Excuse me?!!

~Κεφάλαιο 7~

ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΑΑΑ🤩🤩

-το κεφάλαιο περιέχει σεξουαλικά σχόλια-

Τι μπορώ να κάνω ενώ με κοιτάνε τόσα άτομα;! Πως να αντιδράσω χωρίς να με συζητάνε για έναν μήνα; Το χαμόγελο του Ηρακλή, ήταν εξαφανισμένο πλέον, ήταν έτοιμος να τους σπάσει όλους στο ξύλο. Δεν του άρεσε να μιλάνε για εκείνον, απ'ότι φαίνεται. Του είπα χαμηλόφωνα να ηρεμήσει και να μην κάνει κάτι που θα προκαλέσει χαμό, και εκείνος απλά κούνησε το κεφάλι του. Έπρεπε όμως να κάνω κάτι, δεν γινόταν να καθόμασταν με σταυρωμένα τα χέρια ενώ οι άλλοι δεν κοιτούν την δουλειά τους. Πριν προλάβω να πω κάτι, ο Ηρακλής έβγαλε το χέρι του από τον ώμο μου και το έβαλε στη μέση μου, και με έφερε πιο κοντά του, μπορώ να πω ότι έμεινα έκπληκτη με αυτό. Αφού το είδαν όλοι είπε το έξης:

-Καλημέρα, για να κοιτάμε λίγο την δουλίτσα μας. Όλοι απλά ήταν σαν να ξύπνησαν από ένα λήθαργο, και συνέχισαν ότι έκαναν πριν μπούμε εμείς στο προαύλιο. Αυτό που έκανε με νευρίασε πάρα πολύ, τώρα θα είμαστε θέμα συζήτησης για όλον τον μήνα! Αφού φύγαμε από το προαύλιο, με εμένα στα χέρια του, και μόλις μπήκαμε στο κτίριο με άφησε. Εγώ βρήκα την ευκαιρία και τον χτύπησα στο πίσω μέρος του κεφαλιού.

-Άου γιατί το έκανες αυτό;! Ρώτησε και με νευρίασε ακόμη πιο πολύ, θα ακούσει τώρα τα διπλάσια από αυτά που ετοίμαζα να του πω.

-Γιατί το έκανα αυτό; Είσαι με τα καλά σου αγοράκι μου;

-Τι έκανα πάλι; Μπροστά μου αυτή τη στιγμή έβλεπα ένα μικρό αγοράκι που το τιμωρούσε η μαμά του, και όχι τον πανέμορφο, θεό και σκληρό "εγκληματία" του σχολείου που τον θέλουν όλες οι μαθήτριες και τον φοβούνται οι περισσότεροι καθηγητές.

-Μας έκανες ρεζίλι! Σου λέει κάτι αυτό;

-Ε σιγά δεν έγινε και τίποτα... Είπε ενώ ανεβαίναμε τα σκαλιά, και κάθε πρόταση του με νευρίαζε ακόμα πιο πολύ.

-Πόσο αναίσθητος παίζει να είσαι; Τον ρώτησα και αυτή τη φορά τον χτύπησα στο μπράτσο.

-Δεν ξέρω για πες μου εσύ.

-Θα σου πω φυσικά! Θα νομίζουν όλοι ότι είμαστε ζευγάρι, θα μας συζητάνε όλον τον μήνα, α και το καλύτερο! Οι θαυμάστριες σου θα αρχίσουν να με ενοχλούν. Και μου πετάς ένα "ε σιγά δεν έγινε και τίποτα", αυτό να το πεις όταν θα σε κοροϊδεύουν που θα τα έχεις υποτιθέμενα με μένα! Μουλάρι! Του φώναξα, είχα χάσει την ηρεμία μου, ήμουν έτοιμη να βγάλω την τσάντα μου από τους ώμους μου και να αρχίσω να τον χτυπάω με αυτή.