38:KAVUŞTURACAĞIZ

42.3K 2.5K 117
                                    

BÖLÜM: 38- KAVUŞTURACAĞIZ

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

BÖLÜM: 38- KAVUŞTURACAĞIZ

Su Bozkurt
On dakikalık bir yürüyüşün ardından Anıl'ın dediği parka gelmiştim.

Parka göz attığımda Anıl, ileri ki bankların birinde beni beklediğini gördüm. Yavaş adımlarla ona doğru ilerlerken duyacağım şeyler yüzünden heyecanlanıyordum.

Anıl beni fark edince ayağa kalkmıştı, buruk bir tebessüm gönderip "Hoş geldin." dedi. Başımla selam verip yanına oturdum. O da yanıma oturunca direkt konuya girdim. Her şeyi öğrenmek istiyordum.

"Acar ile Duru önceden sevgili olduğunu söylemiştin, eğer doğru ise neden Duru hatırlamıyor?" diye sorunca derin bir nefes alıp ellerini dizlerine vurdu.

"İşin bu noktaya geleceğini biliyordum ama bu kadar tıkanacağımı bilmiyordum." deyince gülmeden edememiştim.

"Bundan iki yıl önce Acar mutlu bir şekilde eve gelmişti, ben bunda bir hallerin olduğunu anlamıştım. Gittim odasına 'ne oluyor oğlum sana? Ne bu Leyla havaları?' diye sordum. Bu da bana aşık olduğunu söyledi, kim olduğunu sorunca eliyle üst katı gösterip 'Duru' dedi. İlk başta o kızı tanımasam da Acar'ın her gün anlattı şeylerden tanımıştım." durdu ve anlatamaya devam etti, hem benim tepkilerimi ölçüyordu hem de anlatıyordu.

"İşte bir ay geçti ve Duru'nun da Acar'a karşı boş olmadığını öğrendik ve bunlar sevgili oldular, her şey çok güzel gidiyordu. Bunlar her gün dışarıya çıkıyor geziyorlardı ama beş ay sonra Duru trafik kazası geçirdi. Biz ikimiz hastaneye gittik onu görmek için Duru'nun babası bizi içeriye almadı çünkü Acar'la olan ilişkisini biliyordu ve desteklemiyordu. Hilal teyze bilseydi bize izin verirdi o adam kızı görmemize dahi izin vermedi."

"Duru kaza yaptıktan sonra bende okul kaydımı Antalya'dan İstanbul'a almıştım ama kafamı karıştıran şey neden Mustafa amca böyle bir şey yapsın ki? Kızının mutluluğunu isteyen bir adam o."

"Benim babam ile Duru'nun babası çok da iyi anlaşamıyorlar." deyince bazı şeyler kafamda birleşti. Bütün taşlar yerine oturuyordu.

"İşte ondan sonra Acar Duru'yu aramaya çalıştı ama numara kullanılmamaktaydı. Biz epey uğraştık ama en sonunda annem Duru'nun artık Acar ile görüşmek istemediği söyledi."

Gözlerim kocaman olmuştu bunu söyleyince "Nermin teyze de mi bu işin içinde?" diye sorunca başını olumlu anlamda salladı.

"İlk başta Acar kendine yediremedi, Duru'nun evini falan gidip onunla konuşacaktı ama en sonunda daha direnmedi. Bir yıl odasından çıkmadı, işte en sonunda Duru'nun hafıza kaybı geçirdiğini öğrendik."

"Kimden öğrendiniz?" diye sorunca "Annem ile Hilal teyze konuşurken Hilal teyze ağzından kaçırmış. Biraz hafıza kaybı geçirdiği söyledi. Biz de oradan anladık, Acar'a bunu anlattığımızda Duru'nun hafızasını yerine getirmek istediğini söyledi. İşte o an eline telefonunu aldı ve annemin zorla aldığı numaraya yazdı."

Anıl'ı pür dikkat dinlerken son dediği şey dikkatimi çekti. "Ne demek yazdı? Ruh hastası komşu o muydu?" diye sorunca gözleri kocaman oldu ve ayağa kalktı.

Kaçmaya çalışıyordu ama ben elimi koluna sarmış onu tekrar yerine oturtturmuştum.

"Anıl'cım anladım zaten de bari düzgünce anlat." deyince ağlamaklı bir şekilde "Acar duyarsa keser beni." deyince başımı hayır anlamında salladım "Haberi olmayacak sadece onlara yardım etmek istiyorum." deyince tek kaşı havalandı.

"Ne gibi bir yardım?" diye sorunca gülümsedim.

"Duru bazı şeyleri hatırlamaya başladı."

"Ne?"

"Sözümü kesme de dinle akıllı!"
Anıl başını olumlu anlamda sallayarak beni dinlemeye devam etti.

"Geçen akşam Duru beni aradı ve bazı şeyler gördüğünü söyledi, ondan sonraki gün de gördüklerini anlattı."

"Ne anlattı?"

"Acar'la birlikte bir kulede olduğunu söyledi."

"Galata Kulesi..."
Başımı olumlu anlamda salladım ve devam ettim.

"O akşam anladım Duru'nun büyük çaplı bir hafıza kaybı geçirdiğini."

"Neden Duru'ya demedin peki?"

"Kafası bir milyon, anlatsam daha da beter olur."

Bir elini ensesine atıp "Eeeee ne yapacağız şimdi?"

Gülümsedim ve bacacağımı diğer bacağımın üzerine attım.

"Duru'nun hafızasını yerine getireceğiz."
Anıl bana anlamayan gözlerle bakınca delirmek üzere olduğumu anladım.

"Bakma mal mal! Onların konuşacağı bir alan ayarlamamız gerek."
Daha açık konuşunca dediklerimi anlamış gülümsemeye başlamıştı.

"Acar'ın habe-"
Lafını tamamlamasına izin vermeden konuşmaya başladım.

"Hayır bilemeyecek, yoksa Duru'nun hafızasının yerine gelmesini beklemez konuya bodoslama dalar."

Başını olumlu anlamda sallayarak "haklısın." dedi.

"O zaman aklımdakileri anlat ve sevenleri kavuşturalım."
Gülümsedim ve aklımdan geçenleri ona bir bir anlattım.

Umarım her şeyi hatırlarsın Duru.

Umarım her şeyi hatırlarsın Duru

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KOMŞU SORUNSALI ❦ 𝑡𝑒𝑥𝑡𝑖𝑛𝑔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin