Yakın arkadaşın Davinia ile belki de New Orlens'ın en tehlikeli kütüphanesinden Kol'u geri getirmek için ihtiyacınız olan kitapları arıyordunuz. Bazı kitaplarda pek hoş şeyler olmadığından olabildiğince dikkatli olmaya çalışıyordun.
"Hey Y/N, yanlış yere bakıyorsun ve sakın mavi kitaba dokunma, biraz lanetlidir."
Oflayarak karşı raflara ilerledin, bu cadı işleri çok sıkıcıydı.
"Davinia, sence bundan bir şey çıkar mı?"
Bulduğun tuhaf yazılar yazan kitabı Davinia'ya atacakken içeriye iki tane adam girdi.
"Merhaba hanımlar ben FBI'dan ajan Perry, bu da ajan Wexler. Dünkü cinayet için sizinle konuşmaya ve burada araştırma yapmak için iznimiz var."
Gösterdikleri sahte kimliklere tek kaşını kaldırarak baktın, sahte oldukları belliydi.
"Hayır yok. Çünkü siz ajan değilsiniz."
"Ama-"
"Avcı olduğunuzu anladım, arkadaşım ve bana bulaşmadığınız sürece ne yaparsanız yapın bizi ilgilendirmez."
"Peki, ben Dean ve bu da benim kardeşim Sam. Dünkü olayla ilgili bir şey biliyor musunuz bayan Sherlock?"
"Yeni gelen manyak cadıların işidir. Yaşlanınca bazıları biraz huysuzlaşıyorlar umarım Davinia da öyle olmaz."
Davinia elindeki kitapla gelip arkandan senin kafana geçirmesiyle acıyala inledin.
"Sensin huysuz, gıcık."
"Arkadaşın cadı mı? Öyleyse şu kitabın nerede olduğunu biliyor mu?"
Geldiğinden beri yeni konuşan uzun boylu adamın elindeki kağıdı alıp Davinia'ya verdin.
"Bu taraftaki raflara bakın, daha önce orada görmüştüm."
Davinia'ya kafalarını sallayıp raflara yöneldiler. Siz de Davinia ile araştırmanıza devam etmeye başladınız.
"Bayan Sherlock adınızı öğrenebilir miyim?"
Dean seninle konuşurken biraz lanetli olan mavi kitabı almaya çalışıyordu.
"Sakın o kitaba dokunma, biraz lanetliymiş."
"Pek sanmıyorum."
Senin dediklerini umursamadan kitabı eline alıp incelemeye başlamasıyla yere yığıldı. Göz devirerek onun yanına gittin. Tuhaf bir yüz ifadesiyle yerde titriyordu.
"Davinia şu zevzek zevzek konuşan lanetli kitaba dokundu, ne yapmalıyım?"
Senin Davinia'ya seslenmenle Sam söylenerek yanınıza geldi. Dean'i yerden kaldırmak için hamle yapacakken Davinia'nın bağırmasıyla durdu.
"Abine olanın aynısını yaşamak istemiyorsan ona dokunma."
Davinia büyülü sözleri söyleyerek kitabı yakmaya başladı. Kitabın küle dönüşmesiyle Dean derin bir nefes alarak yerden kalktı.
"İyi misin?"
"Bu cidden acıttı, sanki bütün kemiklerim kırılıyordu Sam."
"Şunu da iç kendini daha iyi hissettirir ama ta-"
Davinia sözünü tamamlamadan elindeki şişeyi alıp içmesiyle ağzındakini püskürtmesi bir oldu.
"Tanrım tadı iğrenç."
Abisini yüzünde büyük bir pişmanlıkla izleyen Sam'in omzuna elini koyup onu anladığını söyledin. İşi cidden zordu ya da bundan sonra senin işin daha zordu çünkü Dean'in senin peşini bırakmaya hiç niyeti yoktu.
(:
