BABYSITTING A GENIUS

Chapter 22

Coleen's POV

Nirereview ko parin ang files ng suspect ngayon habang nakapuwesto ang ulo ni Cole sa lap ko. I've already figured everything out, ngayon ay iniisip ko nalang kung pano sasabihin kay Cole ang totoo o kung dapat ko pa ba talagang sabihin sa kanya since confidential case ito.

[ Name: Alex B. (Bonifacio) Dee
Sex: Male
Date of birth: July 12, 1982
Height: 5'9

Father: Luisito A. Dee (deceased) former owner of Dee-Corp.
Mother: Esmeralda B. Dee. (deceased) housewife.

Dee-Corp is a shoe company. Pero nabankrupt ito. When Alex's father died tanging naiwan lang sa kanila ay puro utang. His father Luisito died because of aneurysm. His mom also died the following 5 years because of a severe heart complication.

Alex is known to have finished college in business school since he got accelerated in such a young age and also mastered programming.

At that time he had already killed 100+ people. He's considered one of the top students in school but at the same time the most wanted criminal in town. ]

Tuloy parin kami sa biyahe.

3pm. Dalawang oras nalang magigising na si Cole.

Tapos na si Ate Abby sa pakikipag-usap sa phone.

"So, may update na sa location ng majority sa mga terorista at ang leader nila. One of our agents successfully installed a tracking device on one of the terrorists vehicles and sa suot din nitong damit. The problem is kulang tayo ng magagamit na armas kaya kailangan muna nating magstop over sa pinakamalapit na police station dito." Sabi ni Ate Abby.

"Pero pano kung bigla tong nagising?."

"Edi dating gawi. Maging best actress ka ulit. Pwede ka namang magkunwari that last night never happened. Unless kung gusto mo yung gawin ulit para mabulilyaso ang plano at pareho tayong mawalan ng trabaho--"

"Yeah yeah whatever, dami pang sinasabi eh."

"Hoy Coleen, seryosong kaso tong hawak natin. Everyone is a suspect, kaya trust no one. Lalong lalo na yang si Cole. Hindi pa natin alam what she's really capable of."

"You're just overthinking Ate, Cole is innocent."

"Sinasabi mo lang yan because you have feelings for her."

SILENCE

"Oh ngayon di ka makasagot. Bakit?. Dahil tama ako. Coleen, pinapaalala ko lang sayo may jowa na yan. Well, speaking of--nakatanggap ako ng report na nawawala yung babaeng yun kasama ang pinsan niya. Maaaring kabilang din sila sa mga dinukot ng mga terorista. Wait, your mom, Cole's girlfriend Laney and Laney's cousin Belle hmm. Now everything starts to make sense to me. Talaga ngang alam mo na kung sino ang Boss pero may mali parin eh. The files don't seem to support our findings." Sabi ni Ate Abby.

"Marami nang napepeke ngayon Ate Abby, even identities. Ang dahilan kung bakit tayo nahihirapan ay dahil masyadong magaling ang taong yun sa pagkukunwari. Muntik nya nga akong napaniwala eh."

"Anong ibig mong sabihin?."

"Kung sinungaling siya, mas sinungaling ako. Alam ko, by now alam nya na ang sekreto ko. And that person is expecting us." Sabay kuha ko ng isang sophisticated at almost undetectable camera sa bandang ceiling ng kotse. May mini mic ding nakadikit rito. Tsk. Snicky.

I don't know how it got there, ang alam ko lang is that it's possible that the Boss had been watching us all these time. Tinapon ko ito agad sa labas ng window.

4:45pm. Andito parin ako sa kotse habang nasa loob si Ate Abby ng police station. Ate Abby , bilisan mo naman please baka magising nato eh.

Ano pa ba kasing ginagawa nya sa loob?.

..

Abby's POV

Sa lahat pa talaga ng lugar dito ko pa sya nakita tsk. Sundalo ang Kuya niya at hepe ang Dad nya. Di ko naman alam na dito pala sila nalipat ng destino.

"..sige, papayag akong sumama ka pero sa isang condition." Sabi ng hepe.

"Ano po yun Sir Dad?." Tanong ni Sela.

"Di ka pupunta sa battlefield. Magdodocumentary ka lang or magrereport ng mga nagaganap dun sa headquarters."

"Pero Sir Dad--"

"No buts Sela. Sige na Abby, mag-ingat kayo." At ayun naglakad na kami palabas. Tinulungan nya naman akong dalhin ang bag ng mga baril at granada.

"I'm guessing that you missed me so much. May nararamdaman akong come back."

"Don't flatter yourself too much Sela. I'm totally over you."

"You broke up with me." Napatigil ako sa paglalakad at ganun narin sya.

"Because you abandoned me when I needed you the most, matapos kitang ipaglaban sa pamilya at mga kaibigan ko tsk. How could you?." Sumbat ko sa kanya.

"We were just 16 for goodness sake. Saka diba yang magaling mong pinsan naman talaga ang dahilan kasi di tayo aabot sa sitwasyong to kung di dahil sa kanya."

Sela's right, it was Coleen's fault.

"At napatawad ko na sya. But it doesn't change the fact that you abandoned me." Sabi ko at nauna nang maglakad sabay hablot nung bag. Ang bigat pala nito.

Nagulat ako pagdating sa sasakyan kasi gising na si Cole. Tiningnan ko ang oras sa wrist watch ko. 5:18pm na pala. Medyo naguguluhan syang nakatingin samin.

"Sino naman yan?. Bago mo?." Medyo naiiritang sabi ni Sela.

"What?. Hindi ah. K-kaibigan namin yan."  Ano ba to?. Ba't ako kinakabahan?. It's not like I care about Sela's sudden jealousy right?. Tsk.

"Akin na nga yan, ilalagay ko sa trunk." Sabi lang ni Sela. Sumakay nako at sumakay narin si Sela. And yup, nakaupo sya ngayon sa tabi ko dito sa harap.

Pinaandar ko na ang sasakyan.

SILENCE.

"Can anyone please tell me what's going on?." Medyo wala sa mood na tanong ni Cole.

"I'd like to ask the same thing. Sino ba talaga tong babaeng to ha Abby?." Sabi ni Sela. Well, her presence just made everything worse.

"Look evewybody, a wainbow hahaha." Distract ni Coleen sabay palakpak pa nito na parang bata.

"Oh will you just quit the act Coleen?!. Tsk. This is bullsht!. All of you!. I've already got enough of this!. Enough of your stupid lies!." Talaga ngang nagalit na si Cole. Kitang kita sa mukha ni Coleen mula dito sa rareview mirror ang takot.