Vanya Kristie (Tamamlandı)

10: Zorlayıcı Sorular

Vanya oturduğu tahta sırada rahatsız olmuşçasına bir o tarafa bir bu tarafa kayıyor pazartesi sendromunu üstünden atmak için büyük bir çaba gösteriyordu. Uykulu gözlerle dersin bir an önce başlamasını diliyor ve bir an önce bitmesini istiyordu. Ne zaman mezun olacaktı şuradan?

Öğretmen geldiğinde nihayet Vanya biraz doğruldu ve saygı duyduğunu belli eden bir tavır sergiledi. Ross tam tersi sıraya hepten yayılmış rahat rahat takılıyordu elinde ki kalemle. Valeria dikkatli bir biçimde öğretmenin gözünün içine bakıyor sanki duyduğu her kelimeyi not edecek gibi kalemini elinde hazır tutuyordu. Wiz de tıpkı Ross gibi rahattı neden kendinden bu kadar emindi?

Vanya sınıfı süzmeyi bıraktı ve derse odaklandı. İşleyecekleri ders dünya hakkında bilmeniz gereken şeylerdi. Öğretmen söze başladı.

"Günaydın sevgili öğrencilerim. Bugünkü konumuz insanlar." Vanya hoşnut olmuştu bu durumdan en azından bilmesine gerek duymadığı şu saçma eşyalar yerine insanları inceliyorlardı. Tek kaşını havaya kaldırdı. Aklına Andrew gelmişti. Öğretmenin sorduğu soruyla Vanya düşüncelerinden sıyrıldı. "İnsanlar hakkında ne biliyorsun Vanya?" Vanya yutkundu ve ayağa kalktı aslında kalkmasına da gerek yoktu. Andrew aklına geldi ve soruyu cevaplamak adına bir şeyler söyledi. "İnsanlar çok narin. Yani çabuk ağlıyorlar ve çabuk etkileniyorlar. Üstelik bazen bu sinir bozucu bile olabiliyor. " Vanya Andrew'in geçen geceki halini düşündükçe tuhaf hissediyordu. Gerçekten de ne kadar narindi. Ross Vanya'ya bakıyor ve gülümsüyordu.

"Bu söylediğinden anlıyorum ki insanları üzmek konusunda üstüne yok. Sonuçta insanlar anlattığın kadar kolay değildir. Bazen cadılara bile alt edebilirler. Gerçekten bir cadı olmayabilirler ama inan bana çok zalimler." Vanya ürpermişti. İnsanların zalim olabileceğini düşünmüyordu. Vanya'nın dünyadan haberi yoktu. O bir kaç hafta öncesine kadar cadı şehrinde takılır dünyaya nadiren giderdi. Monoton bir hayat yaşıyordu. Nereden bilebilirdi ki?

"Bazı insanlar çıkarcıdır Vanya. Sırf çıkarları uğruna bir çok insanın ölümüne ve mutsuzluğuna yol açarlar. Her neyse aslında bahsedeceğim konu bu değildi. Yine de bunlar insanların cadılardan daha duygusal olmasını değiştirmiyor. "

Vanya geri oturdu. İnsanları gerçekten tanımadığını düşünmeye başlamıştı. Cadı Alison devam etti. "İnsanların fiziksel ihtiyaçlarıydı konumuz. Bildiğimiz gibi cadıları insanlardan ayıran en önemli şeyler ağlamamak, yemek yememek, boşaltım yapmamak. En önemlileri bunlardı. Ha bu arada cadılar terleyemezler de, yüzlerinde her hangi bir şey çıkmaz her ne kadar efsanelerde cadılar çirkin olsada aslında cadılar oldukça etkileyici varlıklardır. Tıpkı Cadı Wiz ya da Cadı Vanya gibi..." Vanya Cadı Alison'ın gözlerine baktı. Daha sonra da gözleri Cadı Wiz'e kaydı. O gerçekten güzel bir cadıydı. Kısa siyah saçları her daim parlıyordu tıpkı gözleri gibi. Vanya Valeria'nın kıskanç bakışlarını hissediyordu üstünde. Bu kız neden bu kadar kıskançtı.

"Bunların dışında cadılar özel güçlere sahiptir. Bu özel güçlerde türümüzün yok olmaması, bize yardımcı olmaları için var. Herkes özel güçlerini kullanabiliyor değil mi?" Sınıftan çıt çıkmıyordu. Vanya kusursuzca kullandığından neredeyse emindi. Sonuçta istediği zaman saydamlaşıyor istediği zaman geri düzelebiliyordu. Süzülme konusunda da bir sıkıntı yoktu. Tabi sadece saydamken süzülebiliyorlardı.

"Cadılar iyi bir beslenme yaptıklarında çok güçlü olurlar ki başlarına bir şey gelmesin. Onlara gelebilecek en küçük bir zarardan korunmak için var bu güçler. Uyumak... Cadılar uykuyu severler bu yüzden beslenmeleri de gerekir tabi. İyi bir beslenme içinde kendileri bizzat mutsuz etmek zorundadır. Eğer başkalarının var olan mutsuzluğuyla beslenirlerse yeteri kadar güç alamazlar. "