"Hahahaha! I thought hindi ka takot?" Pang aasar sakin ni Chaeyoung.
Paano naman kasi napasigaw ako ng malakas sabay napa yakap sakanya ng napaka higpit dahil biglang lumitaw sa screen yung zombie. And puno nang dugo yung mukha niya like argh! Kadiri talaga na nakakatakot.
"Oh com'on stop teasing me Rosie!" Then I pout. Sinong mag aakala na mailalabas ko pa ang ganitong side ko sakanya?
"Hahaha! Don't use youre cuteness Jennie.. I can't take it." sabay hinawakan niya pa ang dibdib niya. Natawa naman ako sakanya kaya hinampas ko siya sa braso.
"Hahaha okay okay mananahinik na." See? This girl tsk.
"So.. ano naman gagawin natin now?" I asked. Tapos na kami manood eh.
"Hmm.. thankyou for staying Jennie. But pwede ka nang umuwi if gusto mo? Hatid na kita." Sumingkit naman ang mata ko sa sinabi niya. Don't tell me..
"May plano kang uminom ng alak no?" I asked her. Tss minsan rin akong nahilig sa alak kaya alam ko yung mga ganyang galawan.
Nag iwas naman siya ng tingin sakin. Gotcha!
"Ahm.. well.. ano.." utal niyang sagot.
"Kakasabi lang ni Seulgi kanina na wag kang iinom diba?" Paalala ko sakanya.
"Jennie, dito lang naman ako iinom eh. Hindi naman ako lalabas o pupunta pa nang bar, I promised.." ganon ba siya ka-heartbroken sa lalaking yon at kailangan niya pang mag lasing? Ganon niya ba kamahal ang lalaking yon?
Huminga muna ako ng malalim bago sumagot sakanya.
"Okay.. I'll stay, sasamahan kita. Mamaya na ako uuwi." Napatingin naman siya sakin. Nagulat ata siya sa sinabi ko?
Ayoko lang siyang iwan mag isa knowing na mag iinom siya okay? I just want to be here.. sa tabi niya.
"You don't have to Jennie.. okay lang ako dito. Come ihahatid na kita." Sabay tayo niya. Tingnan mo to, napaka kulit.
"I said I'll stay Rosie.. sige lang uminom ka lang diyan. Or better yet sabihin mo sakin lahat nang naiisip mo or lahat ng nararamdaman mo. Makikinig ako sayo.." then I smiled. Siguro kahit papano, mababawasan ko ang sama o sakit na nararamdaman niya.
I know na may pinagdaraan din ako pero gusto ko parin siyang tulungan. Gusto ko parin siyang pakinggan. Kahit pa di ko mismo matulungan sarili ko.
"Ahm.. a-are you sure?" Alanganin niyang tanong.
"Yup! Sige na mag start kana. Dito lang ako Rosie.." Atleast mamaya pag pauwi na ako, lasing na siya. Kampante akong iiwan ko siyang tulog.
"Ahm okay.. wait here kukuha lang ako nang ilang can's." Tumango naman ako sakanya.
Wala ako sa tabi niya nung mga panahong kailangan niya ako, kaya ngayon na may problema siya at nandito ako, gusto kong mag stay sa tabi niya hanggang sa maging okay siya. This time, ayokong mawala sa tabi niya. Alam kong may sarili akong problema pero ayoko siyang pabayaan.
I know what I'm doing okay? Ready akong masaktan. Ready akong makinig kung paano niya iku-kwento sakin kung paano o gaano niya kamahal ang lalaking yon. I know masasaktan ako, but.. gusto ko lang dito sa tabi niya. Beside her.
Nang maka upo siya sa harap ko, agad niyang binuksan ang isang can. Actually, ito ang unang beses na makikita ko siyang uminom. Malaki na nga ang pinagbago niya, ibang iba sa Chaeyoung na nakilala ko noon.
Hindi ko alam kung pansin niya bang nakatingin lang ako sakanya, malungkot siya. Kung tititigan mo ang mga mata niya, makikita mong nasasaktan parin siya. I wan't to ask her, gusto kong malaman kung anong nangyari sakanila ng ex niya pero Am I allowed to that?
I wan't to punch that man, whoever he is. Dahil sa ginawa niyang panloloko at pananakit nang ganito sa babaeng mahal ko. He's a dork, para sayangin pa si Chaeyoung.
