SECTION F: The Rise of the Truth (Season 2)

CHAPTER 205

LISHEINE'S POV:

"What's with that picture, sweetie?" tanong ni daddy ng makita nyang nakatitig ako sa picture na hawak ko.

Napalunok ako ng sunod-sunod at napatingin kay kuya na nakaupo lang at kunot-noong nakatingin sakin. Mukang nag-tataka rin sa kung anong hawak ko.

"T-tignan nyo po, d-daddy." sabi ko at inabot kay daddy ang picture. Kinuha naman nya yun at tinignan.

Kagat-kagat ko ang ibaba kong labi habang nakatingin sa magiging reaksyon ni daddy. Napalunok ako ng kumunot noo sya at napahawak sa ulo nya. Napakunot-noo rin ako dahil mukang sumasakit ang ulo ni daddy.

"Daddy? Ayos lang po ba kayo?" nag-aalalang tanong ko at agad na lumapit sakanya. Tumingin si daddy sakin at ngumiti.

"O-of course, sweetie. I-it's just that, s-something c-came up to my m-memory." sagot nya at ngumiti sakin ng pilit. Kumunot ang noo ko at nag-taka dahil sa sinabi nya.

'Something came up to my memory?'

"B-bakit daddy? H-hindi nyo po ba maalala ang litratong yan?" takang tanong ko dahil sa sinabi nya.

Tumingin muna si daddy kay kuya na syang ipinag-kunot ng noo ko. Napalunok ako ng makita kong tumango si kuya kay daddy na oara bang may pinag-uusapan sila gamit ang tingin.

'Ano bang nangyayari? Di maalala ni daddy ang liratrong yon pero kasama sya dun?'

Teka, pangawalang beses na ata nyang nakalalimutan ang lahat?

Una hindi nya alam yung love story nila ni mommy kaya wala syang maikwento sakin. Remember nung GNB namin? I asked him to tell me how they fell in love with each other and yet ang sinabi nya lang ay hindi nya alam at hindi nya matandaan.

'Bakit ganon?'

Tapos pangalawa na to. He's into the picture and yet he can't remember that day? Di ko sinasabi yung exact date pero yung hindi nya maalala ang pangyayaring yan ay parang ang gara naman.

Bumuntong hininga si daddy kaya lalo akong napatitig sakanya. Napalunok ako ng titigan ako ni daddy sa mata.

"I have an amnesia, sweetie. I can't remember anything except the blurry images of my childhood." sagot ni daddy na syang nakapag-palunok sakin ng husto. Para akong sinapak ng katotohanang hindi ko man lang napansing walang maalala ang daddy ko.

'W-what the fuck?!'

"B-bakit po kayo nagka-amnesia?" tanong ko habang nakatingin kay daddy. Bumibilis ang tibok ng puso ko. Kabadong-kabado ako dahil sa mga sinasabi nya.

"Your uncle says I got into an accident 17 years ago." sagot ni daddy habang sapo-sapo pa rin ang noo.

17 years ago? Ibig sabigin bago ako pinanganak o kakapanganak palang ni mommy sakin?

Tangina! Hindi ko na talaga alam ang totoo!

Hindi ko alam kung kaninong kwento ang fabricated! Hindi ko alam kung kaninong kwento ang paniniwalaan ko! Sino nga ba ang makapag-sasabi sakin ng totoo?!

"And that was before you born." sagot ni daddy na lalong nakapag-palunok sakin ng sunod-sunod. Napakuyom ako ng kamao dahil gulong-gulon na talaga ko. Hindi ko na alam ang iisipin ko. Ang uunahin kong isipin.

'Bakit ba ang gulo-gulo na masyado?'

"P-pero pano po nangyari yun?" takang tanong ko. Naguguluhan dahil sa mga sinasabi ni daddy.

"I don't also know. But kuya told me that I got into a car accident before you born. And that's the reason why he's the one who's on Lucianna's side while giving birth to you. Kuya says my wife wants you to live so she chose to die in order for you to live. After giving birth to you, she died." sagot ni daddy habang hinihilot ang sintido nya. May pilit atang inaalala.