta op. Ik loop de kamer uit.

Ik bijt op mijn lip. Zo iets zou zij nooit doen. Het kwam gewoon allemaal door die Sam. Sarah zou nooit zo iets uit zichzelf doen. Hij had haar vast gedwongen ofzo. Ik loop naar de badkamer die gewoon door iedereen gebruikt word en was mijn gezicht. Dit hoorde een super leuk weekend te worden, maar kijk nu dan toch..

Ik loop terug naar Sarah en omhels haar dan. "Ik weet dat je zo iets nooit met opzet zou doen. Het was vast een ongelukje ofzo. Doe het alsjeblieft nooit meer. Ik hou van je" zeg ik dan.

Sarah POV

Ergens wist ik dat Dennis het eigenlijk erger vond dan dat hij liet merken. Ik zucht en omhels hem dan. Ik ga op zijn schoot zitten zodat ik hem aankijk en sla mijn benen om hem heen. "Het spijt me zo erg" zeg ik dan. "Het is al goed" zegt hij en zoent me dan.

~

Langer hoofdstuk als normaal volgens mij :$

Vote. Comment x