His Only Beloved (COMPLETED)

Chapter 19

Dumating ang araw ng lunes, as usual ay marami na naman kaming pasyente. Sy and I are busy sa hospital kaya naghire kami ng babysitter ni Sofio. This saturday is our son's fourth birthday, its a good thing na nagvolunteer na sina Mom and Tita Sarah na sila na lang daw ang magaasikaso sa birthday party ng kanilang apo.

Sy and his parents are now okay, ngunit may tampo parin si Sy sa mga magulang niya kaya tudo suyo naman si Tita Sarah at Tito Angelo. I am sincerely happy for him. He deserve the love and attention he gets from his parents.

After hours of duty ay nagout na rin ako sa wakas. My shift starts at seven in the morning and ends at three in the afternoon. I have eight to twelve hours shifts while Sy has twelve. Kaya lagi akong nauuna umuwi ng bahay kesa sa kanya. Even though we're busy, Sy and i still make sure na meron parin kaming time sa anak namin.

Bandang alas quatro ng hapon ay nakauwi na ako galing hospital, dumiretso ako sa bakanteng kuwarto ng bahay namin at hindi sa silid namin ni Sy. Sa kuwarto na iyon ay ang aming changing room. We really practice safety in our house kaya every labas at pasok namin ng bahay ay didiretso kami sa changing room para magdi-disinfect muna kami ng katawan at magpalit ng damit pangbahay.

Once i finish cleaning my body and already change my hospital attire into a short shorts and a white sando ay lumabas na ako at dumiretso sa kuwarto namin. Gusto ko pa sanang makipaglaro sa anak ko pero masyado na akong pagod, at isa pa ay tinext na ako ni Mina- ang taga bantay ni Sofio kada wala kami sa bahay na natutulog pa daw ang anak ko.

I just throw myself onto our bed and make myself fall asleep.

Sy's POV

"Doc Demonteverde! Room number 143." tinanguan ko ang nurse at mabilis na lumakad patungo sa room number 143. I heard screams of fear inside the room but i still remain calm and open the door. Sumalubong sa akin ang batang umiiyak sa takot, his mom is trying to calm him down while wiping his tears away.

Lumapit ako sa kama kung saan siya pilit na nagdadabog.

"Nanay! maawa ka! 'wag injection. Sakit.. no more na.." pinipilit nito kunin sa nurse ang kamay niya, his mom nod at him and pat his back. "Takot ako Nanay! Miss nurse tama na po!"

Naaawa ako sa bata, mataas ang lagnat niya and he has trypanophobia. Ilang araw na silang nakaadmit sa hospital namin. Sinabihan na rin kami ng nanay niya na mayroon talaga siyang takot sa mga injections. Pero wala kaming magagawa kundi bigyan siya ng pampakalma dahil kailangan niya talaga maadmit sa sobrang taas ng lagnat niya.

I pat his mom's shoulder at mukhang nakuha naman niya ang ibig kong sabihin, she move to the other side of the bed.

"Alam mo ba hijo, ang mga batang tulad mo ay napakatapang." tumingin siya sa gawi ko at tinitigan lang ako ng mabuti.

"Bakit po?" inosenteng tanong niya, i smile at him. "Kasi nakayanan mong magpainjection kay Miss nurse kahit na takot ka sa injection. Oh diba ang tapang mo?"

"Iyak nga po ako kasi masakit..."

"Tapos na si miss nurse, masakit pa ba?" i gently play with his hair.

iniling niya ang ulo bilang sagot sa akin. "Hindi na po Sir doc. Tapos na po e,"

His really cute...Namiss ko tuloy ang anak ko. Gusto ko na tuloy umuwi at makilaro sa kanya. This coming saturday ay ise-celebrate namin ang birthday niya. Eto ang first time ko na makicelebrate sa kaarawan niya. Excited na ako!

It's already seven fifty four nang makauwi ako samin. After changing my clothes ay dumiretso ako sa living room ng bahay, there i found my precious son playing with his toy cars.

"Where's Mommy baby?" i ask my three year old son.

"Sleeping dad." sabi niya at tinuon ulit ang attensiyon sa nilalaro. I pinch his chubby cheeks kaya naman sinamaan niya ako ng tingin. Natawa naman ako sa kasungitan ng aking anak. Halata naman kung kanino nagmana.

Nakipaglaro ako sa kanya kahit na naiinis siya sakin kasi binabangga ko lahat ng sasakyan niya. Isang oras rin ang lumipas ng bumaba si Lou. Her long legs caught my attention. Damn those long beatiful legs! Nakakadistract. Bigla ko nalang naalala ang mga ginagawa namin sa silid ng kuwarto.

Ay tang ina.. Tumayo ata si kwan... Fck.

I swallowed my own saliva as i keep on staring at her body. Napapahid ako ng aking laway ng maramdaman kong tumulo iyon galing sa aking bibig.

Kita ko ang pagngisi niya sa akin kaya naman ay napaiwas ako ng tingin.

"Tingin pa more," dinig kong sabi niya. Sinamaan ko siya ng tingin, tinaasan niya ako ng kilay at sinadyang itinaas ang white sando niya. Namilog ang aking mata ng makita ang malulusog niyang bundok. I quickly look at my son who is still focus on playing and it seems like he didn't care about our presence.

Mabilis akong tumayo at binuhat ang aking asawa, imbis na magalit ay mukhang natutuwa pa siya sa ginawa ko. I hurriedly walk our way to our room. Kung hindi lang kami tinawag ng anak namin na nagugutom na siya ay hindi talaga kami bababa.

We had our dinner outside nalang kasi hindi pa pala nakapagluto ang asawa ko. Ngiting tagumpay ako habang pinapark ang kotse sa isang fancy restaurant malapit lang sa bahay namin. Mabuti nalang at bukas pa sila.

------

AUTHOR'S NOTE:

Hello! Sorry for waiting sa update hehehe nabusy ako sa school at sa 18th bday ko wahahaha hope you'll like it! :))

NOT EDITED.

NOT REVIEWED.