You didn't mean it

* hoofdstuk 22

Omg ik dacht dat ik dit hoofdstuk had gepost maar het bleek dus van niet! Ik wilde net beginnen aan een nieuw hoofdstuk en merkte dat deze niet was gepost terwijl dat woensdag al de bedoeling was! Sorry!

~

Sarah POV.

Op de borst van Dennis in bed denk ik na over Hannah. Hij kon er overnieuw over liegen. Straks had hij nog langer met haar dan hij zei.

Op dat moment hoor ik een knal en hoor ik gehuil. "Dennis!" roep ik dan geschrokken. "Chris!" roep ik dan en sta in een keer op. Ik ren naar de kamer waar Chris slaapt. Ik doe het licht aan. "Chris!" roep ik geschrokken terwijl er tranen over mijn wangen vallen. Dennis staat sprakeloos te kijken naar hoe Chris met een bloed wond op de grond ligt.

"We moeten naar spoed eisende hulp!" roep ik dan en til Chris op. Dennis doet snel een shirt en schoenen aan boven zijn voetbal broekje en rent naar de auto. Ik had gewoon een kort Adidas broekje met een hempje aan. Ik deed snel mijn Uggs aan. Die waren makkelijk om aan te trekken. Geen tijd om schoenen te kiezen.

"Jullie moeten het voortaan rustiger aan doen. Het is niet erg" zegt de dokter. Er zat een pleister op de wond van Chris en het was schoongemaakt. "Hmpf oke dank u wel" zegt Dennis dan. Met tranen in mijn ogen houd ik Chris stevig tegen me aan. "Hij is uit zijn bed gevallen, beweren jullie, omdat jullie beide 18 of ouder zijn hoef ik het niet door te geven aan een psychiater, maar dat zal in jullie situatie wel moeten, want jullie hebben het kind op haar 17e gekregen en we maken zo nu en dan nog mee dat een tiener moeder of vader het expres doet" zegt hij dan. Ik knik en druk een kus op Chris' hoofd.

Dennis POV.

Wanneer we weer in bed liggen, precies het zelfde als net, zucht ik. "Saar, slaap je?" vraag ik dan. "Nee" zegt ze dan. "Mooi" zeg ik dan en klik mijn nachtlampje aan. Ik glimlach naar haar. "Dennis. We moeten naar een psychiater. Waar slaat dat op?" vraagt Sarah dan. "ik weet het niet. Maar we zijn toch onschuldig. Niets om ons zorgen om te maken dus" zeg ik dan. Ze knikt. Ik glimlach en rol haar om zodat ik boven haar hang. Ik druk mijn lippen op de hare. Ik druk een kus in haar nek. "Hmm" zegt ze dan zacht. Ik glimlach en druk weer een kus in haar nek. Dan drukt ze er eentje terug in mijn nek.

plotseling gaat deur van mijn kamer open "Dennis we zijn terug!"

A.W.K.W.A.R.D.

"Ooh hey" zeg ik dan en ga van Sarah af. Ik zie dat ze bloost. Ik sta op. "Ehm we zagen dat je lampje aan was. We dachten dat je nog wakker was ofzo, maar we laten jullie wel met rust" zegt mijn moeder dan. "Oh oke. Truste." zeg ik en knuffel ze beide dan even. "Pfff" zeg ik dan en grinnik als ik zie dat Sarah nogsteeds bloost.

"Ik ben hier al een week. Eigenlijk zou ik nu met de meiden moeten zijn en daar moeten slapen.." zegt Sarah dan. "Ja, maar het was een leuke week" zeg ik dan "Ja. Maar ik moest al 4 dagen geleden weg zijn" zegt ze dan en gaat overeind zitten. "Vind je het hier niet leuk?" vraag ik dan. "Jawel, maar ik bedoel van.. Ik heb de meiden een beetje in de steek gelaten voor jou denk ik" zegt ze dan. "Neee joh. Ze begrijpen het heus wel" zeg ik dan. Ze knikt en gaat weer liggen.

"Waar waren we?" vraag ik dan en rol weer op haar. "Precies hier" fluistert ze dan in mijn oor en drukt nog een kus in mijn nek. "Hmm, zullen we slapen?" vraagt ze dan wanneer ik haar broekje uit probeer te doen. "Waarom?" vraag ik dan terwijl ik haar broekje langzaam omlaag trek. "Nu gewoon even niet.." zegt ze dan wanneer ze mijn handen vast pakt.

Ik zucht. Als ze het niet wil, ga ik haar niet dwingen. Ik druk mijn lippen nog de laatste keer op de hare en ga dan weer op mijn plek liggen. "Truste" zeg ik en doe mijn lampje uit. "Truste" zegt ze dan en komt weer op mijn borst liggen..

~

Vote, comment. Kleine moeite! x