Chapter Twelve
"Wait for me," Sinenyasan niya ako dahil sa pag tawag sa kanya ng isang babae na mukhang assistant niya. Tumayo siya ng mesa at sumunod ron sa babae, katatapos lang namin kumain.
Tumayo si Megan nang walang sabi-sabi at sinundan ko ng tingin nang pumasok siya ng elevator. Kinawayan pa ako ng gaga.
Naka ngiti naman ang lalaking baliw sa harapan ko. Magka salikop ang dalawa niyang kamay at nakakaloko talaga ang ngiti. Binato ko siya ng tissue at inirapan.
"What? Inaano ba kita?" Natatawa niyang sabi.
"Tigilan mo nga ako. Feeling ko may binabalak kang masama sa mga ngiti mo"
"You think so lowly of me baby, nakakasakit ka."
"Cut the drama. Hindi bagay sa'yo" Inirapan ko ulit. Walang hiya talaga.
Sasagot pa sana siya but my phone went off kaya I signalled him to wait. I fished it out of my pocket.
Ivan Santayana Calling...
Nangunot ang noo ko. Ivan Santayana? Sino 'to?
"Who is it?" He asked and leans in para silipin.
"Ivan Santayana." Saka ko lang napagtanto na walang naka save na ganito sa Iphone ko...
"Hinayupak ka! Pinagpalit mo na naman yung cellphone natin!" Naka silip parin siya kaya mabilis ko siyang binatukan. Binato ko naman sa kanya ang cellphone na nag ri-ring parin. He stucks his tongue out at me before answering the call.
I don't know how he does it. Malalaman ko nalang na iba na ang cellphone ko. Palibhasa parehas kami. Madalas niya lang naman ginagawa ito kapag walang case yung akin o sa kanya. Kapag kasi meron, syempre alam ko. Mahirap rin dahil alam niya ang password. Kaya linggo linggo ako nag iiba ng password dahil sa kanya. Minsan pinapalitan niya rin ng theme yung kanya, katulad ng akin para hindi ko agad mapansin. May time na tumagal ng isang araw na hindi ko alam na pinagpalit niya ang cellphone namin. Kaya pinagtatawanan ako ng kambal buong araw at puro 'Ninja Moves' lang ang binabanggit nila sa akin. Malay ko ba kung ano ang meron don sa Ninja Moves!
Good thing ugali kong mag delete ng history and messages sa inbox, lalo na ng mga conversation sa kik. Saka madalas lang naman niya gawin ito tuwing wala siyang magawa.
"Diba ang sabi ko walang mang iistorbo?" Biglang nag iba ang tono ng boses niya kaya napatingin ako.
"Why are you tellin' me that? Wala naman akong magagawa. No, I'm in Paris you dipshit. Tell Rixon. Wala akong pake kung ayaw sumagot ni Logan---"
Halos puro mura nalang ang lumabas sa bibig niya sa loob ng buong conversation. Sino kaya ang kausap niya? Anong meron kay Ivan? Kung ako murahin ng ganyan, lalagyan ko ng mighty bond sa bibig! Hindi ko nga masundan kung ano ang pinag uusapan nila. Looks like Ivan is telling him something pero walang siyang pake. Nangunot ang noo niya at biglang natahimik.
"How many?" He pursed his lips. He sighed and massages his temple na para bang frustrated.
"Okay. Okay. Pag balik ko. I can't leave now kahit na importante pa yan." Inangat niya ang kanyang tingin at tinuon ito sa akin. "May mga bagay pa na mas importante rito na hindi ko pwedeng iwan"
"Who's Ivan?" Agad kong tanong nang binaba niya ang tawag.
"Just a...friend"
I raise a brow at his answer.
"Bukod sa black blade at sa'kin, kailangan ka pa nag nagkaroon ng kaibigan? Oh wait. Your gang mates, are they considered your friends? Are you even serious with this gang thing or it's just a phase? Personally I think it's stupid."
आप पढ़ रहे हैं
The Gang's Prized Possession
किशोर उपन्यासThere are three silent rules in Bridgeway High when it comes to the Black Blade. First Rule: Everyone owns them. Second Rule: Go against them and you are dead. Third Rule: No one bullies Cara or else there will be hell to pay. The word 'Normal'...
