Terrain Of Yours And I (UNITED SOLAIRE SERIES 2: E)

Larkspur No. 57

.......
___🍂___

Nanghihinang napaupo sa kinatatayuan nang mapagtantong nasa masamang kalagayan ako.

“ I should have you beside me but then I am too stubborn. ” buong salitang pagsisi ko sa nagawa ko.

Paano kung hindi na ako makabalik sa Pilipinas?

Paano na si Mama? Si Dadigo...

Paano na yung pamilya ko dun sa Pilipinas?

Tanga tanga mo kasi Eby eh.....

Naramdaman ko nalang na yumuyogyog na yung balikat ko dahil hindi ko na makontrol yung takot.

Eby I thought you was trained by professional martial artist!?

Tama na! Please... I can't do it... I can't...

Makalipas ang ilang minuto ay kumalma na din ako sa pagiyak at sabay punas sa mukha gamit ang laylayan ng aking dapat. Tumayo nalang ako dahil walang mangyayareng tulong sa akin kung iyakin at maglalagi sa sulok nitong kwarto nang may napansin akong may nakadikit sa pader nung una ay nagalinlangan akong lapitan yun kaya lang nakukuryos ako kung ano iyon. Alam kong madilim na ang parteng dulo bahagi nitong kwarto kaya malabong maaaninag ko nang mabuti ang nakalagay dun sa papel na nakadikit sa pader. Kinuha ko ito at dinala sa may salamin saka ko lang unti unting nakita nang mabuti na isa pala itong larawan parang pamilyar ito...

Oh my god!....

Damn!. Si Marina ba ito?....

Nagulantang ako sa nakita ko dahil si Marina Yasmin nga yung nandito sa larawan kaya lang isang batang paslit na babae ang nasa larawan. May isang sanggol siyang akay akay habang hawak niya ang isang litratong maliit na larawan na may kulay itim at puti.... mukhang ultrasound ito ng isang sanggol sa sinapupunan. Biglang may kumikinang sa laylayan ng larawan... Isa pala ito salita nagsasabing ' Finally, Luckily I got two playmates in the near future once they get bigger like me. Thank you Moma, Dade....
Singed by,
Marina Yasmin ❤️. '

Ano 'to?...

“ Will you bring this to her? ” nakatayo pa rin si Marina sa hagdanan at tiningnan lang niya yung ipapabigay kay Ezdaina.

“ Don't Tell her where am I. Just leave her finding out who really am in that room. And don't you ever spell the beans if ever she asked you about me. I just leave her on your guard and security because I will not be here around. I'll leave as soon as possible and call me if she starts to yell at you asking where I am ” agad rin tumalikod si Marina sa kausap niya.

Isang manipis kulay itim na slip gown ang suot ni Marina at versace purse ang hawak sa kanyang kaliwang kamay habang dahan dahan bumaba sa hagdanan. Tumigil siya sa ikatlong hagdan bago makaapak sa palapag at sabay tumingin sa kwartong pinaglagyan ni Ezdaina. Tahimik lang si Marina katingin sa salamin at hula niya dito ay nakatingin rin sakanya si Ezdaina pero hindi niya matiyak kung tama ba ikulong siya sa kwarto.

“ Look after her. I'll go ahead now. ” salita ni Marina bago tuloyang umalis ng bahay.

Nilapag ko yung larawan at pinagpag yung pajama suot ko saka nagsimula libutin yung kabuon nitong salamin nagbabasakaling makahanap ako ng paraan at ayun nakahanap ako ng isang exhaust fan door katabi nitong salamin at sinubukan kong padaan yung daliri ko sa kabuuan nitong exhaust fan door kasi hindi ito naaaninagan ng ilaw galing sa labas nitong salamin. Kamuntikan pa akong masugatan sa dulo ng exhaust fan door kasi matulis pala mabuti at nailayo ko kaagad yung daliri ko.

Nagmumukha akong baliw sa situasyon ko dahil napakatahimik nitong kwarto na ito kasabay nun ang mga iba't-ibang tunog na maririnig mo sa utak gawa ng malilikot mong isipan kaya hindi ko maiwasang hindi gumawa ng paghimig sa aking bibig kasi nakakabaliw at ayaw ko pang mabaliw. Sa oras na mahanap ko yung apat na screw ay unti unti ko itong tinatatak sa aking isipan upang kung makahanap ako ng gamit na pwede ko gawin screwdriver ay mas mapadali ko ito matuntun. Hindi ko na makita si Marina sa labas at napakatahimik rin sa labas.

“ Ano ba yan Marina sumama nga ako sayo dahil may gusto akong malaman. Tapos ito pala ang kapalaran ko. ” salita ko  nang sinimulan ko nang maghanap ng screwdriver nang makarinig ako ng kaluskos galing sa pintuan kaya dali-daling  nagtago sa kaliwang sulok ng kwartong ito at inihanda ang aking sarili.

“ Lunch time. ”

Nakahinga ako ng maluwag dahil yung kaninang guard pala ang pumasok na may dalang pananghalian pero mas minabuti kong hindi gumawa ng kahit anong tunog dahil pagmamasdan ko kung paano siya gumalaw. Napagtanto kong hindi pwede yung binabalak kong bogbugin siya dahil masyado siyang malakas kumpara sa akin na ramdam ko na bigla yung panginginig ng katawan dahil sa gutom.

Umalis narin siya kaagad pagkalapag niya ng pagkain saka ako lumapit agad hinawakan at sinira yung pagkakabalot ng pagkain. Napakabango nitong ulam at nabigla pa ako dahil bakit napunta rito itong klaseng ulam na mukhang alam na alam nito paano lutoin ang isang adobong pork chops with garlic flavor kaya natakam ako. Agad kong nilagyan ng adobong pork chops sauce yung kanin at sunod sunod yung ginawang paglunok ng ningunguya kong pagkain.

Pagkatapos kong maubos lahat ay sinunod ko yung apple juice na tamang tama yung tamis at lamig kaya sobrang napawi talaga yung gutom. Isinilid ko sa aking bulsa yung maliit na stick at iniwanan dun yung mga plato sa lapag.

Nagantay ako ng ilang minuto bago binalikan at kinuha yung pinagkainan ko.  Tahimik lang siyang lumabas ng kwarto ulit.  Natigilan ako sa paglapit dun sa exhaust fan door  nang mapansin kong may naguusap-usap  sa pintuan.

Isang matangkad na lalaki ang kausap ng bodyguard ni Marina. Pumasok sila sa loob at iginala nito ang kabuuan ng bahay kay dun na ako sigaw upang makahingi ng tulong kaya lang kahit anong ginawa kong pagsigaw ay hindi pa rin ako naririnig. Nilakasan ko pa ang boses ko nang makalapit sila sa salamin at sabay sunod sunod na hampas  pero wala pa rin siyang naririnig. Hinawakan niya yung salamin at sabay tango tango pa yung bisita.

Naguguluhan akong nakatingin sakanya kasi hinawakan niya lang naman yung salamin na parang meron nakaukit sa salamin.

" She's pretty... "

Iyon lang ang pagkabasa ko mula sa galaw ng kanyang bibig. Mayroon din siyang maliliit na buhok sa kanyang panga. Mayroon din siyang makapal at mahugis na kilay. Hindi naman ganun ka matulis at paarko yung kanyang kilay. Yung katamtaman lang ang pagkahugis neto. Nakasalamin din siya. Maputi ang kanyang kutis. Unti - unti akong natigilan dahil parang may kamukha siya.

" She's year enough tho... "

Pinipilit kong alalahanin kung saan banda siya pamilyar pero nabigo ako dahil hindi ko talaga maalala kahit konti. Kahit yung malinaw na imahe sa isipan ko.

" Ezdaina "