You didn't mean it

* hoofdstuk 5

* hoofdstuk 5

Dennis POV.

Terwijl ik naar mijn voeten kijk en niet oplet tijdens het lopen bots ik perongeluk tegen iemand aan "Kijk is uit jongen, ik zou oppassen als ik jou was" zegt hij dan. "Ja, doe maar stoer" zeg ik en probeer verder te lopen "Wat zegt hij me daar nou?" vraagt hij dan. "Je hoorde me wel, nou, laat me er langs, ik heb genoeg dingen aan m'n hoofd" zeg ik dan. "Je durft wel veel voor een kakker. Kijken of je nu ook nog durft" zegt hij dan. Hij slaat met een vuist op mijn gezicht. Ik geef een stomp in zijn maag, waardoor het gevecht begint. "Dennis!" hoor ik een meisjesstem dan roepen. Ik kijk om. Sarah. Ze kwam deze kant op rennen. Dan krijg ik weer een vuist tegen mijn wang aan. Sarah trekt me aan mijn arm van mijn achterkant. Dan duwt de jongen me. Ik bots tegen Sarah aan. Ik kan nog net blijven staan, maar zij valt op de grond. De jongen draait zich om en loopt met zijn vrienden weg. "Gaat het?" vraag ik terwijl ik mijn hand naar haar uitsteek. Ze pakt hem vast en knikt. Dan staat ze op met steun. "Wat is er gebeurd?" vraagt ze dan. "Ik lette niet op en botste tegen hem aan. Hij werd agressief en begon. Toen sloeg ik terug en nouja, de rest heb je wel gezien" antwoord ik dan. "Je zit helemaal onder het bloed!" zegt ze dan geschrokken terwijl ze haar hand op mijn wang legt. "Het gaat, echt waar." zeg ik dan. Ik kijk in haar ogen. Hoe kon ik haar kwetsen? Hoe kon ik haar hart breken? Ik glimlach zwakjes. "het moet schoongemaakt worden" zegt ze dan. Ik haal mijn schouders op. "Nou, kom mee!" zegt ze dan. "Waarheen?" vraag ik. "Het hotel, daar helpen ze ons vast wel zegt ze terwijl ze oversteekt. "We gaan even naar het hotel, ik sms jullie wel om te vragen waar jullie zijn" zegt ze dan. De meiden knikken.

Sarah POV.

We lopen het hotel in. Ik pak mijn pasje uit mijn tas en loop de trap op. In elke kamer lag een verbanddoos. Ik open de deur met het pasje en loop naar binnen. "kom maar hoor" zeg ik wanneer Dennis blijft staan. Hij komt naar binnen en kijkt rond. "Ga maar zitten" zeg ik dan. Waarom deed ik eigenlijk aardig tegen hem? Ik pak de verbanddoos uit een kastje en bekijk de grootste wond. "Wacht even" zeg ik en sta dan op. Ik loop naar de badkamer en maak een washandje nat. Ik maak zijn gezicht helemaal schoon. Naast de wond ook. Dan doe ik ontsmettings crème op de wond. Hij knijpt even zijn ogen dicht, omdat het prikkelt. Ik plak er een pleister op en glimlach dan "klaar" zeg ik dan. "Dankje" antwoord hij dan. Ik knik "Is niks" zeg ik dan. Ik sta op en leg de spullen weer op de goeie plekken. "Gaan we?" vraag ik dan. "Kunnen we niet eerst praten?" vraagt hij dan. "Goed.." antwoord ik dan. "Ehm ik.." begint hij. "Ik weet wat je wilt zeggen. 'ik was dronken en wist niet waar ik mee bezig was. Alsjeblieft vergeef me. Het zal nooit meer gebeuren'" zeg ik dan. "Ja.. Eigenlijk wel.. Het spijt me zo erg. Ik heb echt spijt. En.." dan word hij weer onderbroken, dit keer niet door mij, maar mijn mobiel die afgaat. Ik zie dat het Jake is, de jongen die onze koffers heeft gedragen. "Wie is dat?" vraagt Dennis dan. "Gewoon, een vriend" zeg ik dan. Ik neem op "Met Sarah" zeg ik dan. "Hoi, met Jake, hoe is het?" vraagt hij. "Goed, dank je. Met jou?" vraag ik dan. "Goed. Ehm ik vroeg me af of je vanavond al plannen hebt?" vraagt hij. "Vanavond?" vraag ik dan. Dennis schudt zijn hoofd. Maar Dennis laten merken hoe het was, was maar op een manier mogelijk; ja zeggen. "Nee, nog niet" antwoord ik dan. "Kan je vanavond half 8 voor het hotel, dan kunnen we samen naar een film ofzo?" vraagt hij dan. "Vanavond, half acht voor het hotel.. Hmm ja, dat moet lukken" zeg ik dan. "Oke, tot vanavond!" zegt hij nu, een stuk vrolijker. "Tot vanavond" zeg ik dan en hang op.

Het liefst had ik daar met Dennis gezeten.. Maar als Dennis dit niet had geflikt, kende ik hem niet eens en hoefde ik daar niet te zitten. "Dus je hebt me echt verwijderd uit je leven. Dat gaat makkelijk bij jou.." zegt hij dan. Er rolt een traan over zijn wang. Wacht.. Huilde hij nou..? Ik ga naast hem zitten. "Waarom Huil je?" vraag ik terwijl ik zijn traan wegveeg met mijn duim. "Ik wil niet dat je me vergeet" zegt hij dan. "Heb ik ook niet" fluister ik dan. "Je hebt een ander ontmoet.." zegt hij dan. "Door jou.. Die dag in Malibu ben ik huilend tegen een muur gaan zitten, toen kwam hij bij me zitten.. We hebben gepraat en toen vroeg hij mijn nummer. Ik heb je geprobeerd te vergeten, maar dat lukte niet." zeg ik dan. Ik slik. Ik voelde een brok in mijn keel. Hij kijkt me recht in mijn ogen aan. Ik kijk terug maar kijk dan weg. "Zullen we gaan?" vraag ik dan terwijl ik naar mijn voeten kijk. "Oke" zegt hij terwijl hij opstaat. Dan sta ik ook op. We lopen naar de deur. Ik doe hem open en we lopen samen de deur uit. Dan sluit ik hem. Ik loop voor Dennis uit de trap af.

Wanneer we het hotel uit lopen vraagt hij "Wacht.. Is het goed nu..?" ik draai me om. "Ik weet het even niet meer.." zeg ik dan. "Ik wil je vertrouwen weer terug winnen.." zegt hij dan. Ik haal mijn schouders op. "Weet ik" zeg ik dan. Ik loop door. Hij pakt me vast aan mijn arm. Ik draai me om. Hij trekt me naar zich toe. Hij drukt zijn lippen op de mijne. Wanneer ik me terug wil trekken houd hij me nog steviger vast en opent zijn mond een stukje. Nee.. Dit kon ik niet doen.. Toch zoende ik mee.. Nee.. Ik probeer me van hem af te duwen maar hij houd me heel stevig vast en zoent me heel gevoelig. Wanneer ik me terug kan trekken duw ik hem weg en fluister ik "Doe dat nooit meer" dan draai ik me om en loop weg. Wat had ik zojuist gedaan..? Hoe kon ik er in trappen..?

Dennis POV.

Wanneer ze dat fluistert breek ik. Waarom? Ze zoende toch terug? Ze probeerde me wel de hele tijd weg te duwen.. Maar ik hou van haar.. Nog steeds.. En nu stond ik hier. Alleen. Was alles nu echt voorbij? Had ik nu echt geen een kans meer? Kon ik het echt niet meer goed maken? Er vlogen allemaal vragen door mijn gedachten. Ik had gehuild voor haar neus.. Voor het eerst huilde ik voor de neus van een meisje.. Ze deed weer normaal, maar door haar te zoenen, was mijn kans weer vergaan.. Ze dacht nu zeker dat ik helemaal niks meende van wat ik zei.. Ik ben ook zo dom.. Voordat ik haar vertrouwen terug had gewonnen, zoende ik haar. Ik zucht. Ik zie een meisje in de verte met een jongen praten. Wacht.. Dat was Sarah, en dat moest dan vast die Jake ofzo zijn.. Ik draai me om en loop de andere kant op.. Haar woorden schoten door mijn hoofd. Ik loop zo snel mogelijk.. Waarheen wist ik nog niet. Ik volgde mijn gevoel en voeten. Meer kon ik niet doen nu..