"Μαμά θα σταματήσεις να κλαις?" Ρωτάω γελώντας
Έχω ακριβώς μισή ώρα ξύπνια και δεν έχει πάψει να κλαίει
"Όχι δεν θα σταματήσω παω να φωνάξω τα αγόρια"λέει και βγαίνει
Ξεφυσαω γελώντας
Είμαι σίγουρη ότι ο Αντζελ νομίζει ότι φταίει αυτός
Ενώ αυτό δεν ισχύει
Τι φταίει αυτός που το λεωφορείο αναποδογυρίσε?
"Κορίτσι μου καλά είσαι?" Ρωτάει ο μπαμπάς μου ενώ χαϊδεύει τα μαλλια μου
"Ναι ρε μπαμπά σιγά"λέω σαν παιδί
Ο Αντζελ με κοιτάει χωρίς να μιλάει με δάκρυα στα μάτια
"Εγώ με την μαμά θα πάμε να πάρουμε το εξιτήριο να σου φέρουμε κάτι?" Ρωτάει
"Ναι θέλω μια σπανακοπιτα και χυμό μπανάνα" λέω σαν παιδί ενώ γελανε
Τον κοιτάζω και με κοιτάζει
Έχει δάκρυα στα μάτια
"Ρε Αντζελ γιατί είσαι έτσι?"
"Τι γιατί? Εγώ φταίω κοίτα τι έπαθες"δείχνει το σπασμένο μου χέρι
"Τίποτα δεν έπαθα. Μια χαρά είμαι και εσύ δεν φταις"
"Φταίω. Μου ζήτησες να σε πάω και εγώ είπα όχι. Πόσο μαλακας είμαι?"
Τα μάτια μου πάνε στον λαιμό του
Πιπιλια
Αργώ να απαντήσω αλλά απαντάω
"Αντζελ σταματα σου είπα. Δεν έχω όρεξη να σε βρίσω πεινάω κιολας. Δεν φταις και σταματά να το λες συνέχεια. Αν με έχεις πάει απλά δεν θα ήμουνα μέσα"
"Αυτό είναι το θάνατο Εβελιν ήσουν μέσα" φωνάζει κλαιγοντας
"Σε άφησα να πας μόνη σου που 17 χρόνια τώρα δεν σε έχω αφήσει από τα μάτια μου και σήμερα το έκανα. Γιατί? Γιατί έχω κολλήσει άσχημα"μονολογεί μόνος του
Μπαίνει η μαμά με τον μπαμπά και κοιτάζουν τον Αντζελ που κλαίει
"Αγόρι μου τι έπαθες?" Ρωτάει η μαμά χαϊδεύοντας το μάγουλο του
Πονάει να τον βλέπω να κλαίει
"Δεν έπρεπε να με πάρετε φέρνω την καταστροφή"
"Αντζελ τι λες?" Ρωτάει ο μπαμπάς πηγαίνοντας κοντά του
Αν δεν είχα σπασμένο χέρι θα πήγαινα και εγώ
"Εγώ φταίω για όλα"λέει και χωρίς να πει τίποτα βγαίνει έξω
1 εβδομάδα αργότερα
Ξανά χτυπάω αλλά τίποτα
Παίρνω τηλέφωνο πάλι τίποτα
Κατεβαίνω κάτω και ανοίγω τα κλειδιά μου
"Τι έγινε δεν είναι πάνω?" Ρωτάει ο μπαμπάς μου μόλις με κοιτάζει αλλά δεν του απαντάω
Εμεσα είπε στον Αντζελ ότι φταίει για αυτό που έπαθα και τώρα δεν του μιλάω
"Ζωή μου δεν ήθελα να του πω αυτό. Ήθελα να τον παρηγορισω να του πω ότι δεν φταίει. Αλλά καταλαβε λάθος. Ξέρεις τι έχει περάσει δεν ένιωσε αγάπη μέχρι που τον βρήκαμε. Μπορεί να φαίνεται ότι η μαμά αγαπάει περισσότερο τον Αντζελ αλλά δεν ισχύει. Εμένα αυτός ο άνθρωπος με κάνει περιφανω ακόμα και για τα λαθη του. Συνέχεια ζητάει συγνώμη και ακούει ακόμα και αν δεν συμφωνει. Πώς μπορώ εγώ να τον κατηγορώ για κάτι που δεν έφταιγε?" Ρωτάει έτοιμος να βάλει τα κλάματα
Ξεφυσαω
"Που είναι ρε μπαμπά?" Ρωτάω ενώ βάζω τα κλάματα
"Στον Ματ είναι. Λιαμ τσακίσου φέρε μου το παιδι μου"λέει η μαμά
Τον διώχνει και με βάζει στην δική της αγκαλιά
"Πάω πάω"
Γεια σας μωρακιααα μου
Τι κάνετε??
Ελπίζω να είστε όλοι καλά
Συγνώμη που δεν προλαβαίνω να ανεβάζω αλλά αλήθεια χρόνος μηδέν
Μάλλον μια φορά την εβδομάδα θα ανεβάζω σόρρυ για αυτό 😢
Τέλος πάντων πίσω στα δικα μας
Η Εβελιν είναι καλαααα
Αλλά ο Αντζελ έφυγε 😔
Ο γλυκούληςς μου νομίζει ότι φταίει
Αυτά για τώρα
Θα τα πούμε σύντομα
Φιλιά ❤️
Αντίο ❤️
YOU ARE READING
Siblings? No
General Fiction"Το καταλαβενεις τι κάναμε?" Ρωτάω σιγά "Εβελιν μην με απομακρύνεις από κοντά σου" λέει με δάκρυα "Είσαι κοντά μου και θα είσαι. Αλλά όχι με αυτό τον τρόπο" απαντάω ειλικρινά "Μαλακίες. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να είμαι με αυτόν θα είμαι" λέει αυταρχ...
