Excuse me?!!

~Κεφάλαιο 16~

ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΑΑΑ🤩🤩🤩

-Ηρακλή, έχω να σου εξηγήσω αρκετά πράγματα... Όσο και να μην θέλω να τα θυμάμαι, πρέπει να τα μάθεις. Είπα με έναν κόμπο στον λαιμό μου, μου είναι πολύ δύσκολο να μιλάω για αυτό το θέμα. Κάθε φορά που το σκέφτομαι βουρκώνω.

-Αυτός φταίει; Είπε χωρίς συναίσθημα, αν και η φωνή του έτρεμε.

-Της είχε υποσχεθεί πολλά πράγματα... Ήταν στα κρυφά ζευγάρι, μόνο εγώ το ήξερα γιατί ήταν μία από τις πιο καλές μου φίλες. Αλλά την απάτησε με τον πιο άσχημο τρόπο: Μπροστά στα μάτια της. Μετά από τον χωρισμό τους, η Χριστίνα απομακρύνθηκε από μένα, έπεσε σε κατάθλιψη. Είχα μάθει ότι τα έφτιαξε με ένα αγόρι, τα πήγαιναν πολύ καλά, αλλά όσο εκείνη έβλεπε τον Μιχάλη με άλλη κοπέλα, δεν άντεχε. Την κατέστρεφε, και όσο καταστρεφόταν εκείνη άλλο τόσο δεν θεωρούσε πως της άξιζε να ζει. Και αυτοκτόνησε... Τα δάκρυα μου είχαν αρχίσει και έπεφταν με φόρα, και ο Ηρακλής βούρκωσε, δεν καταλαβαίνω γιατί όμως; Επηρεάστηκε από μένα ή την ήξερε;

-Η Χριστίνα... ήταν η πρώτη μου κοπέλα... Είπε και του ξέφυγε ένα δάκρυ.

-Συγγνώμη που σου το είπα έτσι απότομα Ηρακλή, δεν ήξερα...

-Δεν πειράζει, έχω συνηθίσει τόσα χρόνια... Αλλά δεν ήξερα ότι αυτός ήταν η αιτία, νόμιζα ότι ήμουν εγώ ο λόγος... Ότι δεν ήταν ικανοποιημένη μαζί μου, ότι την στεναχωρούσα... Δεν ήξερα τι να κάνω... Γιατί όμως ήσουν τόσο φιλική μαζί του; Εγώ στην θέση σου δεν θα του μιλούσα καν...

-Έπρεπε να το κάνω, ήθελα να δω ποιες είναι οι αληθινές του προθέσεις, να πέσει στην παγίδα μου. Μου ήταν αρκετά δύσκολο για να το κάνω πειστικό. Έπρεπε γιατί δεν ήθελα να ασχοληθεί μαζί σου, δεν ήθελα να σου προκαλέσει προβλήματα... Είπα σκύβοντας το κεφάλι, ίσως ο θάνατος της Χριστίνας μας ένωνε κατά κάποιον τρόπο. Συναισθηματικά και ψυχικά; Δεν είμαι σίγουρη.

-Γιατί τον φίλησες; Είπε εκείνος με μία αλλαγή στην φωνή του, έβγαζε ακόμα πόνο αλλά όχι φόβο. Έβγαζε και μια δόση ζήλειας.

-Δεν σκόπευα να κάνω κάτι τέτοιο, αν και διαπίστωσα κάτι... Πως μου αρέσει ο Ηρακλής...

-Τι διαπίστωσες; Δεν πρέπει να πω κάτι τέτοιο τώρα, η κατάσταση δεν σηκώνει ρομαντισμό. Και ούτε πιστεύω ότι είναι το σωστό.

-Άστο, δεν έχει σημασία, σημασία έχει να μάθεις όλη την αλήθεια. Αφού έφυγες τον έδιωξα, του είπα ότι είχα καταλάβει τι ήθελε και γύρισε: να μας καταστρέψει όλους, έναν έναν. όμως δεν θα τον αφήσω, δεν θέλω άλλες απώλειες! Αρκετά ανέχτηκα τα σχέδια του. Είπα με σηκωμένο κεφάλι πλέον και σκούπισα τα δάκρυα μου. ΔΕΝ θα αφήσω άλλο αυτόν τον άνθρωπο να μου καταστρέφει τη ζωή.