"Μαμά καλά είμαι λίγο δεκτά έχω σιγά" της λέω σαν μωρο
"Σους μην μιλάς όταν έχεις θερμόμετρο
Κάθομαι σιωπηλός
Λίγα λεπτά αργότερα ακούγεται το μπιμπ και μου το βγάζει
"38,0? Παναγία μου χάνω το παιδί μου"λέω κλαιγοντας και κατεβαίνει
Μπαίνει η Εβελιν μέσα
"Ξεκίνησε πάλι έτσι?" Ρωτάει γελώντας
Κάθεται δίπλα της
Βάζει το χέρι της στο μέτωπο μου
Εκείνο το σημείο καίει και με το χέρι της Έβελιν καίει περισσότερο
"Ανέβηκε και άλλο" λέει σιγά
"Ναι γρίπη είναι μόνο μην κάνετε πάλι καλά που δεν είναι εδώ ο μπαμπάς να κάνει και αυτός έτσι" λέω γελώντας
"Ναι κάνε όνειρα. Η μαμά τον πήρε είδη τηλέφωνο και έχει πάει σε φαρμακείο να σου φέρει αντιπυρετικο" λέει γελώντας
Την κοιτάζω στα μάτια
Είναι πολύ πράσινα
"Νιώθεις καλύτερα?" Ρωτάει
"Όχι έχω πονοκέφαλο και πονάει ο λαιμός μου"λέω την αλήθεια
Ποτέ δεν λέγαμε ψέματα μεταξύ μας
Γιατί άλλωστε να πω τώρα?
"Θα μου πεις τι έχεις? Εσύ πάντα μου τα λες όλα"λέει χαϊδεύοντας το μάγουλο μου
Κλείνω για λίγο τα μάτια μου
Από πότε το άγγιγμα της Έβελιν έγινε τόσο απαλό?
"Δεν είναι κάτι Εβελιν μην ανησυχείς όλα καλά"λέω και στο τέλος βήχω
Ναι είμαι λίγο άρρωστος αλλά τέλος πάντων
"Αντζελ σε εμένα μιλάς πες μου. Με ανησυχείς με αυτή την συμπεριφορά"
Ξεφυσαω
Πώς στο καλό γίνεται εγώ να πω ψέματα στην Έβελιν?
Πάω να μιλήσω αλλά μπαίνει μέσα ο μπαμπάς
Πάλι καλά
"Έλα έφερα αυτό"λεει και μου δίνει ένα χάπι
Τον κοιτάζω ερωτηματικά
"Για τον πυρετό. Πιες το. Έχει έρθει και ο Ματ με τον Λιο να σε δουν"
"Καλά εγώ πάω κάτω δεν την γλυτώνεις" λέει προειδοποιητικά η Εβελιν και κατεβαίνει
Πάλι εκεί πήγαν τα μάτια μου
Εντάξει σίγουρα δεν είμαι καλά
KAMU SEDANG MEMBACA
Siblings? No
Fiksi Umum"Το καταλαβενεις τι κάναμε?" Ρωτάω σιγά "Εβελιν μην με απομακρύνεις από κοντά σου" λέει με δάκρυα "Είσαι κοντά μου και θα είσαι. Αλλά όχι με αυτό τον τρόπο" απαντάω ειλικρινά "Μαλακίες. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να είμαι με αυτόν θα είμαι" λέει αυταρχ...
