MY STEP SISTER

Chapter 57

Ava POV

"Damuho...Is there a chance na kilala ko rin yung taong mahal ni Lara?"

Out of nowhere kong tanong sa abala na si Shan. Agad kasi akong dumiretso sa office nya matapos ang klase, tutal hindi ko naman sya masasalubong sa bahay dahil nag overtime na naman ito.

Epekto ng pagiging workaholic. 

"Why do you ask?"

"Well, earlier kasi may nangyari...and its my first time na makita sya sa ganoon reaction."

Marahan kong paliwanag sabay lingon sa kanya na hanggang ngayon ay nasa desktop pa rin pala nito ang kanyang atensyon. Ang akala ko pa naman nasa akin na, tsk.

"and then?"

"With that...nakagawa ako ng thought na baka tama nga na kilala ko?"

Aking pahayag dahilan upang mapalingon ito sakin at marahan tinignan. Akin lang naman syang hinayaan hanggang sa mapabuntong hininga ito at napa sandal sa kanyang swivel chair.

"Kahit naman siguro malaman mo kung sino ang tao na yun bruha eh wala ka ng karapatan upang usisain pa ng mabuti yun."

"Well you're right about that, pero bakit ikaw ba hindi curios kung sino iyon?"

"I'm not."

Agad nyang respond sabay balik ulit sa kanyang ginagawa that makes me curiuos dahil kung totoo man iyon...ako lang ba talaga ang nagiging ganito?

"Really Shan? aren't she's your friend? bakit wala kang pakielam?"

"Hindi lang siguro ako chismosa katulad mo?"

"Hey! hindi rin naman ako ganun ah, sadyang...may feedom lang ako mag tanong---but anyway baka naman kaya hindi ka curious dahil alam mo na talaga kung sino yung taong yun?"

Akin pang pag usisa, pero imbis na sagutin nya ako ay tila parang naging isa akong hangin sa kanya.

Hindi nya tuloy namalayan na naka lapit na pala ako at walang pahintulot na hilain ang upuan nito para lang magkaroon ako ng space na umupo sa kanyang kandungan.

"Nag sisimula ka na naman bruha."

Irita nyang litanya, pero imbis na matakot ay nagawa ko pang sumandal sa kanyang balikat habang taimtim na napatingin sa kanyang ginagawa.

"Really, you're busy huh?"

"Bakit hindi ba?"

"No, you are..busy sa kakalaro ng chess."

Sarcastic kong respond sabay tingala sa kanya at sakto ang pag tunghay ko sa pag iwas nya ng tingin sakin.

"S-still, kanina ko pa kasi natapos mga ginagawa ko kaya ni r-relax ko lang muna sarili ko."

"I see, pero kung hindi pa kita lalapitan eh tuluyan mo akong hindi papansinin. Ganun ba shan? para makaiwas lang sa mga katanungan ko?"

"Eh bakit kasalanan ko ba? ang dami mo kasing tanong hindi ka naman reporter."

Kanyang reklamo habang nagawa pa nya ako panlakihan ng mata but as usual bagot na tingin lang ang binigay ko sa kanya.

"So you really know that person...Who makes our terror prof get over heels for her."

Akin tanong pero silent respond lang ang nakuha ko dito dahilan upang corner-in ko sya. Anong akala nya magiging irita pa ako kung hindi sya mag sasalita at mag w-walk out?

"Who is she, Shan?"

"T-try asking your prof, not me."

"Geez, bakit sya pa kung alam mo naman na?"