Chapter 27

547 24 2
                                    


And then.

I claim her lips.

Her plump lips.

Hinawakan ko ang batok niya at mas idiniin ko pa saakin habang naramdaman kong hinawakan niya ang likod ko.
It's so soft and sweet na para bang nakaka adik, ipinasok ko ang dila ko sakanya na malugod naman niyang tinanggap. Para akong nakukuryente at nalulunod sa bawat halik namin ni Jennie. It feels so good. I want more, I want her.

"Hmmm.." hindi ko alam kung kaninong impit yon pero wala na akong pake.

Humiwalay lang ako sakanya ng pareho na kaming kinakapos ng hininga. Hinihingal kami habang naka tingin sa isa't isa, sigurado din akong katulad niya ay namumula din ang pisngi ko ngayon dahil sa nangyari.
Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito. I know masamang makumpara pero never kong naramdaman to kay Jimin. Yes we kissed pero hindi ganito, hindi ganito yung feeling ko. It's more of.. love.

"I'm sorry.. h-hindi ko lang napigil ang sarili ko wifey." Pag hingi ko ng tawad sakanya.

"It's okay. Ahm.. y-yeah I'm sorry too." Sabay ngiti niya din ng alanganin.

Sabay kaming natahimik, ghad ang awkward tuloy naming dalawa. Nadala lang ako okay? Hindi ko napigil ang sarili ko. She's so beautiful! Paano ko naman makokontrol ang sarili kung ganito kaganda ang nasa harapan ko.

Hindi pa nga kami pero hinalikan ko na siya agad. Haaay

"Look wifey, I'm so sorry.. I can't help it. I just love you so much. I know i know mali yon p-pero.. aish! I'm sorry so sorry.." sa sobrang hiya ay yumuko nalang ako sakanya. Ano pang mukha maihaharap ko sakanya ngayon?

Naramdaman ko namang hinawakan niya ang baba ko at itinaas para mag tama ang paningin namin. She's smiling at me..

"It's okay hubby. I'm not mad." She simply said.

"Mahal kita Rosie.. and di ko pinagsisisihan na nag respond ako sa halik mo. Hindi ko pinagsisisihan na nahalikan kita. Because even if were not in a relationship, pakiramdam ko tama ang ginawa natin. Mas nangingibaw padin ang love ko for you hubby. So stop saying sorry, feeling ko tuloy ikaw yung nagsisisi na hinalikan mo ako." Sincere niyang sabi sakin. Nakita kong medyo nasaktan siya sa kaisipang pinagsisisihan ko ang nangyari.

"No! No wifey.. hindi sa ganon. I just feel na di ko dapat ginawa yon knowing na h-hindi naman tayo. Pakiramdam ko sinamantala kita and baka maoffend k-"

"I'm not. Were okay, I'm not mad or what. God knows how much I want to claim you hubby. Kung gaano ko kagusto na maging akin ka. But, a-ayokong mag madali." May lungkot niyang sabi sakin.

I smiled at her. Ayoko siyang makitang malungkot lalo na kapag ako ang kasama niya.

"Hey.. as I said, handa akong mag hintay wifey. Kahit gaano pa katagal yan. Hanggang sa dumating yung time na pwede na. Wag ka ng malungkot please?" Then I hug her. Niyakap ko siya ng mahigpit pero sapat lang para hindi ko siya gaano maipit. Naramdaman ko namang niyakap niya rin ako pabalik at tumango lang sakin.

Buong maghapon ay wala kaming ibang ginawa kundi mag usap, kung hindi naman ay nanuod ng movies at umidlip saglit. Sinulit ko ang oras na kasama ko siya dahil simula bukas ay magiging busy na din ako dahil sa pag oorganize ng big event ni Jisoo na gaganapin next week. Pero I'll make sure na makikita ko parin siya dahil hindi ko ata kaya na di siya makita kahit isang araw lang.
We will take things slow. Tama siya, hindi pa ito ang tamang oras at panahon. Minahal ko din naman si Jimin at ayoko namang isipin niya na hindi ko siya minahal, na hindi totoo ang mga pinaramdam ko sakanya. Minahal ko siya, hindi nga lang kasing lalim ng pagmamahal ko kay Jennie.
And ayokong isipin ni Jennie at nang ibang tao na rebound ko siya lalo na ng mga kaibigan niya. Gusto kong patunayan sakanila na higit pa don si Jennie at ipapakita ko sakanila na worth it ako para sakanya.

Why me?Where stories live. Discover now