Buldum seni! | Texting

35; "kim bastı bu aslanın kuyruğuna "

Oy sınırı:20.         Yorum:55

Eğer sınır dolmazsa sınır şeysi olmaz ama inşallah beni şaşırtırsınız güzel okurlar

Emeğe karşı saygı canlar<3

Odamda oturmuş dün olanları düşünmekten kafamı bozmuştum. Mahur'a nasıl yaklaşmam konusunda hiçbir fikrim yoktu ben ona bir adım attıkça o benden iki adım kaçıyordu.
Bende dün ona kafa tutmuştum belki bu şekilde beni görmezden gelmez diye.

Sahilde onu görmeyi beklemiyordum. Onunla tartıştıktan sonra bizimkilerden ayrılıp sahile gelmiştim, kafa dinlemek için ama kaçtığım kişiyi yanı başımda görmeyi tabiki beklemiyordum. Onu hiç görmemiş gibi yapıp gözlerimi kapatmış ve kafamı gök yüzüne kaldırmıştım. Dilimin ucunda dışarı çıkmayı bekleyen şarkıyı mırıldanmaya başlamıştım, bu şarkı beni kendine hapsediyordu bir süreliğine de olsa tüm herşeyden koparıyordu. tabi en çokta birini hatırlatıyordu.

Mahur.

Sanki onun için yazılmış gibiydi, nasıl girdi bu kız hayatıma bilmiyorum ama hep iyi ki diyorum onun için. Bir gülüş için tek yol olan telefonu kullandım sonra onun, telefondan ona mesaj atanlardan nefret ettiğini anlayınca usulca vazgeçtim. Ama bir gün gözlerimin tekrar o gülüşü göreceğini tabiki de beklemiyordum.

Birşeyleri kavramış gibiydi ama hala  çok saftirik olduğu için gözleri beni görmüyordu.

Merdivenlerde çarpıştığımızda beni görünce nasıl da şoka uğramıştı. Koreli deyip de durmasa iyiydi, içinden konuştuğunu düşünürken çoğu şeyi o, mırıldanırken duyuyordum ben.

"Abi ne yapıyorsun?" Başımın belası içeri girince yalandan gözlerimi kapadım. "Abi uyanık olduğunu biliyorum" küçük tilki.

" Dinleniyorum Kardeşim" dedim kollarımı kafamın arkasına koyup.
Yatağım hafif çökünce tek gözümü açıp ona baktım. "Hayırdır" bir süre yüzümü inceledikten sonra dudaklarını araladı. " İyi misin?" Ha bide şu konu iyi misin? Bilmem ben bile nasıl olduğumu bilmiyorum.

" Her zaman ki gibi" dedim düz bir ifade ile.

" Neden karşısına geçip seni seviyorum böyle, böyle demiyorsun" işte küçük kardeşimin anlamak istemediği şeyde tam olarak bu.

" Güzelim o dediğin şeyi yapmayı bende düşündüm. Ama benim asıl amacım onu kendime alıştırmak bu şekilde beni tanıyarak sevmesi daha iyi olur" tabi arada onun cinleri ile oynamazsam.

" Dün delirttin onu"

" Tüm kızlar bana deli zaten kardeşim" dedim göz kırparak. Bir Mahur hanım hariç.

" Ya ya öyle" deyip göz devirince saçlarını çektim. "Ah! Ne yapıyorsun abi ya" abiye göz devirmek yok.

" Kafamı ütülemeye mi geldin sen" yüzü düşünce güldüm.

" Konuşmaya geldim miraç efe bey. Hem odamı da aldın benden hemen" Mahurun onun yan tarafında olduğunu öğrenince ufacık bir yer değişikliği yapmıştım bende.

" Kızım o tarafta yengen kalıyor" dedim sırıtarak. "Tabiki de ben burada kalacağım" burnunu kırıştırınca onu nazikçe yatağımdan attım(!)

" Hadi güzelim rahat bırak beni ve kafamı" elinin altındaki yastığı bana attıktan sonra kapıya koştu. "Bende oysaki Mahur'un senin ismini sevdiğini söyleyecektim." Dediğinde yataktan doğrulup ona baktım. Kızım ismimi değil direk beni sev işte sana fırsat.

" Sende abim varken ismine ne gerek var deseydin" dediğimde kıkırdayıp odadan çıktı.

Ben bu kızla ne yapacaktım?

Pencerenin yanına geçip kafamı dışarı çıkardım. En azından ciğerlerime temiz hava alayım.

" Ne yapacağım ben seninle güzel gülüşlü kız?" Diye bağırınca aşağı da duran bir kaç kişi bana bakmıştı. Umrumda mı peki tabiki de hayır!

Yan binanın penceresinden başını çıkaran kişi tam olarak cevap beklediğim kişiydi. Ama o ne dedi dersiniz.

"Lan burada uyumaya çalışıyoruz kim bastı bu aslanın kuyruğuna" dediğinde, gözlerini ovarak etrafına bakıyordu. ama bir beni görememişti.
Nasıl küçük bir psikopat lan bu kız.
Bana dönünce "günaydın" deyip içeri girdi.

Günaydın mı? iyi de saat 13.03 bu kız iyi değil ama bu adamda bu deli kıza  aşık.

_____________ Bölüm sonu ♥

Mahur diyorum susuyorum skskskskskskskd.

Doldurun şu canım sınırı ♥