Honey🍯 | Enhypen Jay FF

🍯6

"What?" Taas kilay kong tanong. Baliw ba talaga ito?

"Hahaha you're funny. You can leave it there first. Babalikan ko naman. Thanks." tinapik pa niya ako sa balikat at tuluyan nang umalis. May kakaiba talaga sa taong ito eh. Pakiramdam ko kamalasan ang dulot tsk!

But seriously, he's damn pogi. I guess he's really Korean? Then he's like a famous bad boy in early 20s. Compared to an 18 year old potato self, he looks older and matured than me.

I badly want to search his name kaso common yung name niya at baka iba pa lumabas. How am I supposed to search him diba? Wait, Bakit ba ako interesado sa kanya?! Aish Ewan!

Nagluto at kumain na lang ako. It's almost 2pm now but wala pa rin ito kaya naman lumabas ako to find my own honey. I can't take my medicines without it since hindi ako sanay uminom ng hindi chewable ang gamot ko at nakasanayan ko nang tumikim ng honey after taking my meds.

Luckily I got one sa ibang store ng Honey. Mas mahal nga lang rin dahil mas malaki kaysa sa inagaw ng lalaking iyon ang binili ko pero atleast sapat na ang pera kong dala.

Pagkarating ko naman ay uminom na ako ng meds with honey until I didn't noticed na nakatulog na ako sa sofa. Nagising ako sa ingay ng spoon ko na nahulog sa tiles. Marahil ay hawak ko itong nakatulugan.

Pagkarating naman ni mama galing sa work ay sinabi ko lang sa kanya na may bago nang tenant. Hindi ko man gusto ngunit inutusan pa ako na magdala ng luto naming pagkain. It's our tradition to give food sa mga bagong lipat kaya ang swerte niya at ang malas ko. Nang sa tingin ko ay may tao na sa itaas ay kumatok ako dala yung foods.

"Hey honey girl, what's up?" Chill lang nitong bungad. Wala kang respeto?

"Honey girl your face, get it!" Sabi ko sa kanya sabay abot ng honey at pagkain at inamoy pa ito.

"Ano naman ito?"

"Obviously it's a food. That's not poisonous at walang lason iyan kaya makakain iyan. Don't worry, that's the first and last food." Medyo mataray kong sabi. Ayokong isipin niyang may crush ako sa kanya o ano, baka mag assume eh.

"Thanks for this. Ibabalik ko na lang yung Tupperware bukas. Bye" Akmang isasara na niya ang pinto ngunit pinigilan ko ito. "What? Do you still need anything?"

"Huwag kang magkukwento sa magulang ko tungkol sa nangyari sa supermarket, get it?" Saad ko habang pagalit nakapout yung nguso ko.

"What if I did?" Taas kilay nitong tanong sa akin.

Paano ko ba sasabihing ayokong pagalitan ako dahil nakawala ako ng isang libo? Anong dahilan ko dito? Ang hirap naman mag-isip ng palusot kung nadidistract ako sa mukha niyang mas makinis pa sa pwet ko grr.

"A-Ako mismo M-magpapalayas sa iyo!"