Buldum seni! | Texting

ABO FİNAL!

Öncellikle, final mi diyenlere; kocaman bir EVET sjskdkkd
Üzülen varsa yerim sizi ama bence final zamanı gelmişti.

Neyse duygusala bağlamayalım hemen, bölüm sonu görüşelim Esmer kabanlar!

Herkes tam şuan karşımda bana kocaman gülümsemeleri ile bakıyordu. Merve Hatun, minik kuş dediği Görkem ile gülümsüyordu. Annemin gözlerinin içi parlıyordu. Abim her an Miraç Efe'ye saldıracakmış gibi bakıyordu. Melis otuz iki dişini gösteriyordu sağolsun bana, Timur ise bize değilde çok çok sevdiği karısına bakıyordu. Mısra bana en içten samimi bakışlarını atıyordu. Babam biraz durgundu, hâlâ nasıl beni Miraç Efe'ye verdiğini düşünüyordu galiba.

İsteme anında Timur'un patavatsızlığı bâyâ tuhaf olmuştu. Abimin, 'vermiyoruz kırmızı' diye haykırmasından bahsetmiyorum bile. O an gaza gelen Melis'in dedesi de olaya bomba atış yapmıştı. 'Kim alıyor lan topraklarımızı bizden' diye masanın üzerine çıkmıştı bir anda cıpkın bir hareketle. Daha ne kadar şaşırabilirim diye beklerken, Minik kuş olan Görkem'in ufak osurması olayın tüm ciddiyetini yerle bir etmişti. Artık dayanamayan ben ise, 'vurun beni!' naraları eşliğinde Mısra'nın kollarına yığılmıştım. Tamam ya şaka yaptım, koluna falan yığılmadım ufak bir kahkaha attım herkese katılarak. E daha ne yaşayacağız diye beklerken, bu kez isteme tüm hızıyla olmuş ve Miraç Efe ile sözlenmiştik.

Şükür rabbime!

1 ay nişanlılık dönemi olmuştu, sonrası ise bu masadaydık. Biz olmak için iki imza atmayı bekliyorduk. Yudum bana göz kırıpınca bende ona gizli bir öpücük attım. Baran ile Yudum da nişanlanmıştı. Muaz ise bizim düğünden sonra Mısra'yı ailesinden istemeyi düşünüyordu. Cihan ve Manolya birbirlerini seviyorlardı, Cihan Manolya'ya evlenme teklifi etmişti şuan şapşal aşıklar gibi parmağında ki yüzüğe bakıyordu Manolya. Tüm aile de mutluydu, bunu bize yansıtmayı da ihmal etmiyorlardı. Miraç Efe'ye döndüm. "Evlilik geldi çattı çakma Koreli." Dedim kıkırdayarak.

"Evet Esmer kaban'ım." Bana göz kırıpınca kıkırdayarak nikah memuruna odaklandım. Nikah memuru tüm gerekçeleri söyleyip bizi karı koca ilan etti.

( Yazar: üşendim bacılar, uzun uzun nikâh memurunun dediklerini yazmaya siz anlarsınız😉😂)

Nikah salonunda oturan herkes ayağa kalkıp alkışlamaya başlayınca içimdeki sevinç ile kızların sesleri kulağıma ilişti. "Ayağına bas kanka!" Diyen Melis pis pis sırıtıyordu.

"En kuvvetlisinden hemde Yenge!"Yudum gaza gelmişti zaten, bende ' sizi mi kıracağım Aaa' diyerek topuklu ayakkabım ile Miraç Efe'nin ayağına bastım. Karşımda kırmızıya dönüşen yüzü ile kocaman sırıttım. Bana doğru yaklaşınca hâlâ gülüyordum. "Sen bundan sonra görürsün kim daha iyi güleri" dediğinde hafif yutkundum. "Edepsiz!" Diye tıslayınca. "Ben ayıp birşey dedim mi karıcım niye kızardın. Domatese akraba diye çıkacaksın sonunda." Onun güzel kahkahası kulaklarıma dolunca bir ara içim geçti. Sonra bana îma ettiği şeyler aklıma gelince koluna sert olduğunu umduğum yumruğumu geçirdim. "Kapa çeneni!" Bana kaçamak bir öpücük atınca ben de gülümsedim. Yanımıza gelen her akrabanın 'tebrik ederizleri' eşliğinde artık insanlar eğlenmeye başlamıştı.

Bende oturduğum sandalyede ha uyukladım ha uyuklayacağım modundaydım. Ulan Miraç Efe'de tuvalete diye gidip beni terk mi etti. Şu sahte gelinler gibi oda sahte koca olup altınlar ile tüydümü. Lan! Valla onu altınlar ile boğarım. Koluma dokunan kişi ile kendi dünyamda girdiğim saçmalıktan sıyrıldım. "Kızım ağzın açık mal mal ne bakıyorsun etrafa?" Deyip kolumu delmeye yemin etmiş Mısra ile göz devirdim. "Del annam del lazım değil." Deyip kolumu çekince Mısra'nın ağzından, "hı" diye bir ses çıktı. "Sen iyi misin kimi arıyorsun?" Miraç Efe'nin boş olan sandalyesine oturup gözlerimin içine baktı.