"Όπα εσύ που πας?" Ρωτάει η Ζωή
"Εμ να κοιμηθώ?" Ρωτάω το προφανές
"Στο δωμάτιο μου?" Γκαριζει
"Βασικά έλεγα να ξανά κοιμηθώ με την Έβελιν έχει και γενέθλια σε 2 ώρες"
"Χέστηκα δεν θα κοιμηθώ εγώ με τον κολλητό σου γιατί η Έβελιν αποφάσισε να γεννηθεί" λέει νευριασμένη
"Έλα ρε Ζωή"
"Όχι"
"Τόσο πολύ φοβάσαι ότι σε επηρεάζω?" Την ρωτάει ο Ματ
"Εσύ εμένα?" Ρωτάει γελώντας
Ναι
Ας τους αφήσω να τσακωθούν
Μπαίνω μέσα και την βρίσκω στο κρεβάτι να ζωγραφίζει
"Έλεγα και εγώ θα έρθει δεν θα έρθει" λέει γελώντας
"Ε ήρθα"
Βγάζω τα παπούτσια μου και τα πετάω μαζί με την μπλούζα μου
Ξαπλώνω δίπλα της και κοιτάζω την ζωγραφιά
"Εμείς είμαστε αυτοί?" Ρωτάω χαρούμενος
Έχει ζωγραφίσει δύο πρόσωπα τα οποία είναι ίδια με τα δικά μας
"Ναι είδα αυτή την φωτογραφία και είπα να την φτιάξω"
Λέει ενώ μου δείχνει την φωτογραφία
"Αυτη ήταν στα γενέθλια της μαμας πέρσυ? Που βάλαμε μάσκες και ο μπαμπάς έπεσε με τα μούτρα στον καναπέ και τον έκανε χαλιά ε?" Ρωτάω γελώντας
"Ναι το θυμάσαι? Και ήθελε να βγούμε μετά να φάμε έξω σε καλό εστιατόριο και καταλήξαμε να τρώμε πίτσα το γωνιακό γιατί δεν είχε βενζίνη το αυτοκίνητο και εσύ το είχες δώσει στον Ματ?" Γελάει και αυτή
Αυτό της το γέλιο
Αφήνω ένα απαλό φιλάκι στο μάγουλο της
"Το ξέρεις ότι είσαι πανέμορφη?" Ρωτάω σιγά χαϊδεύοντας το μάγουλο της
"Αυτή τη στιγμή με παρενοχλεις και θέλω να ζωγραφίσω" παραπονείται
"Έλα θέλω να μοιρασω φιλιά σε αυτό το υπέροχο προσωπάκι?"
"Όχι φιλιά μέχρι να χωρίσεις" λέει συνεχίζοντας την ζωγραφιά
Αφήνω εν φιλί στο μάγουλο της
"Θα είμαι ήσυχος"
Ξαπλώνω στο κρεβάτι και απλά την κοιτάζω
Τα κάστανα της μαλλάκια είναι μαζεμένα σε ένα κεφτεδάκι ενώ τα πράσινα μάτια της είναι προσηλωμένα στην ζωγραφιά της
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Siblings? No
General Fiction"Το καταλαβενεις τι κάναμε?" Ρωτάω σιγά "Εβελιν μην με απομακρύνεις από κοντά σου" λέει με δάκρυα "Είσαι κοντά μου και θα είσαι. Αλλά όχι με αυτό τον τρόπο" απαντάω ειλικρινά "Μαλακίες. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να είμαι με αυτόν θα είμαι" λέει αυταρχ...
