His Only Beloved (COMPLETED)

Chapter 14

"You're still my twin's wife."

TANG INA LANG?

Literal na napanganga ako sa inihayag ni Sean, ang kakambal ng asawa ko. Hindi ko parin maproseso sa aking isipan na ang kabit noon ng asawa ko ay asawa na ng kakambal niya. Sino hindi mabibigla roon?

Hanggang sa paguwi ko ay wala ako sa sarili, i have lots of questions that i want to desperately ask. Bakit parang ang bilis naman ata mangyari ng lahat. Hindi ako makahabol.

I texted Sean na makipagkita sa akin this coming saturday. I'm glad at pumayag naman siya na makipagusap sa akin. Halos ibunggo ko na ang ulo ko sa sakit kakaisip sa nangyari kaninang umaga. Its already eleven thirthy seven ng gabi at hindi parin ako makatulog, hindi naman yon bago sa akin dahil minsan ay inuumaga na ako matulog pero this time is different. Ayaw talaga ako patulugin ng isip ko kaka-overthink ng mga bagay bagay. Until i realize its already five in the morning. Lumabas nalang ako sa kuwarto ko at sinilip si Sofio na natutulog sa sarili niyang kuwarto. I walk inside his room, maingat akong umupo ako sa kama niya. Pinagmasdan ko ang mukha ng aking anak. I kinda feel jealous kasi kahit saang angulo siya tignan ay kamukhang kamukha niya ang Dad niya. Wala man lang namana sa akin.

As i stared at my son's face. I reminisce the good memories of me and Sy. We we're happily inlove back then. Our marriage life was perfect. But what happened to us right now? If only i have the strength to turn back time, i would. Not because im still inlove with him, but i want to bring my son back to me. Maraming 'paano' at 'sana',

'Paano kung iniwan ko siya ng mas maaga, hindi kaya mawawala sa akin ang anak ko?'

'Kung sana hindi ako nagpakamartir, hindi sana magiging ganito ka miserable ang buhay namin.'

'Paano kung nilaban ko pa ang relasyon namin? Magiging masaya kaya kami?'

I comb his hair gently, "Mahal na mahal ka ni Mommy, anak." i kissed his chubby cheeks.

"Mommy?" nagising siya kaya napangiti ako.

"Its too early pa son, sleep more baby." i said sweetly, ngunit hindi siya nakinig sa akin at umupo pa sa kanyang kama. Bumuntong hininga ako at tumabi sa kanya.

"You woke me up, Mom. But its okay, i already have enough sleep." he kiss my cheeks and hug me. Niyakap ko siya ng mahigpit, we stayed in that position for minutes.

"Mommy, my birthday is coming up.." basag niya sa katahimikan.

"You are turning four na, big boy na baby sofio ko." i teased him kaya napasimangot siya. Natawa ako sa itsura niya. Pikon naman ng anak ko halatang mana sa tatay.

"Can i have my birthday gift na?" his voice are so soft, and his eyes are pleading.

"What do you want for your birthday then?" hindi ko alam bakit bparang kinakabahan ako sa gustong hilingin sa akin ni Sofio. Siguro dahil alam ko na ang ihihiling niya at hindi ko 'yon kayang ibigay sa kanya.

"I want my Dad.."

Oh fuck. Ito na nga ba ang kinakatakutan ko eh, ano sasabihin ko? Na ayaw ko siyang makilala niya ang tatay niya. Na iyong huling yakap niya sa Dad niya ay sa harapan ng puntod ng kuya Harold niya. I don't want to disappoint Sofio. Ayaw ko na siyang makita ulit. Dahil alam ko sa sarili ko na kahit ilang beses ko pang ideny, i know deep inside my heart, i still love my husband.

Nung last na nagkita kami ay yung dumalaw siya sa puntod ng una naming anak. Kahit galit ako noon ay umaasa parin akong yakapin niya kami ng anak niya ng mahigpit. Umaasa parin ako hanggang ngayon na kahit sinigawan, sinampal at pinagtabuyan ko siya ng ilang beses ay gagawa parin siya ng paraan para makasama kami. Umasa ako. Naghintay ako. Pero wala, hindi na siya nagpakita sa akin.

"Mom, i know po na im too young to understand everything. I also know na ayaw ninyu akong saktan. But mom, everytime me and Daddy talk over the phone.. he always say he's sorry, that he cannot undo the things he did to you but he's trying to fix everything. Mahal niya tayo. He love you, he love me and he love kuya so much."

"You and your dad always talk?" i ask him. Talagang gulat na gulat ako sa sinabi niya. Hindi ko nga alam na tumatawag pala ang daddy niya sa kanya. Bakit sa akin hindi? Unfair.

Tumango siya kaya napatango na rin ako, "Tell him that i allow him to visit you this coming Saturday. Siya muna ang magbabantay sa iyo dahil may imemeet lang ako sa labas."

"Sino po ang kikitain mo Mom?" nanliit ang mata niya kaya napasmirk ako.

"Bakit? Inutusan ka ba ng Dad mo na bantayan ako?"

"Uh huh."

"Sabihin mo sa dad mo na may nanliligaw sa akin na isang engineer. And please don't forget to tell him na sasagutin ko na 'yon sa sabado ng gabi." kita ko ang paglaki ng mga mata ni Sofio kaya mas lumaki ang ngisi ko.

Tignan natin kung saan aabot ang selos mong gago ka! Humanda ka talaga sa akin Syn Andrew Demonteverde!