BABYSITTING A GENIUS

Chapter 18

Cole's POV

Nasa convenience store si Ate Abby para magcharge ng phone habang naiwan naman kami ni Coleen dito sa loob ng sasakyan. Inaayos ko ang buhok niya nang biglang,

"Coleen wants to hold fifi Ate Cole." Bigla nalang nandilat ang mga mata ko. What did she just say?. Hold Fifi?.

FLASHBACK

She's splashing water to me pa. Nabasa na rin tuloy ako.

"Ay naku baby, stop it. Nababasa nako." I said in a nice way pero tawa lang ito nang tawa.

"Yaya wash fifi." Sabi niya.

"What?."

"Yaya wash fifi." Hila niya sa kamay ko at nilagay sa ano nya sa ano, dun sa kweba sa baba. WTH?

"Wash fifi haha." Tawa nya habang nirarub sa area na yun ang kamay ko. Cole, isipin mong bata lang yan. You're not fingering her, okay? You're just helping her wash up.

Act natural. Inhale, exhale. Inhale, exhale.

EOFB

That was one traumatic experience. Geez.

"What the--baby bad yun. Wag ganuuun.." Sabay cover ko sa fifi area ko. Kagulat naman ire.

"..this is a restricted area. Off limits. Baby hands not allowed."

"What? Nooo. Not you. Fifi." Turo niya. Sht yung aso pala yung tinutukoy niya kala ko kung ano na. Well, good to know because I don't think I have the guts to do it in the car, especially not with Coco. She's pretty and cute but NO, NOT HAPPENING.

Mabalik lang tayo sa usapang Fifi. Fifi is Minnie Mouse's dog. Napanood nya siguro to when she was watching cartoons. Fifi is a cocker spaniel dog.

Kinabahan ako dun ah. Kalokang bata to.

"Baba Coco." Sabi nya.

"No. Di pwede. Saka baka kagatin ka ng dog."

"But I want to touch doggy Fifi."

Kaso, umalis na yung dog at may-ari.

"Fifi." Sabi nya na parang maiiyak na. Nakatingin lang sya habang nakadungaw ang aso sa bintana ng sasakyan na nauna nang umalis samin.

Nang walang ano ano'y bigla kaming nakarinig ng pagsabog. Sa di kalayuan. Bumaba ako sa sasakyan to check what's going on, ganun rin ang mga tao. Tumakbo ako sa kung saan maraming tao. Well, the city hall is burning.

Nagmadaling lumabas si Ate Abby sa convenience store.

"Anong nangyari?." Wait, did she just asked Coleen?. Hmm. I didn't hear na sumagot ito dahil nakatalikod si Coleen sakin at nakaharap sya kay ate Abby, pero parang ganun na nga kasi mukhang may sinabi si Coleen kay Ate Abby at satisfied naman ito sa sagot.

Nakikita kong parang seryoso ngayon silang magkausap pero nang lumapit nako sa kanila parang biglang bumalik sa normal but both of them look tensed. Hmm. What's going on?.
Something's not right.

Bumalik si Ate Abby sa convenience store para kunin ang phone nya saka kami nagpatuloy sa biyahe. She looks like she's in a rush. Huminto kami sa isang hotel sa susunod na bayan and she checked us in. Hinayaan nya na muna kaming pumunta sa room bago sya umalis. May pupuntahan daw kasi siya.

11am. Kumain kami ni Coleen sa baba.

Kumakain ako nang mapansin kong she's staring at me with a serious face. Hmm weird. Pero once I looked back at her bigla nalang itong nagswitch sa pagiging baby. Sabay smile. Alam kong iba yung tingin nya, di ako pwedeng magkamali.

"K-kain ka pa." Sabi ko sabay punas ng sauce na nagkalat sa pisngi niya. Is it possible that she's just doing in on purpose?.

I mean if she's completely fine, why would she pretend to be someone who's a little bit retarded?. I don't get it.

1pm wala parin si Ate Abby. What's taking her so long?. Tulog ngayon si Coleen dito sa bed namin sa room.

Habang tulog siya ay tiningnan ko ang mga gamit nya sa bag. Pati narin ang bag ni Ate Abby. Hindi ko alam pero pakiramdam ko kasi may tinatago sila sakin.

Wala naman akong nakitang unusual sa mga gamit nya. Well yan ang akala ko nang biglang may nakapa akong isang matigas na bagay sa pinakailalim na bahagi ng bag ni Ate Abby.

Isang baril. Wait, para san to?. Hindi nya naman siguro pinaplanong patayin kami ni Coco at the end of this trip right?.

Gulong gulo nako. Ano ba talagang nangyayari?. Sinauli ko na ang baril saka lumapit kay Coco na sobrang himbing ng tulog. Kinapa ko ang damit at jumper na suot nya and I found something in the inside pocket of her jumper just between her chest. Hmm a marker? Probably not kaya binuksan ko.

Bakit may flashdrive sya?. Aanhin nya to?. How did she get this?.

I kept it at nilagay sa bag ko. I'll check that later.

Lumabas muna ako para tawagan si Laney. Pumunta ako sa lugar kung saan wala masyadong tao.

Hello Laney.

Mabuti naman at naisipan mo ring tumawag. I was so damn worried of you. Kala ko napano ka na.

What? What do you mean?.

I saw the news. Inatake at pinasabog ng mga terorista ang City Hall. Hearing your voice now means you're okay right?.

Y-yeah I'm fine. Andun kami kanina pero hindi naman kami ganun kalapit.

Good to hear that. Ba't ka nga pala napatawag?.

K-kasi may nakita akong baril sa bag ng pinsan ng inaalagaan ko.

Ano?!.

Oo nga. Nagulat nga rin ako eh. I think she's up to something.

Wait, do you need back up?. I'll ask your dad to--

T-teka, you'll ask my dad?. Since when did you--

I was worried about you kaya naglakas loob nako and I asked him na padalhan ka ng bodyguard. Kaso I heard he died while--

So it was him all along.

Who?.

May lalaki kasing sunod nang sunod samin. I thought he was some stalker. Pero mabalik lang tayo, how and why did he die?.

Basta may bumaril raw sa kanya.

Ano? S-sino?.

Hindi rin namin alam. Ba't ka ba kasi biglang bumaba ng sasakyan?.

I saw mom.

Wh-what?.

Nakita ko sya sa palengke. Sinundan ko siya. Laney, mom's alive. Kaya lang--

Kaya lang ano?.

She don't seem to remember me.

Sigurado ka bang mommy mo talaga yun? Baka naman kamukha nya lang.

Hindi. Laney, I'm sure si Mommy yun. Di ako pwedeng magkamali. And I think Dad has something to do with what happened to her.

What do you mean?.