Not:Cezalısın!

Düşman (25. Bölüm)

İyi Okumalar!

Tuvaletten çıkınca elimdeki havluyu koluma astım. Abimler bu gece burada kalacaktı yüz havlumu kullanırdı. Havlumla dişlerini sildiği görüntü gelmişti bir anda irkilerek kafamı sağa sola salladım. Erkekler.

''Tut şunu.'' Ben abimi düşünürken aniden kucağıma yeğenimi bırakınca şaşırmıştım. Nereden çıkmıştı? Kucağımda bana bakan Abraham gülüyordu. Bu çocuk daha iyi ebeveynler hak ediyordu. Annesi ve babasının bu kadr genç olması onun işine yaramıyordu.

''Arkadaşlarım odamda bekliyor! Al çocuğunu bu gece ben bakamam. Git Mary'i bul.'' Diye sitem ettim. Abim arkasını dönmüş bir şeyler yapıyordu. Ablamı bilerek söylememiştim. Ferd ile ortadan kaybolmuştu. Mary'den daha düşüncesizdi.

''Mary odasında vlog için doğum gününü kurguluyor. Kız sosyal medya fenomeni ünlü olmadığı platform yok... Hem sadece...'' abim aniden bana dönünce kucağında yavru bir köpek tutuyordu. ''5 dakika tutacaktın.'' Dediğinde yeğenime baktım. Ben şaşkındım o ise salyalar akıtarak gülüyordu.

''O... O köpek benim mi?'' sorumla abim başını salladı.

''BetaMai biraz çirkin köpek alınma ama kim yapay zekasını köpek yapar. Senin için Sivas'ın bağrından kuçu kuçu getirttim.''

''Şaka yapıyorsun değil mi?'' sorumla gülümsemesi büyüdü. ''Bu köpek dana kadar olunca ben onu nerede besleyeceğim. Elalem gibi şivava felan alsaydın. Dişi mi erkek mi?''

''Erkek.'' Diye mırıldandı.

''Daha büyük olacak bu... Abi...'' köpekle gözgöze gelince Abraham'ı tek elimle tuttum. Yavru köpeği kucağıma aldım. Korkmuştu. Titriyordu. ''Bu çok küçük.'' Dediğimde abim memnun şekilde kasıldı.

''Arkadaşımdan rica ettim annesini kurtlar parçalamış. Yavruların birini aldı gerisini sahiplendirdi. Bunun anası kangal güzeli seçilmiş ona göre davran. Soylu bir ailenin köpeği.'' Diyen abime gülmeden edemedim.

''Biliyor musun bunları Türkçe konuşmasak utanabilirdim.'' Bunu söylediğimde abim anlamadığım şekilde bana sarıldı. Tek bana değil oğluna ve sivas kangalına da sarılmıştı. ''Duygusal gününde misin?''

''Hayır, sadece bundan sonrası için bol şans için sarıldım... Babamı bilirsin biraz Amerikan kafasındadır. 18 yaşından sonrasını kendinin inşa etmesini ister.'' Derken benden uzaklaştı. Bana bakmıyordu. Kucağımdaki oğlunu ona verdim.

''Üzülme önümde iki kişi vardı. Benim de planlarım. Otur ve izle.'' Derken köpeğimi göğsüme bastırdım. Abimin yüzündeki gururlu gülümseme onu öpmeme sebep oldu. Kolumdaki havlumu ona verdim. ''Havlumu kullanabilirsin.''

''Ciddi misin?'' sorusuna omuz silkerek cevap verdim. Odamda yedeği vardı. Kucağımda köpek yavrusu ile odama ilerledim. Kapıyı açıp girmeden önce son kez arkamı dönüp oğluyla oynayan abime baktım. Yengem ve o kendileri çocuktu, çocuklarıyla birlikte büyüyorlardı. Ben böyle bir yükü asla alamazdım. Herkesin cesareti kendineydi. Önüme dönüp odaya girdiğimde üç kız telefonun başına oturmuş bir şey izliyorlardı.

''inanmıyorum en kötü çıktığım fotoğrafı kullanmış!'' Olivia ayağa kalkıp kapıya döndüğünde benimle gözgöze geldi. Önce bana sonra saçlarıma baktı. Aniden elleriyle gözlerini kapattı. ''Özür dilerim başörtüsü takmadığını bilseydim bakmazdım.''

''Olivia sen olayı çok yanlış anlamışsın.'' Madison gülerken arkadaşının bacağına vurmuştu. Olivia acıyla ellerini gözlerinden çekti.

''Madison haklı sen olayı çok yanlış anlamışsın.''onlara yaklaşırken Suzy hala telefonla ilgileniyordu. Ekranda canlı yayın yapan kardeşim vardı. ''İzlemeyin Mary'i sonra kendini ünlü sanıyor.'' Diye homurdandım.