MY STEP SISTER

Chapter 58

Shan POV

"D-dad, k-kailan kayo umuwi?"

Pukaw atensyon sakin ni ava, ng hindi ko man lang namalayan napatulala na pala ako saking pwesto.

"Really bunso, I'm grateful that you miss me."

Nakangiting anas naman ni dad, sabay yakap kay dito na tila'y parang normal lang ang lahat. Well, ano pa bang bago kay bruha lalo na't wala naman itong pakielam sa paligid nya...kaya kahit ang kanina ko pang tinitignan na si romeo ay tila isa lang syang hangin kay ava.

"How about you my dearest Shan, don't you miss me?"

"I-I miss you more dad..."

Nauutal kong sagot habang minabuti kong hindi pahalata sa kanya ang pilit kong ngiti.

Sa totoo lang ay dapat maging katulad ko rin si ava sa sitwasyon na ito, pero bakit parang ang hirap ata? Siguro dahil nandito si romeo? Ang may alam sa relasyon namin ni ava.

" I heard na nag kakama butihan na kayo ng kapatid mo ah, I'm really proud kung ganoon nga."

"Y-yeah, but by the way dad bakit napauwi po kayo dito sa pilipinas na hindi mo man lang kami in-inform, and where's mom?"

"Oh about that, your mom decided na mag paiwan doon dahil hindi rin naman ako mag tatagal dito."

"Why?"

Singit ni ava saming usapan habang naka cross leg nakaupo sa couch na katapat si romeo na tahimik lang naman sa kanyang pwesto.

"Easy there, pupunta rin tayo doon. But before that, gusto ko munang ipakilala ang isang binatilyo dito."

Anas ni dad, sabay baling nito kay romeo na ngayon ay naka ngiti na rin matapos itong lingunin ni dad.

"Meet, romeo—"

"It's alright dad, pwede na natin pag usapan ang main topic kung bakit kayo napauwi dito ng hindi man lang kami na-inform...we already know him."

Putol ni bruha sa sasabihin ni dad, mukhang hindi rin nya ito inaasahan kaya ang tanging nagawa na lang nya ay mapakamot sa kanyang batok at umupo na lang ng maayos sa kanyang pwesto.

"Hindi ka talaga makapag hintay bunso ano? Anyway...kaya ako naparito dahil may kailangan akong ayusin."

"Ayusin saan po dad?"

"Sa company..."

"Company? As far as I know maayos naman ang pag handle ni shan sa kompanya dad?"

"No..not really the status of the company."

"Then what is i---"

"Its the status of my two daughters..."

Agad na putol nito sa sasabihin ni ava, kasabay pa noon ang pag bago ng boses nito sa pagiging seryoso.

"Kung hindi ko aayusin yun posible na malalagay sa malaking problema ang kumpanya lalo na't marami ang kumakalaban dito."

Dagdag pa nito dahilan upang mapadaan pa ang katahimikan sa pagitan namin apat, but instead na mapakalma ako at bumalik agad sa aking maayos na pag iisip ay tila mas bumigat pa ang aking pakiramdam...

Dahil, akin rin na isip na dumating na...dumating na ang sitwasyon na sa una pa lang na tinanggap ko si ava saking buhay ay ganitong scenario ang aming magiging pag subok.

"I see...you already know dad..."

"What's the two of you thinking?"

"We love each other dad."