~Κεφάλαιο 10~

48 7 0
                                    

ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΑΑΑ και διαβάστε τα bold γράμματα στο τέλος του κεφαλαίου!

Θα με φιλήσει; Θα το κάνει; Μήπως θα γίνουν τα πράγματα πιο περίπλοκα απ'ότι είναι ήδη; ΣΙΓΟΥΡΑ. Τον ξέρω δύο μέρες, αλλά νιώθω λες και τον γνώριζα από πάντα. Αυτό ακούγεται σαν μια κλασική πρόταση που υπάρχει σε ένα ρομαντικό μυθιστόρημα, και δεν νόμιζα να συμβαίνει κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα. Πολύ κλισέ ακούγεται δεν λέω, αλλά να που συμβαίνει τώρα και σε μένα. Ηρακλή τι θα κάνεις; Μακάρι να μην το κάνεις, εγώ δεν ξέρω να κάνω τέτοια... Δεν είμαι εγώ για σχέσεις, δεν το έχω... 

-Συγγνώμη που κλαίω έτσι στα ξαφνικά, απλά ήθελα να το βγάλω από μέσα μου. Είπε και τραβήχτηκε παίρνοντας τα χέρια του από πάνω μου. Βασικά έκανε το σωστό, γιατί δεν μου αρέσει! Όχι ΔΕΝ μου αρέσει, ξέρω τι λέω. Δεν είμαι σε θέση να μου αρέσει κάποιος και να κάνω σχέση, ενώ του χρόνου θα χαθούμε μεταξύ μας, θα πάμε στο πανεπιστήμιο, δεν παίρνει κανέναν μας για κάτι τέτοιο.

-Δεν πειράζει... Δεν είναι κακό να κλαίμε, άμα ήταν θα σου φώναζα. Εμμ... Ε-εγώ σου το προκάλεσα; Γιατί τραυλίζω; Μια απλή ερώτηση έκανα, ΕΛΕΟΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ!

-Ο-όχι δεν φταις εσύ. Απλά δεν ξέρω τι να κάνω, και ένιωσα άνετα να ξεσπάσω μπροστά σου...

-Εντάξει, εμ... Θες μήπως να έρθεις σπίτι μου, αντί να πάμε στη βιβλιοθήκη; ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΑΥΤΟ ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΡΑ;! Ξέρεις κάτι άστο- Πρόλαβα να πω, αλλά με διέκοψε.

-Εύη δεν μου αρέσεις... Μην παρεξηγείς την φιλική διάθεση. Είπε με ένα πονηρό χαμόγελο, και εγώ νευρίασα. Ήμουν τόσο θυμωμένη με αυτό που είπε, που πλέον ζεσταινόμουν.

-Πως τολμάς να μου μιλάς έτσι;! Τώρα θα σου έλεγα ένα 'άστο καλύτερα', αλλά δεν με άφησες! Και φυσικά ΔΕΝ μου αρέσεις, μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου. Και νόμιζα ότι ήσουν λιγότερο ηλίθιος, αλλά τελικά ο ίδιος γορίλας έχεις παραμείνει! Είπα σχεδόν φωνάζοντας, και κατέβασα γρήγορα τα χέρια μου κάτω, σαν παιδάκι που του έκλεψαν την καραμέλα.

-Και εγώ νόμιζα ότι ήσουν έξυπνη, για να καταλάβεις ότι σου έκανα πλάκα. Μου είπε με την αποπλανητική φωνή του, πάλι με πείραζε!

-Δεν το χαύω αυτή τη φορά! Είπα και με πλησίασε.

-Μπορεί αυτήν την φορά να μην κάνω πλάκα! Είπε και έβαλε το χέρι του στο μάγουλο μου, εγώ του το χτύπησα και έφυγα από την αίθουσα φωνάζοντας του:

Excuse me?!!Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα