Nicotiana No. 59

6 1 0
                                    

.......
___🍂___





Nagising ako nang may tumapik sa aking balikat kaya inimulat ko ng paunti-unti yung aking mga mata. Pagkagising ko ay siya pala ang gumising sa akin at hindi ko aakalain na nakatulog na pala ako at umaga na. Iniunat ko yung braso ko paitaas.





" What time is it? " Tanong ko sakanya. Medyo paos yung boses ko kasi nanunuyo na yung lalamunan ko.  Hindi pala ako uminom ng tubig kagabi.







" Don't worry. The time is perfect for you to get ready. Come, you'll have to get ready in your room. She'll come home by any minutes now. "







Napakunot noo ako pero kaagad ko rin binawi at umaliwalas yung mukha ko habang nakatingin sakanya. Ibig ba neto sabihin ay hindi na ako magpeperme sa loob netong nakakalungkot na silid?.






Tumayo kaagad ako at sabay kinuha sa ibabaw ng kama yung folder bago ito iniipit sa pagitan ng aking braso at dibdib. Tuluyang lumabas kwarto at umakyat na kami sa ikalawang.






Pumasok kami sa kwarto ko at pagkabungad ay yung isang corporate attire nakalagay sa ibabaw ng kama. Tumingin ulit ako sakanya ng makahulugan pero walang nagbago sakanyang hitsura.







" Anong gagawin ko diyan? "







Hindi ko mapigilang magtanong sakanya iyon bahagya kong hinaplos aking noo. Tinalikuran na niya ako at lumabas na siya ng kwarto. At heto na naman tayo nabigo na naman ulit.








Nilakad ko yung distansya sa pagitan ng kama at sa kinatatayuan ko nang biglang bumukas ulit yung pintuan at pumasok siya  dun ulit.








" She's here already. She will wait you in the car. "








Hindi na ako nagaksaya ng oras agad sinuot ang corporate attire na may nakaburdang MSE Company. Matapos kong masuot yun ay binitbit ko ulit yung folder at umalis ng kwarto.






Pagkababa ko sa hagdanan ay lumabas na ako ng bahay. Pinuntahan ko yung sinasabing kotseng kinaroroonan ni Marina pero hindi pa ako nakalapit ay binabaan ako ng bintana saka siya sumenyas sa akin na sa shotgun seat ako umupo. Hindi na ako nagtanong at dumiretso na.








" Can you fix his schedule, Amara?... Yes, that one.... No, I might not be there in the office but my representative will be there anytime soon... Gracias, Amara "









Pagalagay ko sa seat belt ay saka naman umalis kami. Tahimik lang ako at nakatuon sa kalsada yung paningin ko habang may hawak na mga folder. Malaking palaisipan sa akin yung mga nakita kong larawan dun sa kwartong iyon. At yung lalaking bumisita sa bahay ni Marina. Hindi ko rin ganun maintindihan si Marina at itong lahat.








" Ezdaina. "








Napabaling ako sa side mirror upang dun ko siya tingnan. Nakita kong kinuha niya yung  kahon sa tabi niya bago niya ito iniabot sa akin.Tumingin ako ng makahulugan sakanya pero ngumiti lang siya sa akin.









" Para saan to? "










Binuksan ko yung kahon at tumambad sa aking Graff Diamonds necklace.Napaawang labi ako. Bakit niya ako binigyan ng ganito?.









" Don't worry, Ezdaina. Whenever you are with me. Everything that surrounds you is safe. It took five years nasa akin yan. Matagal ko na dapat sana ibigay yan kaya lang yung sender biglang hindi nagparamdam.  I don't know what the sender's reason why didn't make it. Bayad na yan kaya huwag ka mag-alala. At tanging receiver nalang ang kulang. The sender gave me the full name of the receiver five years ago but due to loaded it slipped my mind. It took 3 months in the present for me able to remember and dig the receivers information and that it leads me to you, Ezdaina. It reminds me how chief executive officer loves his wife. "







Terrain Of Yours And I (UNITED SOLAIRE SERIES 2: E)Where stories live. Discover now