I still can't believe it! Rosie loves me the way I love her. What did I do to deserve this? Sobrang saya ko. Gosh! It's been so long mula ng makaramdam ako ng ganito. I mean, romantically okay? I'm happy because of my bestfriends pero iba parin pala yung saya kapag galing yun sa taong mahal mo.
Kanina nung biglang sumulpot sina Jisoo at Lisa, I felt really scared! Sobra. Knowing those two, paniguradong mas paghihigpitan nila ako ngayon when it comes to Rosie.
Akala ko nga kanina ay itatanggi niya pero to my surprise, hindi. Hinarap niya sina Jisoo at Lisa kahit pa halatang galit ang dalawa kanina, nagawa niya paring kausapin sila at sabihin sakanila na mahal niya ako.
I instantly smiled ng maalala ko nanaman siya.. My hubby. Kahit wala siyang gawin at bigla lang siyang sasagi sa isip ko at mapapasaya na niya ako. Huh, Rosie's effect.
I slightly felt sad, kung tama lang sana ang panahon at pagkakataon, I swear! Itatali ko na siya agad sakin para di na siya makawala. Haay! Panghahawakan ko nalang ang sinabi niya na mag aantay siya at liligawan niya ako haha! Naiisip ko palang na liligawan niya ako ay kinikilig na ako. Argh! I suddenly felt excited!
Hindi ko makalimutan ang mukha niya kanina nung pauwi na siya. She's so cute! I know na gusto niya akong lapitan at yakapin pero pinagitnaan kami nina Lisa at Jisoo kaya wala siyang nagawa. Nag pout nalang siya at nag flying kiss nalang. My poor baby 🤧
Alam ko naman na pinoprotektahan lang ako nina Jisoo at Lisa kaya naiintindihan ko sila. And I'm happy dahil hinayaan nila si Chaeyoung for me kaya malaki ang pasasalamat ko sakanila.
Naka ngiti ako habang naiisip si Chaeyoung nang biglang mag beep ang phone ko. Walang pag aalinlangan kong tiningnan kung sino ang nag message, huh? Unknown number.
Pag bukas ko ng message ay agad nawala ang ngiti ko, nanigas ang katawan ko at para akong nanginginig sa kaba na halos mabitawan ko ang phone ko. How did he.. paanong..
UNKNOWN :
- how are you baby girl? Nakalimutan mo na ata agad ako. Don't you miss me hmm? 😏
Para akong hindi makahinga bigla. H-hindi ako pwedeng magkamali. S-siya to.. walang ibang tatawag ng ganito sakin kundi siya lang. Biglang nanghina ang mga tuhod ko kaya napahawak ako sa dulo ng kama, paano niya nakuha ang number ko. B-bakit nagpaparamdam nanaman siya sakin? A-anong kailangan niya?
Unti unting nilalamon ng takot ang pakiramdam ko to the point na naiiyak na ako. No, dont cry Jennie. Not now.
Nagsimula na akong maghabol ng hininga, no, I'm panicking! This cant be.
Please..
Someone.
Help me.
I cant breath.
"Jen-" natigil sa pagsasalita si Chahee ng makita niyang umiiyak ako at hirap ng huminga.
"Shit! Jisoo! Lisa! Jennie look at me. Calm down, were here. Hey your okay.. Breath in breath out. Look at me Jennie!" She said. Nagpapanick narin siya. Agad siyang lumapit sakin at hinawakan ng napaka higpit ang kamay ko.
"No no no! Jennie! Don't you dare! Open your gad damn eyes! I want you to breath. Please Jennie." rinig kong sabi niya habang umiiyak.
I made her cry. I'm such a bad person. Paano ko nagagawang mapaiyak ang mga taong nagmamalasakit sakin?
"Dont do this to us Jennie! I said breath!" Hindi ko kaya. Hindi ako makahinga. He's here, he came back.. he will hurt me. He will.
"Jisoo! Lisa! Come here quick! Jennie please no!" Rinig kong sabi niya. Nakita ko pang dumating sina Jisoo at Lisa papunta sakin bago ako tuluyang nawalan ng malay..
--
Hanggang ngayon ay hindi parin gumigising si Jennie, nawalan siya ng malay kanina kaya grabe nalang ang pag aalala ng tatlo sakanya. Dapat sana ay mag didinner sila sa labas kanina pero dahil sa nangyari ay hindi na ito natuloy. Naka tingin silang tatlo kay Jennie na ngayon ay mahimbing na natutulog at ni hindi na nila naisipang kumain.
