* hoofdstuk 32

1.2K 74 32
                                    

* hoofdstuk 32

5 jaar later

Dennis POV.

Ik en Sarah zijn nu getrouwd. Beide zijn we afgestudeerd. Chris is 7 en we hebben een tweeling. Meisjes. Ze zijn nog maar 1 jaar oud. Ze heten Christina en Stacy. Christina lijkt meer op mij, lichter haar. Ogen met een bruine gloed er in. Stacy lijkt meer op Sarah. Ze heeft zwart haar en blauwe ogen zonder bruine gloed.

Ook hebben we een kat, Purr. Zo heeft Chris hem genoemd.

"Dennis word nou wakker. De meiden zijn aangekleed. Chris is aangekleed. Ik ben klaar. De dozen staan klaar. Behalve jij" hoor ik "Dennis. Til die luie kont nou is op" hoor ik. Ik hou mijn ogen gesloten en glimlach. Dan voel ik dat iemand op me komt liggen. "Kom op. Het is hartstikke spannend!" zegt ze "Jaa dat is het" zeg ik met mijn ochtend stem.

Ik sla mijn armen om Sarah heen en glimlach wanneer we beide comfortabel liggen. "We hebben heel de winter verheugd op deze dag. Dat het weer zomer was zodat het verhuizen gemakkelijker werd. En kijk nou eens! Het is zo ver!" zegt Sarah blij. Ik glimlach. "Nou kom op! Opstaan" zegt ze en gaat van me af.

"Hmm." mompel ik en ga overeind zitten. Dan gaat de deurbel. "Doe jij open? Dan ga ik even omkleden." zeg ik. "Ja" zegt Sarah en loopt de kamer uit.

"Oke. Kom op." zeg ik wanneer ik Purr in zijn Kooi heb en hem naar de auto draag samen met Chris. Sarah komt achter me aan met Christina en Stacy. Wanneer alles compleet is rijden we het terrein af met de vehuiswagen achter ons aan.

"We zijn er" zeg ik en kijk naar het huis. Ik pak dit keer de meiden en Sarah pakt Purr en Chris. Samen lopen we naar de deur en openen hem. De verhuismannen dragen alle dozen naar binnen. De meubels stonden er al van te voren. Alleen de kleine dingetjes niet.

"Wauw Dennis. Het is zo mooi!" zegt Sarah blij. "Ja he" zeg ik en sla mijn arm om haar heen.

De meiden sliepen. Purr sliep in zijn mand en Chris was in de tuin aan het spelen. "Weet je. Na alles, zijn we bij elkaar. We zijn na alle goeie en slechte dingen bij elkaar gebleven." zeg ik en druk mijn lippen dan op de hare.

Sarah POV.

Ik sluit mijn ogen en druk mijn lippen terug op die van Dennis en zoen hem dan. Nogsteeds voelde ik die kriebels in mijn buik, die vuurwerk in me elke keer als we kussen. Zoals de eerste keer.. Nog steeds hield ik van hem, ondanks onze stoplicht relatie, zijn we na alles getrouwd.

"SURPRISEEEE!" horen we dan. Ik trek me terug en draai me om. Ik zie dat de jongens en de meiden er staan, behalve brian.. Brian is 2 jaar geleden om het leven gekomen bij een auto ongeluk.. Hij was nog super jong. Elke maand gaan we nog naar zijn graf. We denken nog steeds aan hem.. De eerste paar maanden waren zo moeilijk..

Sascha had een dochter, Stella. Dat vond Sascha altijd al een mooie naam. Drew en Sascha zijn verloofd en willen over een jaar gaan trouwen.

"Mama mag ik naar Chris?" vraagt stella dan. Wanneer Sascha zegt dat het mag rent ze naar de tuin. Zoals we al wisten, we zijn nogsteeds vrienden voor het leven. Samen zullen we overal door heen komen. Daar geloven we in. We laten elkaar nooit in de steek en we helpen elkaar overal door heen.

"Mama er is een zwembad in de tuin!" roept Stella wanneer ze binnen komt lopen. "Dat weet ik lieverd" zegt sascha dan. "Jaa maar Chris is er in gesprongen!" roept ze dan. "Wat?!" vraag ik dan en sta op. "Waar is hij. Zit hij er nog in?!" vraag ik. "Nee mama.." hoor ik Chris dan zeggen terwijl hij aan komt lopen. Hij was helemaal net en overal droop water van af. "Aahh Chris wat heb je gedaan lieverd" zeg ik dan. "Ik wil zwemmen" zegt hij dan. "Straks mag je zo lang zwemmen als je wil. Nu moet je omkleden. Anders word je ziek" zeg ik. "Kom op" zeg ik en neem hem dan mee om hem om te kleden.

We zitten met zijn allen in de tuin op het terras. Chris, Christina, Stacy en Stella sliepen al. "Was Brian er nu maar.." zeg? Lisa. Die was er nooit overheen gekomen.. Ik zie dat haar ogen zich met tranen vullen.. Ik zucht. "We gaan morgen langs.." zegt Drew dan. Ik zucht. Het voelde niet compleet zonder brian.. Al twee jaar niet..

"We zien jullie morgen dan wel. Tot morgen" zegt de rest terwijl ze het huis uit lopen. "Zullen we naar bed?" vraagt Dennis dan aan me. Ik knik en loop samen met hem de trap op. Dan gaan we slapen.

Elke dag beleven we ons normale leventje nog. Zoals gewoonlijks. Elke maand gaan we naar Brian. We zijn vaak bij elkaar met de anderen. Ruzie hebben we bijna nooit meer. We zijn nu natuurlijk ook ouder en wijzer. En zoals beloofd zijn we vrienden voor het leven..

EINDE.

~

De eerste x dat ik het eerste hoofdstuk schreef, was het om een aantal reads te krijgen. Ik was al blij met 3 votes op heel mn boek en 15 reads. Maar nu heb ik over de 8000 reads en over de 300 votes.

IK BEN JULLIE ECHT DANKBAAR!

Ik kreeg zo veel leuke reacties en berichten! Echt super lief van jullie. Ik hoop dat jullie mijn volgende boek(en) ook zullen gaan lezen. Want ik ga gewoon verder met schrijven!

Ik kreeg ook stomme berichten. Bijvoorbeeld dat ze na een week al een relatie hadden. Maar zo gaat dat op vakantie. En al helemaal op een vakantie van 2 weken. Alles in het boek, gebeurde met een reden en ik heb mijn best gedaan om het te schrijven met sensatie en het een beetje leuk te houden. Het was soms wat onrealistisch of niet te volgen. Er stonden fouten in dat klopt, dat ontken ik ook niet, maar het was mijn eerste boek, en ik heb er veel van geleerd. Mijn volgende boek zal over een ander onderwerp gaan. Helemaal niet met vakantie, en dat soort dingen. Misschien word het zelfs een fan fiction. Het zal wel sowieso over liefde gaan. Want daar ben ik het beste in.

Verder ben ik van plan een nieuw boek te schrijven. Ik vraag me af of ik het achter dit boek zal plakken en dan een nieuw boek zal beginnen, of zal ik een heel nieuw boek beginnen met een nieuwe start? (:

Nogmaals ben ik jullie erg dankbaar. Nog een laatste x ga ik om vote & comment vragen. Het laatste hoofdstuk. Het einde. Dank jullie wel! x

You didn't mean itWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu