Terrain Of Yours And I (UNITED SOLAIRE SERIES 2: E)

Peonies No. 4

.......

___🍂___

Madaling araw ko ng narating ang resort saka dumiretso agad sa receptionist dahil matagal tagal ko ng planong bumukod ng sarili pero hindi nga lang natuloy dahil kay Mama pero ngayon mukhang wala ng makakapigil sa desisyon ko...

"Hi ma'am may I know if you have any reservations for room, ma'am?" Ani ng receptionist na may nakasabit na pin na ' Daisy'. Ningitian ko siya pabalik bago ako tumango

"Under code of Ijf0345 "

"Oh!? Sorry about that... Here's your key ma'am. Enjoy"

Hindi na ako nagatubiling tugunan ulit siya kasi nagmamadali talaga ako marahil sa napakasakit na katawan dahil sa pagod...

Agad akong pumasok sa balkonahe sa kwartong ito bago sumalubong sa akin ang napakasariwang hangin ng karagatan...

Napaisip ako na kung sakali man magbago si Mara ay dapat ko bang tratuhin siya ng maayos o baka iwas iwasan muna, haissst.....

Sa hindi sinadyang mapalingon ako sa may dulong kwarto ay may napansin akong isang bulto ng lalaki na may hawak na sigarilyo... Tssk Ano ba yan gustong gusto talaga neto magkaroon ng sakit sa baga... Agad naman akong napaiwas ng tingin nang mapansin kong napalingon siya sa kinatayuan ko....

Ewan ko ba parang pamilyar talaga siya kaya lang hindi ko mawari kung saan ko na siya nakasalamuha. At bago pa niya ako mapagmasdan ng matagal tagal ay pumasok na ako sa loob saka ko tinanggal isa isa yung mga damit ko kasi sanay na akong matulog na walang damit...

"Yawn!... Oh my ang sarap sarap talaga dito" at hindi ko nalang namalayan na nakatulog na pala ako

Naalimpungatan ako matapos sumilip sa may bintana ang sinag ng haring araw kaya napabangon ako na kahit inaantok pa ako... Mukhang sa restaurant na ako neto makakain ng agahan kaya tumayo na ako at nagtungo papuntang banyo na nakasaplot sa katawan ko yung blanket...

Masarap pala sa pakiramdam yung katahimikan ng isang lugar na walang nambubwiset sayo atsaka ito yung unang pagkakataon... Ghadd

Nilisan ko yung kwarto ko na may ngiti sa labi ko at nagmamadaling puntahan yung restaurant na yun at pagkarating ko palang ay agad na akong inaasikaso ng mga empleyado nila... Well, I am a businesswoman, after all

"Goodday ma'am, please suite comfortably yourself ma'am"

"Thank you" ngiti kong sagot sakanya habang akay akay ko yung coin purse saka bago pinuntahan yung reserved table ko na hindi ko pala alam na mayroon na palang nakaupo roon... Eh sa pagkakatanda ko reserved na yun ahh.. hahanap na sana ako ng staff upang pagsabihan sila pero napagdesisyonan ko na ako nalang para naman walang pamamahiya ang mangyare

Professional kong tinahak ito nang hindi ko alam na ako pala ang magugulat ng husto

"Eby..."

"A..." Nautal pa ako sa pagkabigla bago pilit akong lumunok pero hindi ko magawa... Ang tagal na nung huli ko siyang nakita... Paniguradong College na siya ngayon

"Why you didn't told me that I can only see you again here in this place, Eby"

Nakatitig lang ako sa mga mata niya matapos kong hindi magawang magsalita... Sinasabi ko na nga ba na parang sinusundan niya ako

"Uhmm... Do I have any business to discuss with you Mr. Montihaic" shit ... Tigasin ka pala Eby... Abay syempre ... Businesswoman na kaya ako. Matapos kong masabi iyon ay nakita kong umigtig bigla yung panga niya

"Why!? Is it a business just what we have???"

Nakalagay sa ibabaw ng mesa yung mga dalawa kong kamay kasi pansin ko mukhang mahihirapan ata ako sa kaharap ko ngayon

"Pardon, Mr. Montihaic... Have you forgotten who you are talking with?"
Sinabi ko na may authority ang boses ko bago ko pinagdikit yung mga kamay kong nakapatong sa lamesa

"Bull****."bigla niyang sinuntok ang ibabaw ng mesa na ito upang dahilan napalingon sa amin yung mga tao sa loob ng restaurant

"The hell whom I am talking right now, Montihaic. We don't have any business that we can talk about. And what we have before was already in the past so it means that we don't have anything to do it further with discussion" pinatili kong kalmado lang ako kung sakali man na magkita uli kami at yun nga nangyare na

"Eby... People can change... Don't you think it's too unfair if you treated me like I was your competitor though I knew that you pursue business
... It was your dream after all "

"Good to know that news can still reach your network but I don't care... Montihaic"

"There's still a way that money can do, baby"

Nabigla ako sa huli niyang sinabi... Shit Montihaic, alam na alam mo pa rin kung paano ako mahuli

"When you have money... You can buy someone's desire, babe" sabi niya bago dinakma yung kaliwang kamay ko upang hawakan niya

" Bakit Eby... itinatago mo na ba sa sarili mo na yung taong kaharap mo ngayon ay nagawa niyong patulan ang isa''t-isa... Kasi hindi ko iyon itatanggi..." Bago pa niya tapusin ang kanyang sasabihin nang unahan ko na siya

"Isang bagay lang yun na pwedeng kalimutan... " Naiinis na ako sa galit ... Huwag mong uubusin tong pasensya ko Montihaic

"Pero isang bagay Eby na pwedeng balikan"

Natigilan ako sa sinabi niya... Hindi pa rin nawala sakanya yung ang bilis niyang makahanap ng isasagot

......
Nov30
Jan 29 ,2022