Terrain Of Yours And I (UNITED SOLAIRE SERIES 2: E)

Lavender No. 11

.......

___🍂___

Tumalikod na ako since hindi na magawang manlaban ni Michael. He deserves that anyway. Bubuksan ko na sana yung main door ng may nagbukas neto para sa akin saka ko lang namalayan na nasa likuran ko na pala sina Doien, Kuya Fraterny and the rest ay mga apo na ni Mama na nasa ngayon ay nagmumukha silang bumalik sa pagkabata na naguunahan sa pagpasok kaya ang ending hawak na ako ni Doien sa bisig niya

" Careful "he lick his lips in front of me though normal na yan na gawain ni Doien then afterwards my ears are started to burnt like I lit my lighter

" Errr... Thanks " naiilang kong sabi bago lumayo sakanya atsaka bakit hindi ko napansin na kami na palang dalawa ang naiwan sa labas at nakatitig na sa akin si Doien. And to divert my uneasiness ay inumuwesra ko yung sarili papuntang Blaenau garden kumbaga parang Naomi swan lake pero puro mga mamahaling halaman lang ang narito

Hindi na bago sa akin ang ginawang pagsunod ni Doien na panigurado hahaba lang ang usapan ehh maypagka buyer itong kumausap

" Doien. Stop pestering me " Yun ang unang bungad ko sakanya kaya yung excitement na nakita ko sa mukha niya ay bigla itong naglaho

" Then Stop hurting me " he confessed. Ramdam na ramdam mo sa tuno ng boses niya ang sakit. Sh it Doien. Pinagsasabi mo ni hindi naman kita sinasaktan ahh

" Why would I Huh!? " Singhal ko na magkaharap na kami ngayon. Nasabi ko na ba na pinagdidiskitahan ko ang pulang buhok ni Doien though bagay naman lahat ng kulay sakanya...
I just hate how he was effortlessly looking so handsome

" Donnie naman ever since na umuwi tayo dito bakit naramdaman ko na lumalayo ka eh nung nasa Madrid pa tayo ay okay naman "

" Ahh so you're telling me that I should stick beside you at all the times Huh. Is that what you want, Doien? "

" No. But if you insist I won't mind it " Hindi ko alam kung ano ang sumagi sa isipan ko upang sampalin siya ng mahina kaya natabig ang mukha niya pakaliwa na mas lalong lumilitaw ang perfect jawline niya

" Ne~ " naputol ang sasabihin ko ng inunahan niya ako at tinitigan ako ng maigi kaya umiling nalang ako saka siya tinalikuran. Pinili kong manahimik baka may makarinig pa sa amin dahil natatakot ako sa gusto niyang sabihin at may makarinig pa sakanya.

Pagkatalikod ko sakanya at sinimulan nang lumabas ay hindi na nakaimik si Doien. Syempre alam na alam niya ang bagay na yun na hindi ko magugustuhan kapag nagpupumilit pa siya. Palabas na sana ako at wala nang balak balikan si Doien dun sa kinatayuan niya nang eksakto sa mga mata ko na nakatingin na pala sa gawi namin sina Marian at Kuya Dynise. Bahagya akong napalunok dahil sa naguguluhan nilang hitsura pero mas pinili kong magsasadistahan para mawala sa sistema ko yung takot dahil panigurado sa mga oras na ito ay nanghihinala na sila.

Kanina pa ba sila nandyan?

......
❣️