Siblings? No

15.Angel

"Μαμά δεν θέλω να φάω άλλο θέλω να πάω στα παιδιά" λέω σαν μωρό

"Σταματα έχεις μείνει κόκαλο"λέει αυστηρά

"Πήρα 1 κιλό" παραπονιεμαι σαν γυναίκα

"Ιιιι μόνο 1? Πάω να σου φτιάξω ένα παστίτσιο στα γρήγορα"λέει σαν μανιακή

"Μαμά δεν προλαβαίνουμε θα πάω με την Εβελιν στα παιδιά"

"Καλά δεν πειράζει θα στο φτιάξω και θα το έχεις έτοιμο όταν έρθεις"

"Δεν θα πάτε σινεμά?" Ρωτάω

"Αχ ναι. Θα στο φτιάξω μετά"λέει

"Μαμά δεν θέλω παστίτσιο. Μου φτάνεις που είμαι μαζί σας"

Χαμογελάει στοργικά

Εκείνη την στιγμή ένα έντονο και ταυτόχρονα υπέροχο άρωμα εισβάλει στον χώρο

Ασυναίσθητα χαμογελαω

"Είμαι έτοιμη πάμε?" Ρωτάει με την γλυκιά της φωνή

"Ναι πάμε" λέει ενθουσιασμένη

"Τα λέμε" φωνάζουμε ταυτόχρονα και βγαίνουμε έξω

"Λοιπόν μικρή μου Εβελιν ακούω τι έκανες"ρωτώ ενώ της ανοίγω την πόρτα

"Λοιπόν στις δύσκολες αυτές μέρες που πέρασα..." Ξεκινάει δραματικά και αφήνω ένα μικρό γελακι

"Ο μπαμπάς για δεύτερη συμπαράσταση μου αγόρασε το περηφάνια και προκατάληψη"λέει ενθουσιασμένη

Όχι πάλι αυτό

"Δεν το έχεις ξανά αναφέρει αυτό το βιβλίο?" Ρωτάω ρίχνοντας μια φευγαλέα ματιά στα μάτια της

Είναι χαρούμενα για αυτό γυαλίζουν κάνοντας το πράσινο τους πιο ωραίο

"Ναι ως περίληψη τώρα όμως το αγόρασα"

"Και να μαντέψω το τελείωσες είδη?" Ρωτάω γελώντας

Δεν θα μου φαινόταν περίεργο με αυτήν την τρέλα που έχει για τα βιβλία και την ζωγραφική

Και αλήθεια είναι η μόνη κοπέλα που ξέρω να τα συνδυάζει

Αφού διαβάσει έναν βιβλίο ζωγραφίζει κάθε ήρωα που της άρεσε γράφοντας για τους χαρακτήρες τους

"Όχι αντιθέτως δεν το άρχισα ακόμη. Αλλά θα το αρχίσω το βράδυ"απαντάει χαρούμενη

Είναι ωραίο να βλέπεις την Εβελιν χαρούμενη

Είναι απο τους ανθρώπους που όταν χαμογελούν χαμογελούν και τα μάτια τους

Και αυτό σε κάνει και εσένα χαρούμενο