Maagang nagising si Chaeyoung, plano niyang puntahan si Jennie para sa ginawa niyang pag aya dito. Sa sobrang saya niya nga ay hindi siya nakatulog kagabi dahil naeexcite siya, whipped.
Nagpasya muna siyang dumaan sa paborito niyang coffee shop para makapag kape sandali, maya maya pa naman ang oras ng punta niya kina Jennie kaya may sapat pa siyang oras.
And ofcourse, di niya nakalimutang padalhan ng simpleng message ang babaeng minamahal.
❤️ Wifey ❤️
"Good Morning to the most beautiful girl in the world! Are you awake? Hihi! Don't forget our date please 😝 seeyou later love. I love you 💕
And... Sent!
Nakangiti siyang naglalakad papasok sa coffee shop sabay lagay sa bulsa ng phone niya. Di pa nga siya nakakapasok eh may nakabungguan na siya.
"Oh my god!" Rinig niyang sabi ng babae.
Nanlaki ang mata ni Chaeyoung ng makitang nalaglag ang phone ng babae, aish! Nakakahiya 😑
Dali dali niyang dinampot ang phone nito sabay nag angat ng tingin sa babaeng nakasalubong niya.
"Wait.." tipid niyang sabi ng makita kung sino ang babae. Pareho silang nagulat ng mamukaan ang isa't isa.
"Hey! Nagkita nanaman tayo.." naka ngiting sabi ng babae.
"Yeah, you are..?" familiar ang babae, di nga lang niya maalala ang pangalan nito.
"Hyeri, I'm Hyeri.. Chaeyoung right?" sabi pa nito.
Hyeri.. hmm, san nga ba niya nakita ang babaeng to? Nag iisip ng maigi si Chaeyoung ng maalala niya kung saan niya ito nakilala.
"Oh, ikaw din yung babaeng nakabungguan ko nung nakaraan." pag kumpirma niya. Natawa naman si Hyeri dahil sa reaksyon niya.
"Your cute Chaeyoung.. yes that's me. Nagkita nanaman tayo, destiny ata to eh." sabay hawak nito saglit sa balikat ni Chaeyoung.
"Ha? Ahh ehh I'm so sorry, Nalaglag tuloy ang phone mo. If ever magkaproblema pwede mo akong tawagan or gusto mo palitan ko nalang?" nahihiyang sabi ni Chaeyoung, bahagya din siyang lumayo dito. Mamahalin kasi ang phone nito at nakakahiya naman kung nasira lang dahil sa pagkabagsak nito.
"Hmmm, bat di muna tayo maupo saglit para makapag usap? If wala kang lakad." pag aya ni Hyeri sakanya.
Napatingin naman si Chaeyoung sa watch niya at may sapat pa naman siyang oras.
"Sure.."
Sabay silang pumasok sa coffee shop, nagulat pa nga si Chaeyoung ng ipaghila siya ng upuan ni Hyeri.
"You don't have too.." sabi niya dito. Tumawa lang si Hyeri.
"It's okay, sige na maupo kana diyan." Nahihiya man ay umupo nalang si Chaeyoung.
Nang maka order na sila ay tsaka naman muling nagsalita si Hyeri.
"So, pano naman kita makokontact niyan kung wala ba talagang problema tong phone ko kung wala naman akong number mo?" panimula ni Hyeri.
Shookt!
"Right, haha! Ahm sige teka lang.. here. Basta pag nagkaproblema yan later or biglang nagloko, you can call me naman." paninigurado niya dito.
"Hahaha! Okay, wag kang masyadong kabahan Chaeyoung. Mabait naman ako." Hyeri smiled at her. Di naman niya itatanggi na hindi maganda ang babaeng nasa harapan niya ngayon kaya ngumiti nalang din siya dito. Hindi rin kasi siya sanay na makipag usap sa ibang tao.
Nagulat nalang si Chaeyoung ng hawakan ni Hyeri ang kamay niya na nakapatong sa lamesa.
"Beautiful.. ang ganda naman nitong singsing mo." sabi ni Hyeri. Naiilang man at gustuhin man niyang bawiin ang kamay niya ay nahihiya naman siyang gawin yon.
