His Only Beloved (COMPLETED)

Chapter 5

(Warning: not proofread.)

Love is an untamed force. When we try to control it, it destroys us. When we try to imprison it, it enslaves us. When we try to understand it, it leaves us feeling lost and confused. - Paulo Coelho

~FLASHBACK~

"Congratulations sweetie! You've made it!" Tuwang tuwa na sambit ng ginang sa anak na nakasuot ng itim na toga.

"Mommy stop crying, kakagraduate ko lang ih." Lou chuckled. She open her arms widely to give her teary eyed mom a hug.

"I'm just so proud of you. Doctor na ang anak ko." Humiwalay ang Ina sa yakap niya. Umangat ang tingin niya sa kanyang ama na tinitigan lang siya sa mata.

She awkwardly give her father a smile, not knowing what to do. Napansin iyun ng ina niya kaya agad itong lumapit sa asawa. Kinurot nito ang tagiliran ng Daddy niya at pinandilatan ng tingin.

Tumikhim ang Daddy niya at tinitigan siya ng madilim.

Simula nung sinabi niya sa mga magulang niya na gusto niyang kumuha ng medicine. Ramdam niya ang pagkadigusto ng ama. Her dad wants her to take business. Dahil nagiisang anak lang siya, gusto nito na siya ang magmamana sa mga ari-arian nila.

She quickly decline her Father's offer. Hindi niya alam kung bakit wala siyang hilig magbusiness. Ayaw niya ding subukan, she doesn't really want to.

Because of her Mom's support, she pursue Medicine. Gustong gusto niya ang ideyang makakatulong siya sa mga batang may mga sakit.

Even though her father was against her dreams, pinagpatuloy niya ang pagdodoctor. Nung una, masakit sa kanya ang hindi pagpansin sa kanya ng sariling ama pero ng umabot nang isang kalahating taon, natutunan din niyang magadjust sa pagiwas nito.

"Congratulations." Malamig ang tinig na sambit ni Mr. Guzman. Nagbaba ng tingin si Lou. Pinipigilan ang ngiti sa kanyang mga labi. Sobrang saya niya na kahit may misunderstanding sila ng Daddy niya. Nagawa siya paring batiin ng 'Congratulations'.

"Thank you Daddy. For attending my graduation." Yumakap ito sa bisig ng Ama. Lou felt her Father stilled. Mas yumakap pa siya sa ama.

At dahil kasing rupok din niya ang Daddy niya. Hindi nito napigilang gumanti narin ng yakap.

Nakangiti tumingin sa kanila ang ina. Alam nitong nahirapan din ang asawa na pigilang ang sariling mayakap ulit ang anak.

"Let's stop being dramatic here, okay? Sa bahay nalang tayo mag-iyakan. Baka mamaya nasa news papers na naman ang mukha ko. Masyado ng exposed ang pogi kong mukha." Tumawa sila ng ama sa sinabi nito habang umirap naman ang ina niya sa kahanginan ng asawa.

~~~~

"Are you ready self? Matutupad na din ang pangarap mong makatrabaho sa Hospital na 'to." Lou pat her right shoulder giving herself affirmation. She rub her hands, making herself relax for her first day of work sa isa sa mga pribadong Hospital sa Pilipinas.

Nasa loob siya ng Hospital's comfort room. Naiihi siya sa kaba dahil baka pumalpak siya sa unang araw ng trabaho.

Inayos niya ang lab coat, she look herself in the mirror and smile.

"Omg! Can't believe this is really happening!"

Lumabas na siya sa Comfort room at agad na rumampa sa Doctor's headquarters. Masyado siyang aligaga kaya hindi niya na dala ang small notebook kung saan doon niya sinulat ang schedule niya for that day.

"Oh Doctora Guzman, akala ko nag-rounds kana. By the way, congratulations for your first day of work. Good luck, Doc." Ani ni Doctor Dela Cruz. One of the most respected Doctors in their Hospital and one of her guy friends.

Wander De la Cruz, pangalan palang alam mo nang makapangyarihan. She met Wander when she was six year old at the charity ball na inattendan ng parents niya. Their not really that close, but she consider him as her friend. Hindi naman kasi sila masyadong nagsasama. They rarely meet, kapag may mga gatherings lang naman sila nagkikita at naguusap. And while observing 'The-mysterious-Wander-De-la-Cruz' there's something really odd. But it's not her problem to know so why bother, right?

Nginitian niya ang kaibigan. Lumabas na din si Wander dahil may pasyente pa ito. Siya naman ay dali-daling umalis narin sa quarters nila.

Nasa hallway palang siya nang Hospital ng may marinig siyang umiiyak na bata galing sa pedia room. Napakalakas ng hikbi nito, parang namimilit sa sakit na nararamdaman.

Naabutan niyang pilit na pinapatahan ng isang babae ang Bata ngunit hindi ito tumahimik.

"Baby stop crying na okay? Saan ang masakit sayo anak?" Rinig niyang tanong ng babae. Dinig ni lou ang pagalala ng ginang sa anak nito. Ngunit hindi nito alam ang gagawin para mapatahan sa iyak ang batang lalaki.

"That must be his Mother." Ani ni Lou sa sarili.

"Papa! I want Papa!" The little boy begged his mother. Inakuhan naman iyun ng babae.

"Yes anak, Papa Drew is coming." Unti-unting tumahan ang bata na lalaki dahil sa narinig sa ina.

Kumatok si Lou sa pinto dahilan para maagaw niya ang attention ng mag-ina. Namumula ang mata at matangos na ilong ng bata sa kakaiyak.

"Hello, good morning, I am Doctora Louily Angeline Guzman, your pediatrician." Pagpapakilala ni Lou sa sarili.

Tumango ang ina ng bata at binigyan siya ng space.

She confidently walk towards the kid. Tinitigan ito ng bata, his like staring at her soul.

'Makatingin naman itong bata na 'to parang inagaw ko sa kanya ang lollipop niya. Pero cute niya! Ang sarap kurutin ng matambok niyang pisngi!' ani ni Lou sa sarili.

Lou check the kid's heart beat by using the stethoscope. She also evaluate the patient condition from head to toes. Then she order laboratory exam when the result of laboratory in, to verify or give exact diagnosis of the patient. Lou interpret and prescribed medication according to the result gathered and give advices to the patient's Mother.

She was about to leave the room when she bumped on someone's massive chest. Napahinto sila pareho nang nakabunggo niya. Naaamoy niya ang signiture perfume nito. Inangat niya ang ulo para makita kung sino ito. At napanganga siya ng matitigan niya ang mala-Adonis na mukha ng isang estrangherong lalaki.

They stared at each other's eyes. Ayaw niyang iiwas ang mga titig sa lalaki. May kuryenteng dumaloy sa katawan niya ng marinig ang boses nito.

"I know I'm handsome but please excuse me miss, your standing in my way." Nagsitaasan ang mga balahibo niya. His voice was cold as ice. Pero hindi alam ni Lou bakit naaakit siya sa boses nito.

'Boses palang nakakadagdag panty na.'

"Huh?" Parang tanga niyang sambit. Gusto niyang sampalin ang sarili dahil sa kahihiyan.

"Papa Drew!! Papa! Papa!" The man walk carefully towards the boy. Kinarga niya ito sa kanyang maskuladong bisig. Kita niya ang paghalik ng binata sa pisngi ng ina nang batang lalaki. Nakanganga siyang napatitig sa tatlo.

Ay sayang... May anak na pala siya.

to be continue...

Author's note: Hello po sa mga nagbabasa at naghihintay ng update ko. Maraming salamat po sa supporta ninyu! Sorry kung matagal ako mag-update. Tbh, nawalan na ako ng gana. But that doesn't mean ay hihinto na ako sa pagsusulat (:

Thank you for reading! Your vote and comments are very much appreciated!