68.Evelyn

1.3K 57 7
                                    

"Έιντζελ? Που πας?" Ρωταω όταν σηκώνεται απο το τραπέζι

"Ναι αγόρι μου κάτσε θέλω να σου μιλήσω λίγο" λέει ο παππούς

"Να πάρω κάτι εξετάσεις" λέει γρήγορα

"Εξετάσεις? Τι εξετάσεις? Τι έχεις? Τι έπαθες?" Ρωτάει γρήγορα η μαμά

"Τίποτα τίποτα όλα καλά μην ανησυχείς. Δεν έχει να κάνει ένα την υγεία μου" λέει κοιτώντας με έντονα

"Αα αυτές τις εξετάσεις" λέω

"Δικές σου είναι? Αχ τα παιδιά μου Λίαμ είναι άρρωστα" φωνάζει η μαμά

"Μαμά!" Φωνάζω

"Δεν είμαστε άρρωστοι απλά να... Πήρα κάτι εξετάσεις που είχα κάνει για.."

"Έιντζελ δεν χρειάζεται να τους το πεις" του λέω αλλά κουνάει αρνητικά το κεφάλι του

"Θέλω! Απλά να όταν πήγα και τους μίλησα και έμαθα ότι έχω μια δίδυμη αδελφή" ξεκινάει

"Όταν ήρθε η καινούργια κοπέλα στη εταιρία δέσαμε αμέσως και είχαμε πολλα κοινά. Στην αρχή το θεώρησα χαζό αυτό που σκέφτηκα αλλά εντάξει όλα άρχισαν να δένουν μεταξύ τους και το έψαξα. Τώρα πάω να πάρω τις εξετάσεις" λέει ξεφυσοντας

"Θες να έρθω μαζί σου?" Τον ρωτάει σιγά ο παππούς

Ο μιας τον κοιτάζει με σηκωμένο φρύδι

"Δεν θα του πω κάτι Λίαμ μην ανησυχείς αλλά να μιλήσουμε θέλω" απαντάει στο ύφος του μπαμπά

"Άστον δεν πειράζει. Έλα πάμε" λέει στον παππού

Έρχεται αφήνει ένα φιλί στο κεφάλι μου

"Μπορείς να φτιάξεις τίποτα για αύριο? Να τους το πάμε? Θα χαρούν" μου λέει σιγά

Χαμογελάω

"Ναι μωρό μου. Πήγαινε τώρα και έλα κατευθείαν εδώ ναι?"

"Εντάξει"

"Πάμε" λέει σιγά στον παππού

"Σόφη στο λέω έτσι και ο πατέρας σου του κάνει κάτι θα τον σκοτώσω και ας έχει την μέση του δεν θα τον λυπηθώ" λέει ο μπαμπάς

"Ηρέμησε ήταν καλός σήμερα δεν νομίζω να κάνει κάτι. Έχει έρθει με πολύ καλές προθέσεις σήμερα. Μέχρι και με εσένα θέλει να τα βρει" λέει η μαμά γελώντας

"Σόφη!"

"Λίαμ!"

Ρολαρω τα μάτια μου κοιτώντας τους

"Μανούλα θα με βοηθήσεις να φτιάξω πίτσα?" Ρωτάω δικοπτωντας τον ανώριμο τους καυγά

"Τι να την κάνεις?"

"Θα πάμε κάπου αύριο με τον Εϊνζελ και δεν θέλω να πάμε με άδεια χέρια" απαντάω προσπαθώντας να αποφύγω τον λόγο

Απλά δεν θέλω να τους γεμίζω με ιδέες γιατί θα κάνουν σαν τρελή μετά και οι δύο

"Που θα πάτε? Να σας το φτιάξω αύριο"

"Όχι ρε μαμά σήμερα θέλω πειράζει? Θα πάμε πρωί πρωί αύριο" απαντάω κοιτώντας άλλου

"Όχι ρε μαμά σε πειράζει να το κάνεις σήμερα?" Ρωτάω

"Όχι μωρό μου ηρέμησε πάω να δω τι έχω αλλιώς θα στείλω τον πατέρα σου στο σουπερμάρκετ" απαντάει και πάει στην κουζίνα

"Έβελιν μου να σου πω θες τώρα μήπως να μετακομίσετε σε ένα καινούργιο σπίτι? Πιο κοντά στο πανεπιστήμιο?" Με ρωτάει ο μπαμπάς

"Δεν ξέρω ακόμα. Σε πειράζει να περιμένουμε λίγο καιρό?" Ρωτάω

Η αλήθεια είναι ότι η σκεψη μου είναι συνέχεια στον Άστον και την Hazel

"Λίαμ ζωή μου τσακίσου και πήγαινε να μου πάρεις αλεύρι πως θα φτιάξω πίτσα χωρίς αλεύρι?" Φωνάζει η μαμά από την κουζίνα

"Πάω πάω. Να σου φέρει τίποτα ο μπαμπάς?" Με ρωτάει ενώ σηκώνεται

"Μια σοκολάτα" απαντάω

Γελάει και αφήνεις ένα φιλί στο κεφάλι μου

"Ότι θέλει το κορίτσι μου"

[...]

"Έβελιν πες μου τώρα. Τι την ήθελες την πίτσα?" Ρωτάει ενώ την κόβει

"Τίποτα"

"Εγώ σε γέννησα λέγε"

Διστάζω λίγο στην αρχή

Όχι όχι

"Τίποτα. Έλα δώσε μου την πίτσα έχω να πάω πάνω να δω τι έγινε με τον Εϊντζελ" λέω γρήγορα

Παίρνω στα χέρια μου το τάπερ και ανεβαίνω πάνω

Η πόρτα είναι λίγο ανοιχτή έτσι μπαίνω χωρίς να χτυπήσω μια και ξεχάσει τα κλειδιά

Στον καναπέ βλέπω τον Ματ και τον Εϊνζελ να κάθονται στον καναπέ πλάτη σε εμένα

"Στην Έβελιν? Το έχεις πει στην Έβελιν? Δεν γίνεται να της κρύψεις κάτι τέτοιο θα πληγωθεί" ακούγεται η φωνή του Ματ

Τι?

Τι στο καλό λένε?

Χειιι μπειμπςςς

Τι κάνετε?

Τα κεφάλαιο τα ανεβάζω βράδυ ενώ τα ανέβαζα πρωί

Ξέρω δεν σας νοιάζει γιατί αλλά εγώ θα σας πω γιατί δεν έχω τι άλλο να πω:)

Τέτοιες ώρες προλαβαίνω να γράφω και να ανεβάζω κεφάλαιο (και κάποιες φορές δεν θα ανεβάζω καν μέχρι να τελειώσει το βιβλίο)

Αυτά για τώρα λοβςςς

Θα τα πούμε σύντομα

Φιλιά 💜

Αντίο 💞

Siblings? NoΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα