Peter Rogers Barnes'ın asker ve süper kahraman olan iki tane babası var ve Peter bundan çok memnun.
•Mpreg bulunmaktadır.
•Superfamily kitabıdır.
•Stucky kitabıdır.
[MCU İle Birçok Yeri Bağlantılıdır]
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
•
"Nasılsın Eddie?" dedi Peter gülümseyerek. Eddie içine derin bir nefes çektikten sonra omuzunu silkip odada göz gezdirdi.
"Biraz endişeliyim çünkü Venom savaşın başladığını söylüyor. Onlar her an buraya gelebilirlermiş."
Peter usulca kafasını sallayıp koltuğa oturdu ve yumuşak gözlerle Eddie'ye bakmaya başladı.
"Evet, biliyorum. Fakat merak etme. O parazitleri yeneceğiz." dedi kendinden emin bir sesle. Bucky babasının her ne kadar onayı olmasa da yapılacak başka bir şey yoktu. O yaratıklarla savaşması gerekiyorsa savaşacaktı.
"Seni zor durumda bırakıyorum, değil mi?" diye mırıldandı Eddie kısıkça. Peter kafasını sallayıp içine derin bir nefes çekti ve geriye yaslandı.
"Hayır, bunun seninle alakası yok. Geçmişle alakası var. Bana asla anlatmadıkları o geçmişle."
Yıl 2011
Steve 6 Aylık Hamile
Günlerdir odasından çıkmadığı gibi kimseyle konuşmuyordu sarışın adam. O gün kaybettiği sandığı hayatının aşkını canlı bir şekilde görmüştü.
"Steve, lütfen çık artık o odadan. Oğlunu düşün."
Steve, Tony'e cevap vermedi çünkü ona da kırgındı. Bucky'nin hemen ardından intihar ettiğini gizleyip "O evlendi ve çok mutlu oldu." demişti. Fakat yine de kızmıyordu Tony'e. Sonuçta bu yalanı kendisi için söylemişti.
"Steve, bir haftadır doğru düzgün yemek yemedin. Zaten zor bir hamilelik geçiriyorsun, iyice bitkin düşeceksin. Sence Bucky bunu öğrendiği zaman üzülmez mi?"
İşte bu isim, bu isim her şeyi yerle bir yapıyordu.
Sarışın adam içine derin bir nefes çektikten sonra ayağa kalkıp kapının kilidini açtı ve elinde yemek tepsisi ile karşısında duran Tony'e baktı.
"Bir şey yemek istemiyorum." dedi kısıkça Steve fakat Tony bunu duymamazlıktan gelip sarışın adamın yanında geçti ve tepsiyi masaya bıraktı.
"İsteyip istememen benim için önemli değil. Bu yemek bitecek Steven Grant. Yoksa zorla ben yedireceğim."
"Tony..."
"Steve."
Steve, Tony'den asla kurtulamayacağını bildiği için hafif bir gülümseme ile kafasını iki yana sallayıp masaya adımladı ve çorbayı içmeyi başladı.
