[𝑇𝑎𝑚𝑎𝑚𝑙𝑎𝑛𝑑𝚤*]
[18.05.21]
SORUNSAL SERİSİ
🕊
Alt komşunuzun olduğunu bildiğiniz bir kişiden sizi sinir edecek bir mesaj alsaydınız? Sinirinizden onu bulmak isteyip üçüz olduklarını öğrenseydiniz ve 'benimle eğleniyor' düşüncesinin aslınsa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM: 46- AŞKIM VE ARAS
Üç ay... koca bir üç ay geçmişti en son olaylardan sonra. Bu üç ayda babamdan ve annemde her şeyi saklamış ilişkimize devam etmiştik. Babama olan sinirimi ona yansıtmamaya çalışsam da bazen ima ediyordum, umursamıyordu ya da gerçekten anlamıyordu bilmiyordum. Tek bildiğim gizli gizli yürüttüğümüz bu ilişkinin gizli kalmasının beni yorduğuydu.
Acar'a olan sevgim hiçbir zaman azalmamıştı, aksine artmıştı. Sevgim sadakate ve saygıya bölünmüştü. Ona tekrardan aşık olmuştum, en son Ali'ye hiçbir zaman aşkı anlatamayacağımı söylüyordum ama şimdi iliklerime kadar aşkı yaşıyor ve hissediyordum. Tek sorun bu ilişkinin gizli sürmesiydi.
Bir yandan da Acar'la beraber ders çalışıyorduk. Gireceğimiz Üniversite sınavı yaklaşmıştı, her gün kütüphanede deli gibi çalışıyorduk. Hafta sonları ise birbirimize vakit ayırıyorduk. İşin gerçeği onunla birlikte ders çalışmak bana hafta sonları geçirdiğimiz boş vakitten daha eğlenceli geliyordu. Bazen dersi unutup dakikalarca onu izliyordum, o soruyla cebelleşirken ben gülümseyerek onu izliyordum.
Kütüphanedeydik ve ben yine Acar'a izlemeye dalmıştım. Sol elimi çenemin altına koymuş kısılmış gözlerimle ona bakıyordum. Uzamış saçları anlına düşmüştü, rahatsız etmiyor muydu?
"Güzelim odaklanamıyorum." dediğinde transtan çıkmıştım. Elimi çenemden çekip geri yaslandım.
"Ne zaman babamla konuşacağız?" diyerek sessizliği bozduğumda kalemini tutmayı bıraktı ve bana döndü.
"Benden bu meseleden konuşmak istiyordum, annemler bir an önce konuşun dedi." Nermin teyze ve Acar'ın babası Ahmet amca her şeyden haberdardı. Bizi biliyorlardı ve bu süre zarfında bir kaç şey öğrenmiştim.
Benim babam ve Ahmet amca üç yıla kadar ortaklarmış, küçüklükten başlıyormuş arkadaşlıkları ama bir gün bir olay olmuş. Diğer ortakları bunlara bir kumpas kurmuş ve suçu Ahmet amcaya atmış, kumpas sonucu babam Ahmet amcayı suçlamış ve ikisi de batmış. Babam ve Ahmet amca bu yüzden konuşmuyorlardı ve Acar'da Ahmet amcanın oğlu olduğudan babam, bizim olmamızı istemiyordu. İlk başlarda babamdan nefret etsem de ona da hak veriyordum, sevmediği bir insanın oğluyla kızının takılmasını istemezdi ama tek sorun babamın keçi inadıydı. Adam akıllı her şeyi konuşsalar barışacaklardı.
"Babalarımızın sorunları olmasa böyle olmayacaktı." dediğimde başını olumlu anlamda salladı.
"Aras'ta bundan bahsedip duruyor, onları buluşturup bu sorunu ortadan kaldırmalıyız." Başımı olumlu anlamda salladım.
"Ben de bunu düşünüyorum ama nasıl olacak?" Bilmiyorum anlamında bir bakış attı.
"Aras'la konuşmalıyız, o bir çare bulur." dediğinde bir çare Aras'ın halletmesini umdum. Nasıl bir araya getirebilirdik ki onları? Kafam allak bullak olmuştu iki dakikada.
