00 : 12

67 14 13
                                    

«.......stic wit em.......»

┊  ┊  ┊  ┊
┊  ┊  ┊  ★
┊  ┊  ☆
┊  ★

|.↗✉↘.|

"Weh esok lepas sekolah kitorang lawat kau tau Irel? Bilik kau nombor berapa?" Soal Ima di seberang talian.

Ah, ni aku tak suka ni.

Bukan tak suka kawan aku, tapi tak suka lah bila diorang macam ni. Aku rasa lain tahu tak?

Entahla, aku tetap tak boleh.

Orang lain lagi happy kawan datang melawat tapi aku sebaliknya. Aku tak suka orang nampak aku dalam keadaan lemah. Aku ni hidup cukup-cukup la menyusahkan orang, jangan tambah raih simpati lagi.

Biar aku hidup ada memori indah-indah je dengan diorang.

They are another me but not to feel me very well.

Sakit aku ke, sedih aku ke biar aku je rasa. Biar aku je tanggung. Aku seorang yang ceria, biar tu je gambaran orang pada aku.

"Hoi Irel, dengar dak?!!" Izzah beliakkan matanya di depan kamera.

Aku tergelak. Bersambut dengan yang lain. Shahira yang jauh di bumi Pahang Darul Makmur juga ada sekali.

"Eh weh ada novel bawah meja. Tolong amik jap sesiapa, simpan." Pesanku. Bukan cuba nak tukar topik tapi aku risaukan novel-novel tu.

Jadi apa-apa kat novel tu memang murung aku berzaman. Sampai anak cucu cicit nanti, tak habis diorang dengar aku sembang pasal sendu aku ni.

"Tak habis-habis novel kau. Malas aku, cari yang lain." Athirah awal-awal surrender.

Aku pandang yang lain. Amira tengah buat apa entah, matanya tak fokus pada kamera pun. Ima pula sambil menyumbat, dia tengok je aku.

Dah, isyarat dia tak nak masuk campur lah tu.

Harapan aku tinggal Shahirah, Izzah dengan A'watif je. Shahirah memang kena blacklist. Dia duduk Pahang kut,  apanya nak simpankan novel tu.

"Izzah..." Meleret-leret aku seru nama Izzah. Aku manja sikit dengan Izzah. Dia matang walaupun aku lahir dulu.

Hahahueheu, Izzah My Partner in Laugh.

"Ya..." Izzah senyum dengan bibir comel dia. Ahh, Izzah tak boleh pakai dah!

Aku pegang dahi. Apa lah nasib novel tu nanti? Bukan novel aku tapi novel Cikgu Nurihan. Haaa, mati lah kalau jadi apa-apa. Hak orang kut.

"Habis ah Dr. Alpha Male... Tersongkang-songkang dia da..."

"Alpha Male? Ha aku amik!" Athirah dengan 'tiba-tiba'nya berpisah tiada.

"Aku simpan, aku simpan!" Nyaring Shahirah menyelit. Muka dia betul-betul depan kamera.

Terkebelakang tubuh aku automatik. Dada dipegang. Astaga sisturr, terperanjat aku. Jangan la buat mata bulat sampai nak terkeluar urat-urat kut ya pun excited nak cakap.

Terhenti jantung aku tau tak?

"Shahira...jangan la macam ni... Celah mana kau nak datang sini... Jangan macam ni, sendu aku..." Mendayu-dayu suara aku.

Penat jugak ada kawan macam diorang ni. Perangai entah apa-apa.

"Biar aku je lah macam tu. Aku boleh dipercayai." Ima promote diri sendiri.

His: Mr. Handball Where stories live. Discover now