Prologue

793 62 23
                                    

Life is funny. Things change, people change, but you will always be you, so stay true to yourself and never sacrifice who you are for anyone. - Zayn Malik

"Mommy! Mommy! Mama Lola is calling!" Sofio run towards her, holding her phone with his right little hand.

Napangiti siya sa papalapit na anak, her son never disappoint on making her feel better. Isang yakap at ngiti lang ng anak nawawala lahat nang pagod at lungkot na nararamdaman niya.

Lou look at him, inabot nito ang cellphone niya, she gave Sofio a soft kiss and answered her Mom's call.

"Yes Mom?"

"Kailangan kayo uuwi?" nawala ang ngiti sa kanyang labi, napansin iyun ng anak kaya pilit niya itong nginitian. She walk her way towards their apartment's balcony. Nilingon niya ang anak at nahuli niyang nakatitig ito sa kanya. Lou gave her son a sincerely smile. Lumambot ang puso ni Lou ng ngitian din siya pabalik ng anak.

"Mom, paulit-ulit nalang ba tayo? Wala na akong planong umuwi pa, Cali's our home now. I'm happy here, Sofio's happy here." mahina niyang sambit takot na madinig nang anak.

"Is he?" rinig sa boses nang Ina ang pagdududa.

"Mommy please.." narinig niyang bumuntong hininga ang Ina.

"No Lou you listen to me! I already book a ticket, you and my grandson are going home whether you like it or not." binabaan siya nito ng tawag. She dialed her Mother's number, pero hindi na ito sumasagot. Inis na napasabunot siya sa sarili, tinignan niya ang anak na inosente paring nakatingin sa kanya.

Lumapit siya kay Sofio at pinaupo sa hita niya. Agad namang sinandig nang anak ang likod nito sa dibdib niya. She gently brush her son's hair and platted a soft kiss on his temple.

"Mommy." Sofio get her attention with his bedroom voice.

"Yes baby?"

"Uuwe be tayow ngang Philippines?"
(Uuwi ba tayo ng Philippines?) napatigil siya sa tanong nang anak, ilang segundo pa ang ikinatigil niya at bigla siyang natawa.

"Ang cute naman ng anak ko magtagalog," she pinched his nose.

"Mommy! Arawtch!" pangmamaktol nang anak.

"Aww, Mommy's sorry baby. Your cute naman kasi ih! Mana ka talaga sakin." pinugpog niya ng halik ang mukha ng anak. Humagikgik sa tuwa ang batang lalaki.

"Mana me sayu and Daddy," biglang natigilan si Lou sa sinambit ng anak. Lumingon sa kanya ang anak ng mapansin hindi siya kumibo.

"Are you ok Mommy?" inosente siyang tinanong nang anak.

"Do you really want to see Daddy?" Hoping her son would say no. Pero mukhang gusto talaga makita ng anak ang ama nito.

"Yes pow, but if it's not ok with you Mommy, then Sofio will respect it pow." malungkot na ani ng anak.

"Ok, we'll s-see Daddy. Kapag n-nakauwi na tayo ng P-philippines." Nauutal niyang sabi sa anak.

"Really Mom?? We're going home? Makikita na ni Sofio ang Daddy?!" Hindi makapaniwalang tumingin sa kanya ang anak. Tinanguan niya ito kahit labag sa loob niya.

For my Son, uuwi kami pero babalik din kami agad dito. Cali is my home I'm not gonna stay there my whole life.

On the next day, I tried calling Mom pero hindi niya parin sinasagot ang tawag ko, Kaya wala akong choice kundi i-email sa kanya na uuwi na kami. Wala pang limang minuto ay tumawag siya sa akin. Nilayo ko ang cellphone sa aking tenga ng sumigaw si Mommy. Nang matapos ang tawag ay nagsimula na akong magimpake ng gamit namin ni Sofio, kahit next week pa naman ang flight namin.

His Only Beloved (COMPLETED)Where stories live. Discover now