Είμαστε στο 69ο κεφάλαιο δεν ξέρω αν με πιάνετε☺️
______________________________________
"Στην Έβελιν? Το έχεις πει στην Έβελιν? Δεν γίνεται να της κρύψεις κάτι τέτοιο θα πληγωθεί" Με ρωτάει ο Ματ αναστατωμένος
"Όχι δεν της το είπα ακόμα. Δεν ξέρω καν αν θα της το πω" απαντώ καθώς τον κοιτάζω
"Δεν γίνεται να της το κρύψεις"
"Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς" απαντάω έντονα
"Έιντζελ? Ματ? Τι λέτε?" Ρωτάει η Έβελιν όταν μπαίνει μέσα
Ξεροκαταπινω
"Καλά μωρό μου εδώ μιλάμε" απαντάω
"Της πήρες τις εξετάσεις?" Ρωτάει καχύποπτα
"Εμ ναι αλλά δεν τις άνοιξα ακόμα δεν θέλω. Ήθελα μαζί να το ανοίξουμε " απαντάω
"Οκ. Ο παππούς?" Με ρωτάει και για λίγα λεπτά σκαλωνω
"Εμ σπίτι πήγε"
"Εντάξει"
"Εγώ φεύγω" λέει ο Ματ ενώ σηκώνεται
"Που πας? Η Ζωή είναι ακόμα στην Κρίστι" λέει η Έβελιν ενώ αφήνει ένα ταπερακι στο τραπέζι
"Και εκεί πάω. Να δω και αν ζει ο Λίο" απαντάει γελώντας
"Καλά θα δω αν θα σε πάρω αύριο"
"Μην ανησυχείς ξέρω. Καλά να περάσετε" απαντάει και φεύγει
Πιάνω τον φάκελο στα χέρι μου
"Πριν τον ανοίξει θέλω να μιλήσουμε" λέει η Έβελιν ενώ κάθεται δίπλα μου
"Τι έγινε?"
"Μήπως θες να μου πεις κάτι που δεν ξέρω?" Ρωτάει με σηκωμένο φρύδι
Ωχ
"Εμ όχι ρε πως σου ήρθε αυτό?" Ρωτάω προσπαθώντας να χαμογελασω αλλά δεν κάνει το ίδιο
Διπλο ωχ
"Εϊνζελ λέγε!" Φωνάζει
"Έβελιν γαμω έχω πιο σημαντικό θέμα να ασχοληθώ αυτή την στιγμή από τις ηλίθιες εικασίες που κανείς δεν τρέχει κάτι οκ? Κοφτό" φωνάζω ενώ δεν θέλω
Με κοιτάζεις με γουλρωμενα μάτια
Ξεροκαταπινω
"Οκ Έιντζελ. Το έπεισα το νόημα. Κάτσε να κάνεις τα πιο σημαντικά πράγματα και μην μου πεις τι μου κρύβεις. Αφού έτσι το θες" φώναζει και βγαίνει έξω
"ΓΑΜΩΤΟ" φωνάζω ενώ πετάω τις εξετάσεις κάτω
Χτυπάει η πόρτα και με την ευχή να δω την Έβελιν την ανοίγω αλλά μια απογοήτευση αποτυπώνεται στο πρόσωπο μου όταν βλέπω τον Λίαμ
"Μην χαίρεσαι που με βλέπεις τόσο θα συγκινηθώ " λέει ειρωνικά
Αφήνω ανοιχτή την πόρτα και μπαίνει μέσα
"Τι έγινε γιατί η Έβελιν ήρθε έτσι?"
"Τσακωθηκαμε" απαντάω
"Γιατί?"
"Γιατί άκουσε ότι κάτι τις κρύβω"
"Για τον Μάριο?" Με ρωτάει
"Ναι. Δεν θέλει να της το πει είναι μικρή λέει ακόμα" απαντάω ξεφυσοντας
"Θα της μιλούσαμε εγώ και η Σόφη σε λίγο μην ανησυχείς θα τα βρείτε. Έφερα πίτσα να δούμε τον αγώνα θες?" Ρωτάει
"Δεν τα ρωτάμε αυτά" του λέω γελώντας
Παίρνω δύο πιάτα και δύο μπύρες από την κουζίνα
Τον βρίσκω να με κοιτάζει μπερδεμένος
"Σε τι είσαι θετικός?" Με ρωτάει
"Τι εννοείς?"
"Ο φάκελος που είχες πετάξει κάτω έλεγε ότι είναι θετικό. Τι είναι θετικό?"
Χολα μιαμορςς
Πώς μου είστε??
Δεν θα πιστέψετε τι μου συνέβη και δεν ανέβασα εχτές κεφαλαιοο
Με απήγαγαν εξωγήινοι 😐
Αλήθεια λέω αλλιώς θα είχα ανεβάσει ξέρετε πόσο συνεπείς είμαι σε αυτά 😶
Τέλος πάντων
Το κεφάλαιο ήταν πολύ μικρό το ξέρω
Αλλά είχαμε πολλά θέματα
Ελπίζω να σας άρεσε
Θα τα πούμε σύντομα
Φιλιά ♥️
Αντίο 💜
YOU ARE READING
Siblings? No
General Fiction"Το καταλαβενεις τι κάναμε?" Ρωτάω σιγά "Εβελιν μην με απομακρύνεις από κοντά σου" λέει με δάκρυα "Είσαι κοντά μου και θα είσαι. Αλλά όχι με αυτό τον τρόπο" απαντάω ειλικρινά "Μαλακίες. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να είμαι με αυτόν θα είμαι" λέει αυταρχ...
