Castiel

451 32 76
                                    

Canın çok sıkılıyordu bu yüzden yatağında yuvarlanmaya başladın ama bu uzun sürmemişti yorganınla kendini dürüm yapıp yere düşmüştün.

"Ah! Bu acıdı."

Sızalanarak yerde yuvarlanmana devam ettin. Bunu yaparken şarkı bile söylüyordun. Bir süre sonra -ki bu yaklaşık 30 saniye sürdü- bundan da sıkılıp yorganını omuzlarına atarak sığınağı tavaf edip biraz atıştırmalık almaya karar verdin. Uykun gelmiyordu ve bu çok can sıkıcıydı. Bütün bu sinirini Dean'den çıkarmak istiyordun ama o fazla yorgundu, ona kıyamıyordun. -Aslında sana ona huzurlu bir uyku vermen için rüşvet verdi.-

Orandan çıkar çıkmaz sığınağı tavaf etmenin yorucu olduğuna karar verip doğruca buzdolabına gittin. Orada yenmeyi bekleyen dondurmaya heyecanla uzanırken bir gürültü duydun. İçinden söverek masanın üstündeki silahı aldın. Sam'in her yerde silahını unutması ilk defa işe yaramıştı. Temkinli adımlarla Powerpuff Girls'lü yorganından aldığın güçle sese doğru ilerledin.

"Her kimsen dikkatli olsan iyi olur, silahlı ve tehlikeliyim."

Yerde kırılan tabağı yapıştırmaya çalışan Cas'i görünce rahatladın. Seni elinde silahla görünce daha da telaşlanmıştı.

"Ben aslında bir şey yapmadım Y/N, o kendisi atladı."

"Ne kendisi atladı? Cas yoksa o tabak o mu?"

Cas suçlulukla başını eğdi.

"Ah sevgili Bay Makarna Tabağı!"

"Y/N çok üzgünüm ayağım Dean'in yere yığdığı kitaplara takıldı ve dolabın üstüne düştüm ve o yere atladı."

"Cas sorun değil. Onun emekli olma zamanı gelmişti. Ama ona olan saygım ve minnetimden dolayı onu özel bir törenle sonsuzluğa uğurlamalıyız."

Gözyaşlarıyla Bay Makarna Tabağını geçen yıl hazırladığın özel tabutuna yerleştirdin. Yarın cenazeniz vardı. Gece boyunca uyumadın ve Bay Makarna Tabağı'nın töreniyle ilgilendi. Cas sana tüm gece boyunca yardım etti seni üzdüğü için de fazlasıyla üzgündü. Herkes Bay Makarna Tabağını severdi. Bu acı haberi dostlarına ilettin. Sabah dostlarınla beraber cenazeyi defnettiniz. Herkes ağlıyordu, Luci bile etkilenmişti.

"Başınız sağolsun."

Konuşan Gabriel'a sarılarak ağlamaya başladın.

"Dostlar sağolsun."

Bobby elindeki spagettileri mezarın üzerine bırakıp yanına gelip sana sarıldı. Dean ve Cas bunun için kendilerini suçluyorlardı. Kendilerini katil olarak görüyorlardı. Herkes rahmetliyle ilgili duygusal konuşmasını yapmıştı. Onun herkesle bir geçmişi vardı. Mesela Luci onunla hayatı boyunca yediği en güzel makarnayı yemişti, Gabriel onunla ilk Y/N makarnasını yemişti -özel tarif- , Charlie en sevdiği sosu o tabakta kullanmıştı, Bobby bile o tabakla yemek yiyince mutlu olurdu.

Cenaze bitince büyük bir sessizlikle sığınağa geri döndünüz. Evren adeta durmuştu. Kimse kötülük yapmıyordu, herkes Bay Makarna Tabağıyla olan resmine bakıp duygulanıyordu. (Evet herkesin onunla resmi vardı.)

Elinde resmin dolapta onun yerine bakarken eski anılarınız aklına geldi. O senin biricik Bay Makarna Tabağındı. Anılarında gezerken yanına oturan Cas'i farketmedin.

"Y/N."

Gözyaşlarını silerek Cas'e döndün.

"Evet?"

"Bay Makarna Tabağının yerini tutmayacak olsa da sana bunu aldım."

Cas sana özenle süslenmiş paketi uzattı. Paketi yavaşca açtın, içinden Bay Makarna Tabağının benzeri arılı bir makarna tabağı vardı. Onu tanıyordun. O Bay Makarna Tabağının tek çocuğu Bay Makarna Tabağı Jr.'dı! Sevinçle Cas'in boynuna sarıldın.

"Cas çok teşekkür ederim. Onu nereden buldun? Annesi onun velayetini almıştı."

"Artık reşit olduğu için seçimini yaptı ve artık burada."

"Seni seviyorum Cas."

"Ben de seni seviyorum Y/N."

Bu sefer mutluluk gözyaşlarını silip tabağı özenle yerine yerleştirdin. Hüzünle karışık mutlulukla onu izlerken Cas sana tekrar sarıldı. İşlerin düzelmesi güzeldi.

Bay Makarna Tabağı bizim için değerliydin, bunu asla unutma. Umarım Jr. senin gibi herkesi birbirine bağlar.

Bir de duygusal bölüm yazamam diyordum. Hepinizi ağlattım değil mi?

İstediğim gifi koyamadım ya.

İstediğim gifi koyamadım ya

Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.


(:


Multifandom Hayal EtOnde as histórias ganham vida. Descobre agora