Siblings? No

66.Evelyn

"Και πως ήταν το ταξίδι?" Ρωτάει η Ζωή

Χαμογελαω

"Κορίτσια ήταν υπέροχα αλήθεια"

"Ε βέβαια εσείς ήσασταν ταξίδι και αφήσατε εμένα να το κάνω με τον Ράιαν" εξακολουθεί να παραπονιέται η Charlotte

"Σταμάτα να γκρινιάζεις" απαντάω κοιτώντας τα κιτρινοπα της μάτια

Κανονικά έχουν καστανό χρώμα αλλά όταν ο ήλιος πέφτει πάνω τους περνούν την απόχρωση του κίτρινου

Σαν του Εϊνζελ

"Δεν μπορώ δεν το καταλαβαίνετε? Δεν θέλω να το κάνω μαζί του αλλά το κάνω"

"Μπορεί να σου αρε-" πάει να πει η Κρίστι αλλά το θανατηφόρο βλέμμα της την σταματάει

"Να μου αρέσει? Εμένα ο Ραιαν? Επειδή τι? Επειδή είναι ξανθός με υπέροχα πράσινα μάτια? Ή επειδή είναι ψηλός ή επειδή είναι τόσο καλός όταν δεν είναι μαζί μου? Σας είπα ότι έσωσε μια γάτα? Είχαμε τσακωθεί και πήγε να πατήσει μια γάτο και καθόταν μια ώρα μαζί της μέχρι να ηρεμήσει και μετά π-" ξεκινάει να λέει με μια ανάσα αλλά σταματάει μόλις δει τα βλέμματα μας

"Εντάξει δεν σου αρέσει σίγουρα" λέει ειρωνικά η Ζωή

"Απλά δεν ξέρω δεν θέλω να αρχίσει να μου αρέσει. Είδατε τι έγινε στην προηγούμενη μου σχέση. Με άφησε για άλλη και απλά ο Ράιαν είναι τόσο καλός και εγώ έχω περάσει τόσα" απαντάει με χαμηλωμένο κεφάλι

"Τι εννοείς?" Ρωτάω ήρεμα

Ξεροκαταπινει

"Απλά από μικρή ηλικία περνούσα άσχημα. Δεν γνώρισα ποτέ την οικογένεια μου και με κακοποιούσαν μέχρι που με πήγαν σε ορφανοτροφείο. Εκεί πέρα πέρασα ήρεμες μέρες και μέχρι να ενηλικιωθω και να τακτοποιηθω με βοηθούσαν πολύ τέλος πάντων αφήστε τα αυτά δεν έχουν πλέον νόημα" απανταει

Εντάξει τώρα φταίω να πιστεύω ότι είναι αδέλφια με τον Έιντζελ?

"Δεν μπήκες στο πειρασμό να ψάξεις?" Ρωτάω

"Απλά φοβάμαι. Έχουν λόγους μάλλον που με άφησαν οπότε δεν θέλω να τους κατσικωθω. Τώρα είμαι μια χαρά" απαντάει

Πριν προλάβω να ρωτήσω μπαίνουν μέσα τα αγόρια μαζί με τον Έρβιν το αγόρι της Έλενας

"Γεια" χαιρετανε χαρούμενη

"Ιού Ματ βρώμας μην με φιλάς" φωνάζει η Ζωή

Γελάω και πάω κοντά στον Εϊντζελ

"Πώς ήταν το μπάσκετ?"